Przejdź do zawartości

Śliwnica (gmina Krasiczyn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śliwnica
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Krasiczyn

Liczba ludności (2019)

389[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-741[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0604940[4]

Położenie na mapie gminy Krasiczyn
Mapa konturowa gminy Krasiczyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Śliwnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Śliwnica”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Śliwnica”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Śliwnica”
Ziemia49°46′08″N 22°38′44″E/49,768889 22,645556[1]

Śliwnicawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Krasiczyn.

Integralne części wsi Śliwnica[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0604956 Nagórczany część wsi

Wieś szlachecka Sliwnicza, własność Krasickich, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.

Wieś należąca do dóbr Krasiczyn, leżała w ziemi przemyskiej należała do wojewody sandomierskiego i lubelskiego Jana Tarły od 1724 roku[7].

18 sierpnia 1881 w Nahurczanach, obecnie w granicach Śliwnicy, urodził się Jan Fedyk – organizator oświaty rolniczej, kółek rolniczych i spółdzielczości wiejskiej w powiecie wrzesińskim[8].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.

W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 17 Polaków. W 1943 w powiecie Równe zamordowali też wraz żoną i córką ks. greckokatolickiego Bakę, który został przesiedlony ze Śliwnicy na Wołyń, gdzie odprawiał msze św. dla Polaków[9].

[4][5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137043
  2. Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 7 [dostęp 2022-01-22]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1263 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 15.
  7. Wiesław Bondyra, Dobra ziemskie Tarłów w Małopolsce w czasach saskich, w: Tarłowie. Z dziejów kulturalnych, gospodarczych i politycznych rodu, Janowiec 2009, s. 52.
  8. Eugeniusz Paterka: Fedyk Jan. W: Waldemar Śliwczyński (red.): Wrzesiński Słownik Biograficzny. Września: Wydawnictwo Kropka, 2002, s. 100. ISBN 83-906818-3-8.
  9. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 726, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]