Gubernia siedlecka
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Imperium Rosyjskie
| |||
| Siedziba | Siedlce | |||
| Powierzchnia | 12595,6 km² | |||
| Populacja (1910) • liczba ludności |
994 800[1] | |||
| • gęstość | 72 os./km² | |||
| Szczegółowy podział administracyjny | ||||
| ||||
| Liczba powiatów | 9 | |||
Położenie na mapie Królestwa Polskiego
| ||||
Portal  Rosja
| ||||
.png)
Gubernia siedlecka (ros. Седлецкая губерния) – była jednostką administracyjną Królestwa Kongresowego istniejącą w latach 1867-1912.
Powstała w 1867 z podziału guberni lubelskiej. Faktycznie było to wskrzeszenie wcześniej istniejącej guberni podlaskiej, teraz nazywanej siedlecką.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego dzieli ją na następujące powiaty:
- Powiat bialski (1867–1975),
- Powiat garwoliński (1867–1975),
- Powiat konstantynowski,
- Powiat łukowski (1867–1975),
- Powiat radzyński (1867–1975),
- Powiat siedlecki (1867–1975),
- Powiat sokołowski (1867–1975),
- Powiat węgrowski (1867–1975),
- Powiat włodawski (1867–1975).
Gubernię siedlecką zniesiono w 1912 roku w związku z utworzeniem 6 lipca 1912 guberni chełmskiej[2]. W skład guberni chełmskiej ze zlikwidowanej guberni siedleckiej weszły :
- powiat bialski
- część powiatu konstantynowskiego (gminy Hołowczyce, Kornica, Łosice, Czuchleby, Olszanka, Bohukały, Witulin, Huszlew, Zakanale, Pawłów, Rokitno, Swory oraz osada Janów)
- część powiatu włodawskiego (wsie Bednarzówka, Białka, Uhnin i Chmielów z gminy Dębowa Kłoda; gmina Ostrów (Lubelski); wsie Babianka, Kolechowice i Tyśmienica z gminy Tyśmienica; gminy Uścimów, Wola Wereszczyńska, Włodawa, Wyryki, Hańsk, Horodyszcze, Krzywowierzba, Opole, Romanów, Sobibór, Turno i miasto Włodawa)
- fragment powiatu radzyńskiego (gminy Tłuściec, Zahajki, Szóstka; wsie Kolembrody i Żelizna z gminy Żelizna; gminy Brzozowy Kąt, Jabłoń i Żerocin).
Ponadto powiat węgrowski włączono do guberni łomżyńskiej, a pozostałe powiaty (bądź ich części), które nie weszły w skład guberni chełmskiej, włączondo do guberni lubelskiej.
Herb[edytuj | edytuj kod]
„Na srebrnej tarczy, obsianej zielonymi dębowymi liśćmi, idący czerwony jeleń ze złotymi oczyma, językiem, rogami i kopytami. Tarcza uwieńczona Imperatorską koroną i otoczona złotymi dębowymi liśćmi, połączonymi Andriejewską wstążką” [1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2005, s. 18. ISBN 83-87954-66-7.
- ↑ Zamojszczyzna w guberni chełmskiej (1912-1915) (kopia z Internet Archive)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Gubernia siedlecka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
| ||||||
| ||||||||
