Łańcuch górski
Łańcuch górski – teren górski o równolegle ułożonych pasmach wraz z kotlinami i przylegającymi do nich pogórzami.
Na świecie wyróżnia się dwa podstawowe wielkie łańcuchy górskie:
- łańcuch okołopacyficzny
- składa się z dwóch łuków, przebieg południkowy, występują częste zjawiska wulkaniczne oraz trzęsienia ziemi
- obejmuje:
- zachodnie wybrzeża Ameryki Północnej i Południowej (Kordyliery, Andy)
- zachodnie wybrzeża Pacyfiku (od gór Kamczatki poprzez Wyspy Japońskie po Nową Gwineę i Nową Zelandię)
- łańcuch alpejsko-himalajski
- przebieg zbliżony do równoleżnikowego, występuje typowy krajobraz wysokogórski, w kierunku wschodnim obserwuje się wyraźny wzrost wysokości (od ok. 4000 m n.p.m. w Alpach do ponad 8000 m n.p.m. w Karakorum i Himalajach)
- obejmuje m.in.: Góry Kantabryjskie, Góry Kastylijskie, Sierra Morena, Góry Betyckie, Góry Iberyjskie, Pireneje, Alpy, Apeniny, Sudety, Karpaty, Góry Dynarskie, Atlas, Kaukaz, Hindukusz, Tienszan, Pamir, Kunlun, Karakorum, Himalaje i góry wschodniej Syberii.