Zofia Stopkówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Stopkówna
Ilustracja
Zofia Stopkówna (1939)
Pełne imię i nazwisko

Zofia Stopka-Olesiak

Data i miejsce urodzenia

31 października 1912
Zakopane

Data i miejsce śmierci

2 marca 1956
Dolina Goryczkowa

Klub

SN PTT Zakopane

Zofia Stopka-Olesiak (ur. 31 października 1912 w Zakopanem, zm. 2 marca 1956 na Dolinie Goryczkowej) – polska narciarka, taterniczka.

Jedna z najlepszych polskich narciarek okresu międzywojennego. Uprawiała najpierw biegi narciarskie, potem narciarstwo alpejskie. Wyróżniało ją fantastyczne wyczucie śniegu i nart, a przede wszystkim ostra jazda[1].

Oprócz narciarstwa chodziła również w Tatry, na których często wspinała się z Bronisławem Czechem, w wyniku czego zaczęła uprawiać również narciarstwo wysokogórskie[1].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Zofia Stopkówna pochodziła z podhalańskiej wielodzietniej rodziny oraz wychowywała się z zakopiańskich Krzeptówkach. Jej rodzicami byli Marianna (z d. Krzeptowska) oraz Wojciech Stopka-Olesiak, którzy wzięli ślub w lutym 1906 roku[1]. Miała siedmioro rodzeństwa: Marię (1906–1997) – jej mężem był legionista Henryk Szatkowski, Wojciecha (ur. 1908), Antoninę (1916–1995), Władysława (ur. 1918), Helenę (1922–2017), Andrzeja (ur. 1923) i Stanisława (ur. 1926)[1]. Już od wczesnych interesowała się narciarstwem, które na Krzeptówkach dopiero się rozwijało[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Biegi narciarskie[edytuj | edytuj kod]

Zofia Stopkówna w latach 20. dostała się do klubu SN PTT Zakopane, którego z sukcesami reprezentowali jej wujowie: Andrzej Krzeptowski I i Andrzej Krzeptowski II.

Zaczynała od biegów narciarskich, w których szybko dostała się do czołówki polskich zawodniczek, w której znajdowały się wówczas m.in.: Janina Loteczkowa, Bronisława Staszel-Polankowa, Elżbieta Ziętkiewicz. W 1929 roku w Zakopanem wzięła udział w zawodach FIS, które po latach zostały uznane za mistrzostwa świata. 7 lutego 1929 roku w biegu pokazowym na 7 km zajęła 4. miejsce, ponieważ wówczas wyniki w zawodach uznano również za wyniki krajowej rywalizacji, Stopkówna zdobyła tym samym swój pierwszy, brązowy medal mistrzostw Polski w biegach narciarskich[1].

Na mistrzostwach Polski 1930 i 1931 zdobyła srebrne medale w biegach narciarskich (za każdym razem plasując się za Bronisławą Staszel-Polankową), natomiast na mistrzostwach Polski 1932 i 1933 zdobywała złote medale.

Narciarstwo alpejskie[edytuj | edytuj kod]

Następnie Stopkówna przeszła na narciarstwo alpejskie, w którym również startowała z sukcesami. Na mistrzostwach Polski 1934 zdobyła srebrny medal w zjeździe, plasując się za Bronisławą Staszel-Polankową, a przed wschodzącą gwiazdą polskiego narciarstwa, Heleną Marusarzówną, Anną Chotarską, Marią Merlińską[1]. Na mistrzostwach Polski 1935 zdobyła srebrny medal w slalomie i zjeździe, w efekcie czego zdobyła złoty medal w kombinacji (punktacja za zjazd i slalom)[1].

Następnie przez trzy lata nie startowała z zawodach, na stoku ponownie pojawiła się podczas mistrzostw Polski 1938, na których zajęła 4. miejsce w slalomie i kombinacji.

Świetne wyniki w krajowych zawodach spowodowały, że znalazła się w składzie reprezentacji Polski na mistrzostwach świata 1939 w Zakopanem, na których odniosła najlepsze wyniki w karierze: 19. miejsce w zjeździe, 8. miejsce w slalomie i kombinacji.

Rozwój kariery przerwał wybuch II wojny światowej, jednak po jej zakończeniu wróciła do startów. Na mistrzostwach Polski 1952 zdobyła srebrny medal w zjeździe, a także zajęła 4. miejsce w slalomie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
19. 14 lutego 1939 Zakopane Zjazd 4:25,25 +59,81 III Rzesza Christl Cranz
8. 15 lutego 1939 Zakopane Slalom 3:21,1 +46,8 III Rzesza Christl Cranz
8. 15 lutego 1939 Zakopane Kombinacja 426,2 -96,0 III Rzesza Christl Cranz

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Biegi narciarskie[edytuj | edytuj kod]

Narciarstwo alpejskie[edytuj | edytuj kod]

Zjazd
Slalom
Kombinacja

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Zofia Stopkówna pochodziła z rodziny z tradycjami narciarskimi. Jej wujowie: Andrzej Krzeptowski I i Andrzej Krzeptowski II byli czołowymi polskimi narciarzami lat 20., natomiast cioteczny wnuk, Wojciech Szatkowski (wnuk siostry Marii), jest historykiem polskiego narciarstwa.

Miała męża, pochodzącego z Gładkiego Władysława Gąsienicę-Marcinowskiego, z którym prowadziła Schronisko w Dolinie Goryczkowej oraz miała córkę Marię (ur. 1954)[1].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Zofia Stopkówna zginęła wraz z mężem oraz trzema żołnierzami Wojsk Ochrony Pogranicza podczas pobytu w prowadzonym z mężem schronisku, pod lawiną śnieżną, która zeszła z Kondratowego Wierchu[2][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]