23 Korpus Pancerny (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1942 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. mjr Jefim Puszkin |
| Ostatni |
gen. mjr Aleksiej Achmanow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk |
wojska pancerne |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
 
| |
23 Budapesztański Korpus Pancerny odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru i Suworowa (ros. 23-й танковый Будапештский Краснознамённый, ордена Суворова корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
23 Korpus Pancerny (23 KPanc.) sformowany został rozkazem z 17 kwietnia 1942[1]. W czasie dowodzenia przez gen. Abrama Chasina na wyposażeniu miał 128 czołgów i wchodził w skład 28 Armii gen. Kriuczenkina[2]. Tak wyposażony brał udział w bitwie pod Charkowem[3]. Następnie szlak bojowy 23 KPanc. prowadził przez: Zaporoże, Krzywy Róg i Budapeszt, a zakończył się pod Wiedniem[4].
Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy:
- gen. mjr Jefim Puszkin (19.04.1942 - 04.06.1942),
- gen. mjr Abram Chasin (05.06.1942 - 25.08.1942),
- gen. mjr Aleksiej Popow (30.08.1942 - 15.10.1942),
- ppłk Wasilij Koszelew (16.10.1942 - 28.11.1942),
- gen. por. Jefim Puszkin (23.11.1942 - 11.03.1944†),
- gen. mjr Aleksiej Achmanow (12.03.1944 - czerwiec 1945)[1].
Szefowie sztabu:
- płk Wasilij Wołkonskij (17.04.1942 - 00.08.1942),
- płk Siergiej Byzjew (01.09.1942 - 00.10.1942),
- płk Wasilij Koszelew (29.10.1942 - 18.02.1943),
- płk Siergiej Zimin (00.03.1943 - 00.09.1943),
- płk Aleksandr Woronow (00.09.1943 - 00.06.1945)[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 6 Brygada Pancerna,
- 130 Brygada Pancerna,
- 131 Brygada Pancerna,
- 23 Brygada Piechoty Zmotoryzowanej[1].
Skład od końca 1942 do 1945:
- 3 Brygada Pancerna,
- 39 Brygada Pancerna,
- 135 Brygada Pancerna,
- 56 Brygada Piechoty Zmotoryzowanej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e 23-й танковый корпус [online], ru/ussr/tk/tk23.html [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Forczyk 2019 ↓, s. 526.
- ↑ Forczyk 2019 ↓, s. 373.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id5540/?static_hash=4c47b88326f70caf64916834f26dcf85v2
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1941-1942. Schwerpunkt. Łódź: 2019. ISBN 978837731253-7.