Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusowego z Bétharram

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ojcowie z Bétharram
Dewiza: En avant toujours! (Wciąż do przodu!)
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusowego z Bétharram

Nazwa łacińska

Societas Sacratissimi Cordis Iesu de Bétharram

Skrót zakonny

S.C.I. di Béth.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Status kanoniczny

międzynarodowe, kleryckie, na prawie papieskim

Założyciel

św. Michel Garicoïts

Data założenia

1832, Bétharram (Francja)

Data zatwierdzenia

5 września 1877

Przełożony

Gustavo Eduardo Agín (od 2017)

Liczba członków

326 (2014)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zgromadzenie Najświętszego Serca Jezusowego z Bétharram, potocznie ojcowie z Bétharram – katolickie męskie zgromadzenie zakonne na prawie papieskim założone w 1832 przez św. Michała Garicoïts.

Do 2011 w użyciu była dłuższa nazwa Zgromadzenie Ojców Najświętszego Serca Jezusowego z Bétharram. Krótsza nazwa została wprowadzona na prośbę kapituły generalnej zgromadzenia i zaaprobowana przez Stolicę Świętą[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po rewolucji francuskiej w latach 1789–1799, w wyniku której doszło do drastycznych zmian kulturowych i społecznych we Francji, naglącą potrzebą okazała się wzmożona akcja reewangelizacyjna, z czym wiązały się starania biskupów o budzenie powołań do kleru diecezjalnego oraz zakonów. Wielu kapłanów i osób konsekrowanych zostało zamordowanych lub zmuszonych do wyjazdu z Francji. Diecezja Bajonny w metropolii Auch (obecnie Bordeaux) posiadała w miejscowości Bétharram wyższe seminarium duchowne. W 1827 profesorem filozofii w Bétharram został ks. Michał Garicoïts. Przekonany o potrzebie powstania nowego zgromadzenia misyjnego, założył on w 1835 stowarzyszenie księży do pracy misyjnej. Za patronat księża ci wybrali Najświętsze Serce Pana Jezusa, stąd pierwotna nazwa – Zgromadzenie Ojców od Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przez szereg lat zgromadzenie napotykało na szereg trudności, stwarzanych przez miejscowego biskupa diecezjalnego. Dopiero 30 lipca 1875 zakonnicy otrzymali dekret pochwalny z Rzymu, zaś oficjalne zatwierdzenie na prawie papieskim nastąpiło 5 września 1877[2].

Początkowo zgromadzenie prowadziło dom fromacyjny dla młodzieży w Bétharram, do którego rodzice oddawali swoje dzieci, prosząc o ich katolickie wychowanie i wykształcenie. Wraz z baskijskimi imigrantami ojcowie z Bétharram wyjeżdżali do Ameryki Łacińskiej, zakładając placówki misyjne w Argentynie, Urugwaju, Paragwaju i Brazylii. W XX wieku powstały wspólnoty klasztorne we Włoszech, Hiszpanii, Belgii, Wielkiej Brytanii i Chinach (Junnan). Obecnie zgromadzenie posiada również klasztory w Wybrzeżu Kości Słoniowej, Republice Środkowoafrykańskiej, Izraelu, Palestynie, Indiach, Tajlandii i Wietnamie[3][4]. W 2014 zgromadznie liczyło 326 zakonników (223 kapłanów) w 68 klasztorach[5].

Przełożeni generalni[edytuj | edytuj kod]

Lp generał urząd narodowość
1. Michel Garicoïts 1841-1863 Francja
2. Jean Chirou 1863-1873 Francja
3. Augusto Etchécopar 1873-1897 Francja
4. Victor Bourdenne 1897-1909 Francja
5. Pierre Estrate 1909-1910 Francja
6. Hippolyte Paillas 1911-1935 Francja
7. Denis Buzy 1935-1958 Francja
8. Joseph Mirande 1958-1969 Francja
9. Giovanni Trameri 1969-1975 Włochy
10. Pierre Grech 1975-1987 Francja
11. Terence Sheridan 1987-1993 Anglia
12. Francesco Radaelli 1993-2005 Włochy
13. Gaspar Fernandez Perez 2005-2017 Hiszpania
14. Gustavo Eduardo Agín od 2017 Argentyna

Biskupi wywodzący się ze zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

biskup diecezja (lata) narodowość
Lucien Bernard Lacoste Dali w Chinach (1948-1983 de facto do 1950), Chiang Mai w Tajlandii (administrator 1959-1975) Francja
Claudio Silvero Acosta Coronel Oviedo w Paragwaju (1976-1998), Encarnación (pomocniczy 1998-2014) Paragwaj
Ignacio Gogorza Coronel Oviedo w Paragwaju (1998-2001), Ciudad del Este (2001-2004), Encarnación (2004-2014) Hiszpania
Vincent Landel Rabat w Maroku (arcybiskup 2001-2017) Francja

Własne wspomnienia liturgiczne[edytuj | edytuj kod]

Data celebracja stopień
14 maja św. Michała Garicoïts uroczystość
28 lipca Matki Bożej z Bétharram święto, w Bétharram uroczystość
25 sierpnia św. Marii Baouardy OCD wspomnienie
26 sierpnia św. Joanny Bichier FDLC wspomnienie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Annuario Pontificio 2017, str. 1421.
  2. ↑ St Michael Garicoïts. www.betharram.net, 2008-09-23. [dostęp 2018-05-12]. (ang.).
  3. ↑ Where. www.betharram.net. [dostęp 2018-05-12]. (ang.).
  4. ↑ Religious in community. www.betharram.net, 2013-06-21. [dostęp 2018-05-12]. (ang.).
  5. ↑ David M. Cheney: Priests of the Sacred Heart of Jesus of Bétharram. www.catholic-hierarchy.org, 2018-04-28. [dostęp 2018-05-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zgromadzenie_Najświętszego_Serca_Jezusowego_z_Bétharram&oldid=69529341”