Adrian Chróściel
 Chróściel w 2014 | |||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data urodzenia |
1987 | ||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
178 cm[3] | ||||||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Adrian Chróściel (ur. 1987[3]) – polski rugbysta występujący na pozycji filara lub młynarza. Wielokrotny reprezentant kraju, medalista mistrzostw Polski juniorów i seniorów, przez większość kariery związany z Pogonią Siedlce, której był kapitanem.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Jest wychowankiem Pogoni Siedlce[8]. Na pierwsze treningi trafił jako uczeń gimnazjum, namówiony przez jednego z kolegów[8][9]. Na szczeblu młodzieżowym początkowo był zawodnikiem klubu z Siedlec[10], natomiast latem 2005 roku reprezentował barwy Orkana Sochaczew. Z drużyną tą zdobył srebrny medal mistrzostw Polski juniorów[11] oraz złoto w mistrzostwach kraju juniorów w odmianie siedmioosobowej[12].
Jesienią 2005 roku Chróściel ponownie występował w barwach Pogoni Siedlce, zaliczając swoje pierwsze mecze w I lidze seniorów[13]. Ekipa z Południowego Podlasia zajęła w rozgrywkach ostatnie miejsce i spadła do II ligi[14]. Wiosną 2007 roku, w połowie sezonu ponownie dołączył do występującego klasę wyżej Orkana Sochaczew[15], gdzie rozegrał jednak zaledwie jedną rundę (siedem spotkań), nim powrócił do Pogoni[4]. Ta w kolejnych sezonach balansowała pomiędzy I a II ligą: w sezonie 2007/2008 po barażach awansowała do najwyższej klasy rozgrywkowej[16], by już rok później wrócić na ligowe zaplecze[17].
Latem 2009 roku Chróściel przeniósł się do Warszawy, gdzie został zawodnikiem drużyny AZS-AWF[18]. Występował tam przez rok, notując 13 spotkań i cztery przyłożenia. Zespół ze stolicy mimo zajęcia po sezonie zasadniczym 5. miejsca (na osiem startujących drużyn) przegrał oba mecze w fazie play-out (w tym stosunkiem 10:11 decydujący z Ogniwem Sopot) i spadł z ligi[5].
W tej sytuacji zawodnik raz jeszcze zmienił klub, dołączając do Budowlanych Lublin. W sezonie 2010/2011 beniaminek zajął w Ekstralidze czwarte miejsce – po porażce w meczu o brązowy medal z Lechią Gdańsk. W połowie kolejnego sezonu z drużyny Budowlanych odeszło aż ośmiu zawodników, w tym Chróściel, który wrócił do swojego macierzystego klubu, Pogoni Siedlce[19].
W barwach Pogoni występował przez kolejnych 11 lat, przez długi czas pełniąc funkcję kapitana drużyny[9]. Po tym, jak jeszcze w 2012 roku zespół z Siedlec awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej[20], zdołał ugruntować swoje miejsce w krajowej elicie[9]. Do największych sukcesów Chróściela w tym czasie zaliczyć należy srebrny medal w sezonie 2013/2014 (porażka 3:36 z Lechią Gdańsk, najlepsze miejsce w historii klubu)[8][21] oraz trzy kolejne brązowe medale, w sezonach 2016/2017[22], 2018[23] oraz 2019[24].
W 2022 roku, po wygranym meczu z Posnanią, który gwarantował Pogoni utrzymanie w Ekstralidze, Chróściel ogłosił zakończenie kariery sportowej. Jego decyzja przynajmniej częściowo miała być podyktowana względami osobistymi i spodziewanymi narodzinami kolejnego dziecka. Z jego własnych wyliczeń wynikać miało, że w barwach Pogoni rozegrał łącznie, we wszystkich okresach, 206 meczów, zdobywając 190 punktów[25]. Jako że ostatni mecz sezonu rozgrywany był na wyjeździe, zapowiadał, że chciałby w nowych rozgrywkach jeszcze raz zaprezentować się przed własnymi kibicami[9]. Oficjalne pożegnanie kapitana Pogoni odbyło się po meczu z Arką Gdynia w październiku 2022 roku[26], choć miesiąc później wystąpił też w podstawowym składzie w wysoko przegranym meczu z mistrzem Polski Orkanem Sochaczew[27].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Do reprezentacji Polski po raz pierwszy został powołany w kategorii wiekowej do lat 16 – na miniturniej rozgrywany w maju 2004 roku w niemieckim Heidelbergu. Spośród dwóch meczów, w których polscy kadeci ulegli nieznacznie rywalom z Czech i Niemiec, Chróściel wystąpił w obu, zdobywając przyłożenie w drugim z wymienionych. Razem z nim w drużynie grali wówczas przyszli reprezentanci Polski seniorów jak np. Michał Krużycki czy Stanisław Powała-Niedźwiecki[8][10].
