Zbigniew Stanisław Kowalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Stanisław Kowalski
Kapitan Kapitan
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1921
Liszki

Data śmierci

2013

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

5 Małopolski Pułk Strzelców Pieszych,
1 Dywizja Pancerna (PSZ)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:
kampania francuska 1940
operacja Overlord

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja)

Zbigniew Stanisław Kowalski (ur. 23 listopada 1921 w Liszkach, zm. w 2013) – polski prawnik, weteran II wojny światowej w randze kapitana piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent warszawskiego Liceum im. Władysława IV. Po kampanii wrześniowej 1939 przez Rumunię dotarł do Francji. Jako żołnierz 5 Małopolskiego pułku strzelców pieszych brał udział w walkach pod Saoną i Montbéliard, gdzie dostał się do niemieckiej niewoli, skąd uciekając przez Marsylię dostał się do Hiszpanii. Aresztowany przez Hiszpanów uciekł z transportu i przez Lizbonę i Gibraltar dostał się do Anglii. Brał udział w misji rekrutacyjnej w Kanadzie, a następnie w szeregach 1 Dywizji Pancernej walczył w Normandii w bitwach pod Caen, Chambois i Falaise. Z powodu odniesionych ran ewakuowany został do Wielkiej Brytanii. Po wojnie studiował prawo na Oxfordzie, a ekonomię i handel na Polish University College w Londynie. Później pracował jako nauczyciel języka polskiego przez 21 lat. Był też prezesem Związku Studentów Polskich, prezesem oddziału Skarbu Narodowego, wiceprezesem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie i kierownikiem jego Komisji Archiwalno-Wydawniczej. Wielokrotnie odznaczany, otrzymał m.in. Order Odrodzenia Polski, trzykrotnie Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Złoty Krzyż Zasługi, pamiątkowy Krzyż Czynu Bojowego PSZnZ, francuski Krzyż Wojenny[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Z żałobnej karty: Kowalski Zbigniew Stanisław w „Komunikat Instytutu J. Piłsudskiego w Londynie Nr 126”. 2013, s. 46-47
  2. Kowalski Zbigniew Stanisław [w:] Encyklopedia polskiej emigracji i Polonii. T. 3 (K-O). Toruń 2004, s. 31