Zdzisław Czermański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Czermański
Ilustracja
Zdzisław Czermański (ok. 1931)
Data i miejsce urodzenia

1900
Kraków

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1970
Nowy Jork

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

grafika, malarstwo

Portret Zdzisława Czermańskiego autorstwa Witkacego, 1926

Zdzisław Czermański (ur. 1900[1] w Krakowie, zm. 27 stycznia 1970 w Nowym Jorku) – polski grafik–karykaturzysta, malarz, autor wspomnień, oraz legionista i oficer Wojska Polskiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie aktorskiej[2]. Już przed I wojną światową zetknął się z ruchem strzeleckim we Lwowie. W sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym w 1917 znalazł się w 3. Pułku Piechoty i w jego szeregach walczył pod Rarańczą[2]. Jednostka jawnie protestowała przeciwko traktatowi w Brześciu. Po wojnie wstąpił do nowo powstałego Wojska Polskiego i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1928 w randze kapitana opuścił wojsko[2].

Od 1920 publikował karykatury osobistości ze świata polityki w tygodniku „Szczutek”, potem także w „Cyruliku Warszawskim”. Jego karykatury były pozbawione złośliwych deformacji i podobały się portretowanym osobom. Józef Piłsudski polecił zawiesić 13 swoich karykatur na ścianach Belwederu[3].

W latach 1923–1924 uczył się rysunku i malarstwa u Kazimierza Sichulskiego w Miejskiej Szkole Przemysłowej we Lwowie[3]. W 1925 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował studia u Fernanda Légera. W 1930 odbyła się wystawa indywidualna jego prac w Galerii Charpentier. Z Francji wyjechał do Anglii, gdzie rysował dla pisma „Graphic”, a w 1931 pojechał do USA na zaproszenie „Fortune Magazine”, z którym współpracował do 1934.

W 1935 wrócił do Polski i rozpoczął współpracę z „Wiadomościami Literackimi”. W 1939 zorganizował w pawilonie Instytutu Propagandy Sztuki wystawę „100 wielkich Polaków”.

Na początku II wojny światowej przez Wilno, Skandynawię, Francję, Portugalię i Brazylię dotarł w 1941 do Nowego Jorku. Ponownie podjął współpracę z „Fortune” oraz pismami „Look” i „Life”.

Wydał tom wspomnień Kolorowi ludzie. Pod koniec życia wykonał cykl 50. portretów światowych osobistości, zakupiony przez Uniwersytet Teksański w Austin.

Uczestniczył w życiu Polonii amerykańskiej' Współpracował m.in. z Janem Lechoniem.

Był laureatem Nagrody im. Alfreda Jurzykowskiego i Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1966[4].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

Karykaturzysta[edytuj | edytuj kod]

  • Pierwszy taniec
  • Figle na sianie
  • Wańka-wstańka czyli zabawy z sejmem – karykatura marszałka Piłsudskiego, 1931
  • Józef Piłsudski w 13 planszach – cykl karykatur, wyd. J. Przeworski, Warszawa, 1935
  • Pocieszyciel
  • Na rybach
  • Na trasie

Grafik[edytuj | edytuj kod]

Malarz[edytuj | edytuj kod]

  • Akt kobiecy (tempera)
  • Akt kobiecy (akwarela)
  • Kobieta z przysłonięta twarzą

Pisarz[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Podawany jest również 1890 lub 1896.
  2. a b c Żołnierz i karykaturzysta Komendanta. „Rzeczpospolita”. [dostęp 2024-03-16]. (pol.).
  3. a b Zdzisław Czermański. agraart.pl. [dostęp 2024-03-16]. (pol.).
  4. Lista laureatów – 1951-2011

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]