Adam Laszuk

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Laszuk
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

10 października 1893
Hrud

Data i miejsce śmierci

12 sierpnia 1939
Toruń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Batalion KOP „Ludwikowo”

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Adam Laszuk (ur. 10 października[a] 1893 w Hrudzie, zm. 12 sierpnia 1939 w Toruniu) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy i społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 października 1893 we wsi Hrud, w ówczesnym powiecie konstantynowskim guberni siedleckiej, w rodzinie Bazylego i Heleny z Panasiuków[2].

Służył w armii rosyjskiej[3]. Był członkiem Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, Związku Walki Czynnej i Polskiej Organizacji Wojskowej[4].

Od 1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym był 11 pułk piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 803. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. Później został przeniesiony do 49 pułku piechoty w Kołomyi, w którym pełnił obowiązki dowódcy I batalionu[7], a następnie kwatermistrza[8]. 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1927 i 45. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W maju tego roku został przeniesiony z 34 pułku piechoty w Białej Podlaskiej do 66 pułku piechoty w Chełmnie na stanowisko dowódcy II batalionu[10][11]. W marcu 1931 został przeniesiony do 30 pułku piechoty w Warszawie na stanowisko kwatermistrza[12][13]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[14]. Od listopada 1934 dowodził Batalionem KOP „Ludwikowo”[15][2]. W listopadzie 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza, a później przeniesiony w stan spoczynku. Po zakończeniu służby zamieszkał w Toruniu[4] i pełnił szereg funkcji społecznych: komendanta głównego Związku Powstańców i Wojaków Okręgu Korpusu Nr VIII, zastępcy komendanta okręgowego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, szefa Wydziału Wyszkolenia Komendy Okręgu Pomorskiego Związku Oficerów Rezerwy, inspektora okręgowego Związku Rezerwistów Nr VIII, sekretarza Okręgu Pomorskiego Związku Oficerów w Stanie Spoczynku[16], szefa Służby Młodych Okręgu Pomorskiego Obozu Zjednoczenia Narodowego[17]. Pełnił również funkcję referenta dowódcy 4 Dywizji Piechoty do spraw wyszkolenia związków sfederowanych w FPZOO[17].

Zmarł 12 sierpnia 1939 w 8 Szpitalu Okręgowym w Toruniu, „po długich i ciężkich cierpieniach”[18][4]. Cztery dni później został pochowany na cmentarzu garnizonowym w Toruniu[18][4] (sektor J-11-8)[19].

Był żonaty, miał dzieci[18]. Jego żoną była Wanda z Ganasińskich (ur. 9 września 1906), a jednym z trojga dzieci była Krystyna po mężu Kułakowska (ur. 1932)[20].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 28 września 1893[1]. Zobacz daty nowego i starego porządku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-15].
  2. ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-15].
  3. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 63.
  4. ↑ a b c d Ś.p. Adam Laszuk. „Słowo Pomorskie”. 189, s. 6, 1939-08-19. Toruń. 
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 52.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 51.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 263, 411.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 242, 355.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 119.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927, s. 146.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 80, 180.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931, s. 101.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30, 560.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 143.
  15. ↑ Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 9.
  16. ↑ Nekrolog. „Słowo Pomorskie”. 187, s. 7, 1939-08-17. Toruń. 
  17. ↑ a b Olstowski 2016 ↓, s. 256.
  18. ↑ a b c Nekrolog. „Słowo Pomorskie”. 186, s. 11, 1939-08-15. Toruń. 
  19. ↑ śp. ADAM LASZUK. Cmentarze Komunalne w Toruniu. [dostęp 2022-09-15].
  20. ↑ Krystyna Laszuk. MyHeritage Ltd. [dostęp 2022-09-15].
  21. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30.
  22. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  23. ↑ M.P. z 1934 r. nr 27, poz. 41 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  24. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Laszuk&oldid=68540461”