W drugiej połowie tego roku trafił do reprezentacji U-18[28] z którą w marcu 2005 roku wziął udział w Mistrzostwach Europy we Francji. Oprócz niego w kadrze znaleźli się m.in. Dawid Banaszek, Jan Cal, Rafał Janeczko czy Tomasz Rokicki[29]. Polacy zajęli trzecie miejsce w dywizji B (11. miejsce ogółem), a Chróściel wystąpił w pierwszym składzie we wszystkich trzech meczach[30].
W latach 2006–2007 powoływany był do kadry do kat 20[31], uczestniczył w Mistrzostwach Europy w tej kategorii wiekowej, które w 2006 roku rozgrywano na Pomorzu[32]. W 2008 roku otrzymał powołanie do reprezentacji U-21[33].
Wśród seniorów debiutował w 2011 roku w meczu Puchar Narodów Europy z Czechami, w którym zmienił Grzegorza Jańca[9][34]. W kolejnych latach był stałym członkiem składu reprezentacji, czterokrotnie występując w ciągu jednego roku w pięciu lub więcej meczach. Występy w kadrze zakończył w 2021 roku na 37 meczach. Spośród nich w wyjściowym ustawieniu wybiegał jedynie siedmiokrotnie (Madagaskar i Sri Lanka w 2013[35], Holandia w 2014[36], Ukraina w 2015 – dwa mecze[37][38], Holandia w 2018 – dwa mecze[39][40]), w pozostałych meczach pełnił rolę zmiennika. Jak sam wskazywał, jego celem w ostatnich latach kariery było osiągnięcie elitarnego w polskich warunkach progu 40 meczów („klub 40”), co jednak nie powiodło się – po części z uwagi na odwołane z powodu panedemii COVID-19 rozgrywki[9].
| Drużyna narodowa | Rok | Mecze | Punkty |
|---|---|---|---|
 Polska
|
2011 | 3 | 0 |
| 2012 | 3 | 0 | |
| 2013 | 7 | 0 | |
| 2014 | 5 | 0 | |
| 2015 | 5 | 0 | |
| 2016 | 1 | 0 | |
| 2017 | 1 | 0 | |
| 2018 | 6 | 0 | |
| 2019 | 4 | 0 | |
| 2020 | 1 | 0 | |
| 2021 | 1 | 0 | |
| Suma | 37 | 0 | |
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Z żoną Kingą ma dwójkę dzieci, urodzoną w 2022 roku córkę i cztery lata starszego syna[25][9].
W czasie kariery sportowej ukończył studia prawnicze[8]. W 2016 roku zdał egzamin adwokacki[71]; jeszcze w czasie kariery sportowej podjął praktykę zawodową[2][72].
W 2014 roku bez powodzenia startował z listy Siedleckiego Towarzystwa Samorządowego (Komitet Wyborczy STS) w wyborach do Rady Miasta Siedlec. Otrzymał 128 głosów, co stanowiło drugi wynik na liście[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wybory Samorządowe 2014 [online], Państwowa Komisja Wyborcza [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-14] (pol.).
- ↑ a b Chróściel Adrian Witold Adrian Witold [online], Naczelna Rada Adwokacka, rejestradwokatow.pl [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ a b Seniorzy Skład [online], Polski Związek Rugby [zarchiwizowane z adresu 2021-04-20] (pol.).
- ↑ a b Wystartujemy w I lidze [online], e-sochaczew.pl, 21 sierpnia 2007 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06].
- ↑ a b Polski Związek Rugby > Rugby 15 > Ekstraliga, Polski Związek Rugby, 21 maja 2010 [zarchiwizowane 2010-07-25] (pol.).
- ↑ Statystyki sezonu 2010/2011 [online], Budowlani Lublin [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07] (pol.).
