Aleksandar Prijović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandar Prijović
Александар Пријовић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1990
St. Gallen

Wzrost

191 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
–2001 FC Rorschach
2001–2007 FC Sankt Gallen
2007–2008 Parma Calcio 1913
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008 Parma Calcio 1913 1 (0)
2008–2010 Derby County 0 (0)
2009 Yeovil Town (wyp.) 4 (0)
2009 Northampton Town (wyp.) 10 (2)
2010–2013 FC Sion 41 (6)
2011–2012 FC Lausanne-Sport (wyp.) 10 (0)
2012–2013 Tromsø IL (wyp.) 26 (4)
2013–2014 Djurgårdens IF 27 (10)
2014–2015 Boluspor 31 (16)
2015–2017 Legia Warszawa 44 (13)
2017–2019 PAOK FC 55 (35)
2019–2021 Ittihad FC 49 (15)
2021–2023 Western United FC 43 (18)
W sumie: 341 (119)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Serbia U-17
 Serbia U-19 8 (3)
2010  Szwajcaria U-20 2 (1)
2011  Szwajcaria U-21 2 (0)
2017–2019  Serbia 13 (2)
  1. Aktualne na: 2 maj 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 6 czerwca 2019.

Aleksandar Prijović (ur. 21 kwietnia 1990 w St. Gallen) – serbski piłkarz występujący na pozycji napastnika. W latach 2017–2019 reprezentant Serbii. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018. Król strzelców ligi greckiej 2018. Uczestnik Ligi Mistrzów 2016/2017.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Prijović pochodzi z rodziny serbskich imigrantów. Jego ojciec, Milenko, pochodzi z miasta Priboj, leżącego niedaleko granicy z Czarnogórą. Mama, Mirjana, z małej wsi z Bośni. Poznali się już w Szwajcarii. O swoich serbskich korzeniach powiedział: "Odwiedziłeś kiedyś tę wioskę? - Tak. Kiedy jeszcze żyli moi dziadkowie, jeździliśmy do nich co roku. Przekonałem się wtedy, jak wyglądają rejony, z których wywodzi się moja rodzina. Po kilku godzinach ciśnienie rozsadzało mi głowę, bo znajdowaliśmy się w wysokich górach. Jak już wspominałem, do tej wioski nie jest łatwo się dostać. Ostatnie dwa - trzy kilometry trzeba pokonać pieszo po różnych skałach, bo nie da się wjechać tam samochodem. To miejsce robi wrażenie, szczególnie, gdy przybywasz tam z takiego kraju jak Szwajcaria, gdzie wszystko odbywa się wedle ściśle określonego porządku."[1][2] Dorastał w miejscowości Rorschach, gdzie była spora społeczność serbska. Mówi w kilku językach, oprócz serbskiego i angielskiego, po włosku, francusku i niemiecku. O życiu w Szwajcarii i grze w piłkę nożną powiedział: "Szwajcaria okazała się rajem dla ludzi z Bałkanów. To proste. Uchodźcy nie boją się ciężkiej pracy, pracują na zmiany, biorą najcięższe zajęcia. Dzieci muszą sobie jakoś radzić, a że nie ma pieniędzy, to nie ma tez komputerów i tak dalej - opowiada. - Dzieci idą grać w piłkę i zapominają o wszystkim. Nie ma znaczenia czy grasz na trawie czy na piachu czy jeszcze gdzieś indziej, w Barcelonie czy na podwórku. Po prostu grasz i jesteś szczęśliwy. I tak jest cały czas. Dotykam piłki i jestem stracony. Jak duże dziecko."[3] Wychowanek Parmy Calcio 1913, w swojej karierze grał także w takich zespołach jak Derby County, Yeovil Town, Northampton Town, FC Sion, Lausanne Sports, Tromsø IL, Djurgårdens IF, Boluspor, Legia Warszawa, PAOK FC, Ittihad FC i Western United FC.

W lutym 2008 r. wystąpił w rozgrywanym we Włoszech, największym młodzieżowym turnieju piłkarskim na świecie Torneo di Viareggio, reprezentując barwy Parmy Primavera w meczach przeciwko UC Sampdoria U19 oraz Club Guaraní U20. 27 kwietnia 2008 r. wystąpił w meczu Serie A Reggina 1914 - Parma FC, zmieniając w 83 minucie meczu Cristiano Lucarelliego.

29 maja 2011 r. wystąpił w meczu finałowym Pucharu Szwajcarii, wygranym przez FC Sion 2:0. 9 lipca 2011 r. zdobył bramkę w meczu towarzyskim przeciwko Paris Saint-Germain, wygranym przez FC Sion 3:2.

