Zwiniacz
49°07′35″N 25°40′54″E/49,126389 25,681667 Kościół w Zwiniaczu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada | |
| Powierzchnia |
4,702 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3552 |
| Kod pocztowy |
48510 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°07′35″N 25°40′54″E/49,126389 25,681667
| |
Zwiniacz (ukr. Звиняч, Zwyniacz) – wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, w hromadzie Białobożnica leżąca nieopodal rzeki Seret w czworoboku pomiędzy Czortkowem, Buczaczem, Trembowlą a Kopyczyńcami.
Do 1939 (wybuch II wojny światowej) w granicach II Rzeczypospolitej (formalnie do 1945). Po II wojnie światowej obszar ten znalazł się w ZSRR.
Historia i opis[edytuj | edytuj kod]
23 sierpnia 1422 Władysław Jagiełło nadał Mykicie Swininiczowi z Mikuliniec wsie: Zwiniacz, Skomorosze i Kosów w powiecie trembowelskim[2].
Od około 1700 r. do aneksji przez ZSRR w 1945 r. Zwiniacz stanowił dziedzictwo rodu Mysłowskich.
W II Rzeczypospolitej miejscowość w powiecie czortkowskim województwa tarnopolskiego.
W latach 1943 - 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 11 Polaków[3].
Urodzeni w Zwiniaczu[edytuj | edytuj kod]
- Józef Drelichowski ps. „Hen”, „Czartoryski” – porucznik piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii, kapitan Wojska Polskiego, członek Narodowej Organizacji Wojskowej, Armii Krajowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.
- Mychajło Hałuszczynski - ukraiński polityk i działacz oświatowy okresu Austro-Węgier i II Rzeczypospolitej. Wicemarszałek Senatu RP 1928-1930, poseł na Sejm RP III kadencji
Ludzie związani ze Zwiniaczem[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Mysłowski 1802 -1872 – dziedzic Koropca z przyległościami, autor książki „Uwagi Antoniego Mysłowskiego nad handlem zbożowym z Galicii do Odessy i nad zaprowadzeniem żeglugi parowéj na Dniestrze, teraz od Koropca, a po zregulowaniu wyższéj części téj rzeki, od wsi Rozwadowa aż do Odessy” – 1844
- Zenon Waśniewski,1891 - 1945-poeta, malarz - wakacje zazwyczaj spędzał w Zwiniaczu, gdzie mieszkała rodzina jego żony. Często malował tam w plenerze, dlatego na jego obrazach nieraz pojawiają się widoki z otoczenia tamtejszego dworku[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Dokumenty pergaminowe Oddziału I Archiwum Państwowego w Krakowie do 1600 r.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 198-199, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Profil w Wikilivres. [dostęp 2013-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-17)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kościół Mysłowskich w Zwiniaczu na stronie O. Mariana Skowyry. rkc-skowyra.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-26)].
- Zwiniacz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 688., s. 688.