- ↑ Statystyki sezonu 2011/2012 [online], Budowlani Lublin [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07] (pol.).
- ↑ a b c d e Kamil Sulej, Adrian Chróściel: Rugbistą się jest, a nie bywa [online], sportsiedlce.pl, 22 czerwca 2022 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-13] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Paweł Świerczewski, Siedlecki rugbysta Adrian Chróściel kończy karierę, ale nie zamierza na dobre rozstawać się ze sportem. Bliżej mi do działacza niż do trenera, „Tygodnik Siedlecki” (27/2022), 6 lipca 2022, s. 30 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-03] (pol.).
- ↑ a b Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Kadeci, Polski Związek Rugby, 1 maja 2004 [zarchiwizowane 2010-07-25] (pol.).
- ↑ Budowlani Łódź Mistrzem Polski Juniorów 2005′ [online], rugby.info.pl, 4 września 2005 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ Orkan Mistrzem Polski Juniorów w rugby „7” [online], rugby.info.pl, 26 czerwca 2005 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ 77 minut meczu Pogoń – Orkan [online], rugby.info.pl, 9 października 2005 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Rugby 15 > I Liga > 2005-2006, Polski Związek Rugby, 25 czerwca 2006 [zarchiwizowane 2010-05-26] (pol.).
- ↑ W drodze po sukces [online], e-sochaczew.pl, 31 marca 2007 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Rugby 15 > II Liga > 2007-2008, Polski Związek Rugby, 2 czerwca 2008 [zarchiwizowane 2010-06-06] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Rugby 15 > I Liga > 2008-2009, Polski Związek Rugby, 22 czerwca 2009 [zarchiwizowane 2010-05-26] (pol.).
- ↑ Krzysztof Lewandowski, Lista zawodników Bemowo-AZS-AWF Warszawa [online], rugby.info.pl, 17 sierpnia 2009 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ „Kartka z historii lubelskiego sportu – rugby” [online], lubelskie.pl, 22 maja 2020 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07] (pol.).
- ↑ Kamil Sulej, EkstraPogoń [online], sportsiedlce.pl, 16 czerwca 2012 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-09] (pol.).
- ↑ Srebrna "Pogoń" [online], siedlce.pl, 7 lipca 2014 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-08] (pol.).
- ↑ Rugbiści z brązem [online], siedlce.pl, 11 listopada 2017 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-08] (pol.).
- ↑ Jednak mężczyźni lubią brąz! [online], siedlce.pl, 13 listopada 2018 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-08] (pol.).
- ↑ Ekstraliga: Pogoń z brązowym medalem [online], Polski Związek Rugby, 15 czerwca 2019 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (pol.).
- ↑ a b Paweł Świerczewski, Adrian Chróściel - ikona siedleckiego rugby kończy karierę. „Po 20 latach uprawiania najwspanialszego sportu na świecie pora ustąpić pola młodszym i lepszym" [online], Tygodnik Siedlecki, 14 czerwca 2022 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-03] (pol.).
- ↑ Paweł Świerczewski, Pożegnanie z tortem, ale bez wisienki. Ostatni mecz Adriana Chróściela [online], Tygodnik Siedlecki, 9 października 2022 [dostęp 2023-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-08] (pol.).
- ↑ W końcówce zabrakło sił [online], Pogoń Siedlce, 6 listopada 2022 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Juniorzy > 2002-2004, Polski Związek Rugby, 2004 [zarchiwizowane 2010-08-13] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Juniorzy > 2005-2006, Polski Związek Rugby, 2005 [zarchiwizowane 2010-05-26] (pol.).
- ↑ Mistrzostwa Europy Juniorów do lat 18 – podsumowanie [online], rugby.info.pl, 2005 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-08] (pol.).
- ↑ Polski Związek Rugby > Reprezentacja > Młodzieżowa U-20 > 2003-2007, Polski Związek Rugby, 2006–2007 [zarchiwizowane 2010-08-17] (pol.).
- ↑ Młodzieżowe Mistrzostwa Europy U 20 [online], 2006, s. 14 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-11] (pol.).
- ↑ Trener Szczybelski zadecydował [online], rugby.info.pl, 25 czerwca 2008 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-08] (pol.).
- ↑ a b Formularz zawodów Polska – Czechy, FIRA-AER, 15 października 2011 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ a b c Kamil Sulej, Egzotyczna przygoda [online], SportSiedlce.pl, 4 października 2013 [zarchiwizowane z adresu 2023-04-04] (pol.).
