116 Dywizja Pancerna
 Emblemat dywizji | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. mjr Gerhard Müller |
| Ostatni |
gen. mjr Siegfried von Waldenburg |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
wojska pancerne |
| Skład |
patrz tekst |
116 Dywizja Pancerna (niem. 116. Panzer-Division) – niemiecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dywizja została sformowana zgodnie z rozkazem z dnia 28 marca 1944 roku na terenie Francji z resztek oddziałów rozbitej na froncie wschodnim 16 Dywizji Grenadierów Pancernych oraz pododdziałów 179 Rezerwowej Dywizji Pancernej.
W czerwcu 1944 roku została włączona do odwodu 15 Armii w rejonie Pas-de-Calais. Po lądowaniu aliantów we Francji pozostała w rejonie Pas-de-Calais. W sierpniu 1944 roku wchodząc w skład przerzuconego z frontu wschodniego II Korpusu Pancernego SS brała udział niemieckiej kontrofensywie w Normandii. W trakcie tych walk poniosła ciężkie straty.
We wrześniu 1944 roku została wycofana z linii frontu i skierowana do Akwizgranu, gdzie stacjonowała do grudnia 1944 roku. W tym czasie dostała uzupełnienia zarówno w ludziach jak i sprzęcie.
W styczniu 1945 roku weszła w skład 5 Armii Pancernej i wzięła udział niemieckim kontrnatarciu w Ardenach.
Po zakończeniu walk w Ardenach wycofała się na teren Nadrenii, gdzie brała udział w walkach w Zagłębiu Saary. Otoczona przez wojska amerykańskie skapitulowała w kwietniu 1945 roku.
Oficerowie dowództwa dywizji[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy dywizji[1]
- gen. mjr Gerhard Müller (1944)
- gen. wojsk panc. Gerhard von Schwerin (1944)
- p.o. płk Heinrich Voigtsberger (1944)
- gen. mjr Siegfried von Waldenburg (1944–1945)
Skład dywizji[edytuj | edytuj kod]
- 16 pułk pancerny (Panzer-Regiment 16)
- 60 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 60)
- 156 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 156)
- 146 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 146)
- 116 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 116)
- 281 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Artillerie-Abteilung 281)
- 228 dywizjon niszczycieli czołgów (Panzerjäger-Abteilung 228)
- 675 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 675)
- 228 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 228)
- 146 polowy batalion zapasowy (Feldersatz-Bataillon 146)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rosado i Bishop 2012 ↓, s. 183.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Bryja: Panzerwaffe. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1996. ISBN 83-86209-67-4.
- Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
- Dariusz Jędrzejewski, Zbigniew Lalak: Niemiecka broń pancerna 1939-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 1998. ISBN 83-867-7636-6.
- Jorge Rosado, Chris Bishop: Dywizje pancerne Wehrmachtu 1939–1945. Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2012. ISBN 978-83-7731-130-1.
- Leksykon Wehrmachtu – 116 Dywizja Pancerna