Zofia Ścibor-Rylska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Zofia Rapp-Kochańska)
Zofia Ścibor-Rylska
Marie Springer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1918
Berlin

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1999
Warszawa

Odznaczenia
Warszawski Krzyż Powstańczy
Grób Zofii Ścibor-Rylskiej i jej męża Zbigniewa na cmentarzu Powązkowskim

Zofia Ścibor-Rylska de domo Konieczka[1], primo voto Rapp, secundo voto Kochańska, tertio voto Ścibor-Rylska, pseudonim „Marie Springer” (ur. 25 sierpnia 1918 w Berlinie, zm. 7 lipca 1999 w Warszawie) – wywiadowczyni Komendy Głównej Armii Krajowej, Oddział II Informacyjno-Wywiadowczy na Tereny III Rzeszy, ustaliła miejsce pobytu pancernika „Tirpitz”, uczestniczka powstania warszawskiego, wdowa po cichociemnym por. Janie Kochańskim ps. „Maciek”, później żona Zbigniewa Ścibora-Rylskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Bolesława i Gertrudy z domu Skibickiej. Urodziła się w Berlinie jako Zofia Konieczka. Mieszkała w Poznaniu, gdzie wyszła za mąż za kupca Janusza Rappa. Doskonale władała językiem niemieckim. W czasie II wojny światowej działała na trasie WarszawaBerlinHamburgHeidelbergHanowerLudwigshafen – Saarbrücken. Udało się jej ustalić miejsce pobytu pancernika „Tirpitz”, ukrywającego się w jednym z norweskich fiordów[2]. Po jej informacjach „Tirpitz” został uszkodzony przez Brytyjczyków[3].

W marcu 1943 wzięła ślub z Janem Kochańskim. 1 listopada 1943 wraz z mężem została aresztowana przez Gestapo we Lwowie przy ul. Kleparowskiej 8, będąc w ósmym miesiącu ciąży. Uciekła ze strzeżonego szpitala dzięki pomocy osób zaangażowanych w tę akcję: Michaliny WieszeniewskiejCiotki Antosi”, sędziego Tadeusza Semadeniego i por. „Agatona” Stanisława Jankowskiego[4]. Poszukiwana przez Gestapo, 4 stycznia 1944 w Warszawie urodziła syna Macieja. Jej mąż więziony był na Pawiaku, z którego wyprowadzono go 16 lutego 1944 na egzekucję. Do wybuchu powstania warszawskiego mieszkała w Warszawie z synkiem, często zmieniając mieszkania. W powstaniu warszawskim działała w oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej). Po II wojnie światowej poznała mjra Zbigniewa Ścibora-Rylskiego, z którym po ślubie zamieszkali w Poznaniu, a w 1963 przeprowadzili się do warszawskiej Radości. Nie mieli wspólnych dzieci, razem wychowywali syna Zofii[2].

W 1991 została bohaterką filmu biograficznego „Marie Springer – to ja!”[5][6].

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 178a-2-26/27/28/29)[7][8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/52843 [dostęp 12 marca 2014].
  2. a b Piotr Bojarski, Poznaniacy przeciw swastyce, Agora, Warszawa 2015, ISBN 978-83-268-2268-1, s. 130.
  3. Jerzy Gruszczyński, Michał Fiszer. Samolot bombowy Handley Page Halifax. „Wojsko i Technika – Historia” nr specjalny 6/2017 (13), s. 44–45.
  4. Opisane jest to w rozdziale Marie Springer, w tomie 2 książki: S. Jankowski „Agaton”,
    Z fałszywym Ausweisem w prawdziwej Warszawie, Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. II, Warszawa 1985, s. 171–192.
  5. Marie Springer – to ja! w bazie filmpolski.pl
  6. Zofia Rapp-Kochańska w bazie filmpolski.pl
  7. Cmentarz Stare Powązki: STARZEŃSCY i ŚCIBOR-RYLSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-23].
  8. Cmentarz Stare Powązki: STARZEŃSCY i ŚCIBOR-RYLSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-12-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]