- ↑ a b Formularz zawodów Polska – Holandia [online], Rugby Europe, 18 października 2014 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang. • fr.).
- ↑ a b Formularz zawodów Polska – Ukraina [online], Rugby Europe, 20 kwietnia 2015 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang. • fr.).
- ↑ a b Formularz zawodów Ukraina – Polska [online], Rugby Europe, 17 października 2015 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang. • fr.).
- ↑ a b RET: Holandia v Polska 71:30 [online], Polski Związek Rugby, 3 marca 2018 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-10] (pol.).
- ↑ a b RET: Polska v Holandia 0:49 [online], Polski Związek Rugby, 17 listopada 2018 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Mołdawia – Polska, FIRA-AER [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Niemcy, FIRA-AER, październik 2011 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Belgia – Polska, FIRA-AER [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Holandia – Polska [online], FIRA-AER, 21 kwietnia 2012 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Czechy – Polska, FIRA-AER, 6 października 2012 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Ukraina, FIRA-AER, 30 marca 2013 [zarchiwizowane 2014-11-08] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Szwecja – Polska, FIRA-AER, 1 czerwca 2013 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Szwecja, FIRA-AER, 7 września 2013 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Czechy, FIRA-AER, 12 października 2013 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Tomasz Płosa, Serendib Cup: rozpoczęliśmy od porażki [online], 29 października 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-11-02] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Niemcy – Polska, FIRA-AER, 9 listopada 2013 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Mołdawia, FIRA-AER, 10 kwietnia 2014 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Ukraina – Polska, FIRA-AER, 10 kwietnia 2014 [zarchiwizowane 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Szwecja [online], Rugby Europe, 6 września 2014 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Mołdawia – Polska [online], Rugby Europe, 15 listopada 2014 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Belgia – Polska [online], Rugby Europe, 20 kwietnia 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-27] (ang. • fr.).
- ↑ Polska podbija Szwecję. Świetny debiut Sebastiana Gruszczyńskiego. [online], rugbypolska.pl, 13 września 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-11-21] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Mołdawia [online], Rugby Europe, 14 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-11-17] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Holandia – Polska [online], Rugby Europe, 30 kwietnia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-05-07] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Czechy – Polska [online], Rugby Europe, 28 października 2017 [zarchiwizowane z adresu 2017-10-29] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Szwajcaria – Polska [online], 17 marca 2018 [zarchiwizowane z adresu 2018-03-17] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Polska – Portugalia [online], Rugby Europe, 24 marca 2018 [zarchiwizowane z adresu 2018-03-26] (ang. • fr.).
- ↑ Formularz zawodów Czechy – Polska [online], Rugby Europe, 29 września 2018 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-30] (ang. • fr.).
- ↑ RET: Polska v Litwa 33:0 [online], Polski Związek Rugby, 3 listopada 2018 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-03] (pol.).
- ↑ RET: Portugalia v Polska 65:5 [online], Polski Związek Rugby, 16 lutego 2019 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04] (pol.).
- ↑ RET: Polska v Szwajcaria 25:28 [online], Polski Związek Rugby, 23 marca 2019 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04] (pol.).
- ↑ RET: Polska v Niemcy 15:35 [online], Polski Związek Rugby, 2 listopada 2019 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-05] (pol.).
- ↑ RET: Szwajcaria v Polska 20:23 [online], Polski Związek Rugby, 23 listopada 2019 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-05] (pol.).
- ↑ Formularz zawodów Holandia – Polska [online], Rugby Europe, 29 lutego 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-02-29] (ang.).
- ↑ KNM XV: Polska v Węgry 43:3 [online], Polski Związek Rugby, 11 września 2021 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-14] (pol.).
- ↑ Lista osób, które uzyskały pozytywny wynik z egzaminu adwokackiego, przeprowadzonego w dniach 15 – 18 marca 2016 5. w poszczególnych komisjach egzaminacyjnych [PDF], Ministerstwo Sprawiedliwości [dostęp 2023-04-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-06] (pol.).
- ↑ Jakub Kędzior, Adrian Chróściel: staramy się zwalczyć stereotyp rugbisty łysego osiłka [online], onet.pl, 13 września 2019 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-09] (pol.).