50°41′02″N 23°20′28″E/50,683889 23,341111Łabuńki Pierwsze
| Artykuł |
50°41′2″N 23°20′28″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°37'N, 23°24'E |
| - błąd |
19726 m |
| Odległość |
2 m |
| wieś | |
 Pałac z początku XIX wieku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
1044[1] |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-437[2] |
| Tablice rejestracyjne |
LZA |
| SIMC |
0893328 |
Położenie na mapie gminy Łabunie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zamojskiego  | |
| 50°41′02″N 23°20′28″E/50,683889 23,341111
| |
Łabuńki Pierwsze – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Łabunie[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Łabunie[5].
W latach dziewięćdziesiątych wybudowano w Łabuńkach szkołę podstawową i gimnazjum. Szkoła Podstawowa nosi imię Prymasa Stefana Wyszyńskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Łabuńki, dziś Łabuńki Pierwsze i Łabuńki Drugie.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1884 Łabuńki, wieś z folwarkiem w powiecie zamojskim, gminie i parafii Łabunie. Wieś leży na równinie nad rzeką Łabuńką, przy drodze bitej od Zamościa do granicy austriackiej w odległości 6 wiorst od Zamościa, 4 wiorsty od Łabuń i 25 wiorst od Tomaszowa. Gleba popielatka, pomieszana z piaskiem i borowiną. Piękny pałac tutejszy posiada bibliotekę (według noty słownika 4000 tomów) oraz zbiór obrazów i dzieł sztuki. Park otaczający pałac stanowi cel wycieczek letnich mieszkańców Zamościa. Była tu dawniej cerkiew grecko unicka, przeniesiona do Zamościa. W 1827 roku Łabuńki miały 47 domy i 336 mieszkańców, w roku 1884 68 domów i 728 mieszkańców w tej liczbie 682 katolików 9 ewangelików pozostali wyznania prawosławnego. Do włościan należy wówczas 65 osad i 1058 mórg ziemi[6].
Według spisu powszechnego z 1921 r. – już 118 domów oraz 782 mieszkańców, w tym 9 Żydów i 3 Ukraińców.
W 1648 roku stał w Łabuniach obozem Bohdan Chmielnicki, oblegając Zamość, i stąd na wieść o elekcji Jana Kazimierza cofnął się na Ukrainę. Dotąd jak pisze Chlebowski znajdują się tu okopy nazywane „szwedzkiemi”. Opis Łabuniek i widok pałacu podał Tygodnik Illustrowany z 1881 roku[6].
- II Wojna Światowa
W okresie okupacji niemieckiej 10 grudnia 1942 r. wieś została wysiedlona a ludność wywieziono początkowo do obozu w Zamościu, później częściowo do Oświęcimia, częściowo do Łaskarzewa.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- zespół pałacowy datowany na początek XIX wieku, wpisany do rejestru pod nr: A/411 z 17.04.1968[7]. – zespół składa się: z pałacu, oficyny, parku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 685 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Łabunie. Urząd Gminy Łabunie. [dostęp 2016-08-25].
- ↑ a b Łabuńki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 564.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023, s. 38 [dostęp 2016-09-07].
| wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
