Adolf Warski
![]() Adolf Warski (1928) | |
Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1868 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 sierpnia 1937 |
Poseł I kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres |
od stycznia 1926 |
Przynależność polityczna |
Adolf Warski, właściwie Adolf Jerzy Warszawski, pseudonim „Jan z Czerniakowskiej”, „Michałkowski”, „Jelski” (ur. 20 kwietnia 1868 w Warszawie, zm. 21 sierpnia 1937 w Moskwie[1]) – polski działacz robotniczy i komunistyczny żydowskiego pochodzenia, dziennikarz i publicysta, poseł na Sejm I kadencji (1922–1927).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesna działalność[edytuj | edytuj kod]
Jako uczeń uczestniczył w tajnych kółkach samokształceniowych. W 1886 został członkiem tzw. I Proletariatu, a w 1889 był jednym z założycieli Związku Robotników Polskich. W 1891 został aresztowany i osadzony w X Pawilonie Cytadeli. Po zwolnieniu za kaucją w 1892 udał się na emigrację do Paryża. W Zurychu zbliżył się do socjaldemokratycznego kółka studenckiego, w którym dominowali Róża Luksemburg, Leon Jogisches - Tyszka. W 1893 roku zostaje, obok Juliana Marchlewskiego, redaktorem naczelnym pisma grupy zurychskiej "Sprawa Robotnicza"[2]
W 1893 był jednym z założycieli SDKPiL (członek Zarządu Głównego). Na przełomie XIX i XX wieku działał w Niemczech, współpracując z Różą Luksemburg. Pierwotnie zwolennik jej poglądów na kwestie narodowe[3]. Był delegatem SDKPiL na II Zjazd Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji[4]. Uczestnik rewolucji w latach 1905–1907, redaktor „Robotnika”, „Czerwonego Sztandaru” i „Sprawy Robotniczej”. Więziony przez władze carskie.
Po I wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]
W 1918 współzałożyciel Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (potem - KPP), członek KC i Biura Politycznego w latach 1926–1929. Po przybyciu do kraju pracował pierwotnie w Ministerstwie Opieki Społecznej[5]. Przywódca „większości” w KPP. Poseł na Sejm I kadencji (mandat objął w styczniu 1926 po rezygnacji Stefana Królikowskiego)[6]. W 1929 podczas VI Plenum KC KPP został oskarżony o „odchylenia prawicowe” i odsunięty od władzy. W 1930 uczestniczył w V Zjeździe KPP, podczas którego został przez Komintern odsunięty od funkcji partyjnych. Członek Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). Przebywał w Moskwie, gdzie podjął pracę w Instytucie Marksa-Engelsa-Lenina, następnie otrzymał rentę specjalną.
Skazanie i rehabilitacja[edytuj | edytuj kod]

Podczas „wielkiej czystki”, 12 lipca 1937 został aresztowany przez NKWD. 21 sierpnia 1937 Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało go na karę śmierci za przynależność do organizacji szpiegowsko-terrorystycznej POW. Rozstrzelany tego samego dnia. Został skremowany w krematorium na Cmentarzu Dońskim, prochy pochowano anonimowo[1].
Zrehabilitowany został 29 kwietnia 1955 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR[1].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W latach 1959–1990 Warski był patronem Stoczni Szczecińskiej. Jego imieniem został także nazwany statek – drobnicowiec typu B-54/III ze Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego. Grób symboliczny Adolfa Warskiego znajduje się na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 51A-V-26).
Potomkowie[edytuj | edytuj kod]
Jego wnukiem był Władysław Krajewski, prawnukiem jest Stanisław Krajewski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Варский Адольф Станиславович
- ↑ Norbert Michta „Julian Marchlewski. Polska, Naród. Socjalizm“, Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975, str. 28
- ↑ Norbert Michta „Julian Marchlewski. Polska, Naród. Socjalizm“, Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975, str. 112
- ↑ Norbert Michta „Julian Marchlewski. Polska, Naród. Socjalizm“, Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975, str. 125
- ↑ Andrzej Friszke „Państwo czy rewolucja. Polsce komuniści a odbudowanie państwa polskiego 1892 – 1920“ Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2020, ISBN 978-83-66586-19-2, str. 402
- ↑ Paweł Samuś , Edward Próchniak, Warszawa: Książka i Wiedza, 1983, s. 222, ISBN 83-05-11166-0, OCLC 830224431 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adolf Warski, Wybór pism i przemówień, t. I-II, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1958.
- Teodora Feder, Adolf Warski, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1986.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Członkowie I Proletariatu
- Członkowie KC KPP
- Członkowie Związku Robotników Polskich
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na Cmentarzu Dońskim w Moskwie
- Politycy SDKPiL
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy komuniści straceni w ramach czystek stalinowskich
- Polscy Żydzi
- Posłowie na Sejm I kadencji (1922–1927)
- Straceni przez rozstrzelanie
- Uczestnicy rewolucji w Królestwie Polskim (1905–1907)
- Urodzeni w 1868
- Więźniowie Cytadeli Warszawskiej (Królestwo Kongresowe)
- Zmarli w 1937
- Upamiętnieni symbolicznym grobem na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie