20 Dywizja Pancerna (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
lipiec 1940 |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Michaił Katukow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
9 Korpus Zmechanizowany |
20 Dywizja Pancerna (ros. 20-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dywizja została sformowana w lipcu 1940 roku w ramach tworzonego 9 Korpusu Zmechanizowanego w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym, stacjonowała w Szepietowce.
W chwili ataku Niemiec na ZSRR posiadała zaledwie 36 czołgów (25 – BT-5, 5 – BT-7 i 6 – T-26) i wieczorem 22 czerwca 1941 rozpoczęła marsz w kierunku Łucka. Wchodziła w skład 9 Korpusu Zmechanizowanego w 10 Armii Frontu Zachodniego.
W dniu 24 czerwca w Klewaniu zaatakowała niemiecką 13 Dywizję Piechoty (zmotoryzowanej) i w czasie tych walk straciła wszystkie czołgi, wypierając jednak wojska niemieckie z miasta.
26 czerwca wzięła udział w kontrnatarciu w rejonie Dubna w ramach 9 Korpusu Zmechanizowanego przeciwko wojskom 13 Dywizji Pancernej i 299 Dywizji Piechoty. W związku z zagrożeniem otoczenia wycofała się w kierunku Klewania. Do 30 czerwca broniła się przed atakami 14 Dywizji Pancernej i 25 Dywizji Piechoty (zmot.) najpierw na linii rzeki Horyń, a następnie miasta Klewań.
W dniach 10 – 14 lipca 1941 roku wzięła udział w kontrnatarciu w kierunku na Nowogród Wołyński, a następnie do 6 sierpnia broni rejonu umocnionego Korosteńskiego, nie posiadała już czołgów i liczyła tylko 2000 żołnierzy. Do końca sierpnia broniła linii obrony w północnej części Czernihowa.
W dniu 9 września 1941 roku z uwagi na znaczne straty w ludziach i sprzęcie została rozformowana.
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- płk Michaił Katukow[1] (1940 – 1941)
- płk Wasilij Czerniew (czerwiec 1940) p.o. w czasie choroby M. Katukowa
Skład
[edytuj | edytuj kod]- 39 pułk czołgów (39 танковый полк)
- 40 pułk czołgów (40 танковый полк)
- 20 pułk piechoty zmotoryzowanej (20 мотострелковый полк)
- 20 pułk artylerii haubic (20 гаубичный артиллерийский полк)
- 20 batalion rozpoznawczy (20 разведывательный батальон)
- 20 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej (20 отдельный зенитно-артиллерийскиий дивизион)
- 20 samodzielny batalion łączności (20 отдельный батальон связи)
- 20 batalion pontonowo – mostowy (20 понтонно-мостовой батальон)
- 20 batalion transportowy (20 автотранспортный батальон)
- 20 batalion remontowy (20 ремонтно-восстановительный батальон)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 390.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.
- Велкая Отечественная война 1941-1945. Moskwa: Политиэдат, 1985.
- Krach blitzkriegu. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1982.
- Michaił Katukow: Pancerny grot. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1976.