Przejdź do zawartości

Waldemar Zboralski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m →‎Działalność na rzecz LGBT: ”Bo w haśle o gazecie napisano ''Okresowo z tygodnikiem współpracowali:''
→‎Działalność na rzecz LGBT: +info o "gejowskim Wałęsie" i źródło podane na str. dysk. Leszka Jańczuka
Linia 34: Linia 34:
== Działalność na rzecz LGBT ==
== Działalność na rzecz LGBT ==
Był jednym z założycieli [[Warszawski Ruch Homoseksualny|Warszawskiego Ruchu Homoseksualnego]], którego był przewodniczącym w latach 1987-1988.
Był jednym z założycieli [[Warszawski Ruch Homoseksualny|Warszawskiego Ruchu Homoseksualnego]], którego był przewodniczącym w latach 1987-1988.

Według [[Krzysztof Tomasik|Krzysztofa Tomasika]], autora książki "''Gejerel. Mniejszości seksualne w PRL-u''", Zboralski był "gejowskim Wałęsą", "spiritus movens warszawskiego ruchu homoseksualistów"<ref name="tomasik-wywiad">{{cytuj stronę | url = http://www.wprost.pl/ar/341031/Jak-sie-chce-byc-modnym-to-sie-choruje-na-AIDS/ | tytuł = "Jak się chce być modnym to się choruje na AIDS" (wywiad z Krzysztofem Tomasikiem) | autor = Amelia Panuszko | data = 2012-08-23 | data dostępu = 2013-11-11 | opublikowany = [[Wprost|wprost.pl]] | język = pl | cytat = ''Jeśli chodzi o gejowskiego Wałęsę to była taka postać – nazywał się Waldemar Zboralski. To on był takim spiritus movens warszawskiego ruchu homoseksualistów. To on był pierwszym przewodniczącym i właściwie jako pierwszy zaczął pojawiać się w mediach jako przedstawiciel homoseksualistów. Starał się być wzorem na wzór zachodni. Wtedy też pojawiła się kwestia zachorowań na AIDS, więc Zboralski jako wzór do naśladowania dla innych zrobił sobie test i pokazał go publicznie. Pochodził z małego miasteczka, z rodziny robotniczej i nosił wąsy, więc niejako naturalnie został takim gejowskim Wałęsą.''}}</ref>.


W 1992 r. poruszył w prasie ogólnopolskiej kwestię legalizacji [[rejestrowany związek partnerski|związków partnerskich]] Polaków<ref>{{Cytuj pismo|url= http://21-12-2012.cba.pl/1992-przeglad.htm|czasopismo=Przegląd Tygodniowy|data=1992|wydanie=45|tytuł=Jak z tym jest u Niemców?|data dostępu=2013-01-26|autor=Waldemar Zboralski}}</ref>. W latach 1992-2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika [[Inaczej (miesięcznik)|Inaczej]]. W 1999 roku był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Gazeta Nowosolska”. {{fakt|Publikuje w „[[Fakty i Mity|Faktach i Mitach]]}}.
W 1992 r. poruszył w prasie ogólnopolskiej kwestię legalizacji [[rejestrowany związek partnerski|związków partnerskich]] Polaków<ref>{{Cytuj pismo|url= http://21-12-2012.cba.pl/1992-przeglad.htm|czasopismo=Przegląd Tygodniowy|data=1992|wydanie=45|tytuł=Jak z tym jest u Niemców?|data dostępu=2013-01-26|autor=Waldemar Zboralski}}</ref>. W latach 1992-2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika [[Inaczej (miesięcznik)|Inaczej]]. W 1999 roku był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Gazeta Nowosolska”. {{fakt|Publikuje w „[[Fakty i Mity|Faktach i Mitach]]}}.

Wersja z 22:28, 11 lis 2013

Waldemar Zboralski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1960
Nowa Sól

Rodzaj działalności

polityk, dziennikarz, działacz społeczny

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Waldemar Zboralski (ur. 4 czerwca 1960 w Nowej Soli) – polski polityk lewicowy, dziennikarz, działacz na rzecz środowiska LGBT.

Biografia

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli[1]. Studiował na Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie[2].

Był jedną z ofiar Akcji "Hiacynt"[3][4]. W 2008 r. IPN odrzucił jego wniosek o ściganie inicjatorów tej akcji co motywowano tym, że prześladowania homoseksualistów przez Milicję Obywatelską i SB w 1985 r. były zgodne z obowiązującym prawem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[5].

Wraz ze swoim partnerem, Krzysztofem Nowakiem, zalegalizował swój związek partnerski w Anglii dnia 12 października 2007 r[6]. Byli pierwszą polską parą gejów, którzy uczynili to w tym kraju[7][adnotacja 1]. Zboralski i Nowak są jedną z par pokazanych w filmie dokumentalnym Roberta Glińskiego pt. Homo.pl. Na emigracji pracuje w wyuczonym zawodzie jako pielęgniarz geriatryczny[8].

Był ławnikiem Sądu Koronnego w Manchesterze[9].

Działalność na rzecz LGBT

Był jednym z założycieli Warszawskiego Ruchu Homoseksualnego, którego był przewodniczącym w latach 1987-1988.

Według Krzysztofa Tomasika, autora książki "Gejerel. Mniejszości seksualne w PRL-u", Zboralski był "gejowskim Wałęsą", "spiritus movens warszawskiego ruchu homoseksualistów"[10].

W 1992 r. poruszył w prasie ogólnopolskiej kwestię legalizacji związków partnerskich Polaków[11]. W latach 1992-2002 był stałym współpracownikiem miesięcznika Inaczej. W 1999 roku był członkiem zespołu redakcyjnego tygodnika „Gazeta Nowosolska”. Publikuje w „Faktach i Mitach[potrzebny przypis].

Po emigracji do Wielkiej Brytanii prywatny wizerunek Zboralskiego i jego partnera Nowaka posłużył w czasie kampanii lobbingowania na rzecz legalizacji związków partnerskich w Polsce[12][13][14][15].

Działalność polityczna

Od 2002 r. był członkiem Antyklerykalnej Partii Postępu Racja. Pełnił w niej kolejno funkcje: przewodniczącego zarządu miejskiego w Nowej Soli, przewodniczącego zarządu regionu zielonogórskiego oraz rzecznika prasowego zarządu wojewódzkiego w Lubuskiem. W 2004 r. z ramienia tej partii kandydował do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego we Wrocławiu[16][17]. W 2004 r. jako pierwszy otrzymał honorowe członkostwo Kampanii Przeciw Homofobii[18]. W 2005 r. wstąpił do Unii Lewicy III RP. W w tym samym roku kandydował z jej ramienia w wyborach do Sejmu, na liście SLD, w okręgu wyborczym w Piotrkowie Trybunalskim.

Adnotacje

  1. ↑ Pierwszym Polakiem, który zawarł tego rodzaju związek jest Tomasz Bączkowski z Fundacji Równości; jego partner jest Niemcem. Według innych źródeł pierwszą taką osobą był Leszek Soliński
  1. ↑ Wykaz absolwentów Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli z roku 1979 (klasa IVe). [dostęp 2013-01-26].
  2. ↑ Byłem w wojsku jawnym gejem!. [dostęp 2013-11-09].
  3. ↑ Sergiusz Wróblewski. Pytaniami deptano najintymniejszą sferę człowieka. „Inaczej”, s. 10-11, 1999-10. ISSN 1230-9532. [dostęp 2013-01-26]. 
  4. ↑ Joanna Gorzelińska. Różowe teczki. „Przekrój”, s. 34-35, 2004-08-24. ISSN 0033-2488. [dostęp 2013-01-26]. 
  5. ↑ Walpurg: Sojusz Kurtyki z Kiszczakiem, czyli jak IPN legitymizuje działania Milicji Obywatelskiej (tekst zawiera kopie listu IPN). [w:] gejowo.pl [on-line]. 2008-02-16. [dostęp 2013-01-26].
  6. ↑ Certyfikat zawarcia brytyjskiego Civil Partnership. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  7. ↑ mt: Pierwsi polscy geje, którzy wzięli ślub, mieszkają w Anglii. [w:] Gazeta.pl [on-line]. Agora S.A., 2008-03-28. [dostęp 2013-01-26].
  8. ↑ Rejestr brytyjskiej Izby Pielęgniarek i Położnych (Nursing & Midwifery Council). [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  9. ↑ Akt powołania Zboralskiego na ławnika Sądu Koronnego w Manchesterze w 2010 r.. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  10. ↑ Amelia Panuszko: "Jak się chce być modnym to się choruje na AIDS" (wywiad z Krzysztofem Tomasikiem). wprost.pl, 2012-08-23. [dostęp 2013-11-11]. Cytat: Jeśli chodzi o gejowskiego Wałęsę to była taka postać – nazywał się Waldemar Zboralski. To on był takim spiritus movens warszawskiego ruchu homoseksualistów. To on był pierwszym przewodniczącym i właściwie jako pierwszy zaczął pojawiać się w mediach jako przedstawiciel homoseksualistów. Starał się być wzorem na wzór zachodni. Wtedy też pojawiła się kwestia zachorowań na AIDS, więc Zboralski jako wzór do naśladowania dla innych zrobił sobie test i pokazał go publicznie. Pochodził z małego miasteczka, z rodziny robotniczej i nosił wąsy, więc niejako naturalnie został takim gejowskim Wałęsą. (pol.).
  11. ↑ Waldemar Zboralski. Jak z tym jest u Niemców?. „Przegląd Tygodniowy”, 1992. [dostęp 2013-01-26]. 
  12. ↑ Reportaż POLSAT o Zboralskim i Nowaku. [dostęp 2013-01-26].
  13. ↑ Zbigniew Górniak: Waldku, biorę ciebie za żonę. [w:] nto.pl [on-line]. Nowa Trybuna Opolska, 2008-04-30. [dostęp 2013-01-26].
  14. ↑ Lesbijki i geje w Polsce. Wolność? Równość?. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora S.A., 2009-06-12. [dostęp 2013-01-26].
  15. ↑ Kamil Kromski: Nowa Sól - geje na ślubnym kobiercu. [w:] Gazeta Regionalna [on-line]. 2009-11-13. [dostęp 2013-01-26].
  16. ↑ mich. Racja startuje. „Gazeta Lubuska”, 2004-03-30. ISSN 0137-9518. [dostęp 2013-01-26]. 
  17. ↑ Podsumowanie PKW wyników wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2004 r., str. 9. Państwowa Komisja Wyborcza. [dostęp 2013-01-26].
  18. ↑ Dyplom nadania członkostwa honorowego KPH. [dostęp 2013-01-26].

Linki zewnętrzne

Szablon:Portal

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waldemar_Zboralski&oldid=37878941”