W 2013 roku wystąpił w rozgrywanym w Hiszpanii turnieju Copa del Sol. 30 stycznia zdobył bramkę dla Tromsø IL w meczu grupowym przeciwko Widzewowi Łódź.[4]

W 2015 r. wystąpił w 6 meczach fazy grupowej Ligi Europy, zdobywając bramki w spotkaniach przeciwko FC Midtjylland oraz Napoli. Trafienie Prijović zaliczył również w meczu II rundy kwalifikacyjnej z FC Botoșani. Był to jego trzeci mecz dla Legii. 2 maja 2016 r. zdobył dla warszawskiego klubu zwycięską bramkę w meczu finałowym Pucharu Polski. 17 sierpnia 2016 r. zdobył bramkę w rundzie play-off Ligi Mistrzów, przyczyniając się do awansu polskiego klubu do fazy grupowej rozgrywek. 2 listopada 2016 w meczu 4. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów zaliczył asystę przy trafieniu Thibault Moulin w meczu przeciwko Realowi Madryt. Bramka ta dała Legii prowadzenie 3 do 2. Mecz zakończył się remisem 3:3[5]. 22 listopada 2016 w meczu 5. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów przeciwko Borussii Dortmund (4:8) strzelił dwie bramki dla warszawskiej drużyny (na 1:0 i 2:3). Jest trzecim piłkarzem, po Leszku Piszu i Jacku Dembińskim, który strzelił dwie bramki w jednym meczu dla polskiej drużyny w fazie grupowej Ligi Mistrzów[6]. 7 grudnia 2016 również zaliczył asystę przy trafieniu Guilherme Costa Marques w meczu przeciwko Sportingowi Lizbona. Bramka ta zapewniła Legii zwycięstwo i trzecie miejsce w grupie.[7] Dla Prijovica był to ostatni występ w barwach stołecznego klubu.

W 2018 r., będąc zawodnikiem PAOK FC, wystąpił w 6 meczach fazy grupowej Ligi Europy, m.in przeciwko Chelsea F.C.

27 września 2023 r. rozwiązał kontrakt z Western United za porozumieniem stron. W trakcie dwóch sezonów spędzonych w zespole z przedmieść Melbourne strzelił 18 goli i zanotował siedem asyst w 43 spotkaniach. W rozgrywkach 2021/2022 wywalczył z nim mistrzostwo Australii, zdobywając cztery bramki w turnieju finałowym A-League. Zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników w historii klubu istniejącego od 2018 roku.[8] Ostatni występ dla Western United zaliczył 22 kwietnia 2023 r. przeciwko Melbourne City FC (1:3). W 58 minucie spotkania zmienił go Noah Botic(inne języki).

Statystyki kariery klubowej[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 4 listopada 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Inne[b] Suma
M B M B M B M B M B
Parma Calcio 1913 2007/08 Serie A 1 0 0 0 1 0
Parma Primavera 2007/08 Primavera A 10 1 0 0 0 0 2 0 12 1
Derby County 2008/09 Championship 0 0 0 0 0 0
Yeovil Town (wyp.) 2008/09 League One 4 0 0 0 4 0
Northampton Town (wyp.) 2008/09 League One 10 2 0 0 10 2
Derby County 2009/10 Championship 0 0 0 0 0 0
FC Sion 2009/10 Swiss Super League 10 0 0 0 0 0 10 0
2010/11 Swiss Super League 25 6 4 1 28 7
2011/12 Swiss Super League 6 0 0 0 1 0 7 0
Sion U21 2009/10 1. Liga 2 2 0 0 0 0 0 0 2 2
2010/11 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2011/12 1 1 0 0 0 0 0 0 1 1
Lausanne Sports (wyp.) 2011/12 Swiss Super League 10 0 2 1 12 1
Tromsø IL (wyp.) 2012 Tippeligaen 13 3 3 0 3 2 19 5
2013 Tippeligaen 13 1 3 4 2 0 18 5
Djurgårdens IF 2013 Allsvenskan 10 5 1 0 11 5
2014 Allsvenskan 17 5 2 0 19 5
Djurgården IF U21 2014 U21 Allsvenskan Norra 2 1 0 0 0 0 0 0 2 1
Boluspor 2014/15 TFF 1. Lig 31 16 0 0 31 16
Legia Warszawa 2015/16 Ekstraklasa 30 8 6 5 11 3 47 16
2016/17 Ekstraklasa 14 5 1 0 9 3 1 0 25 8
PAOK FC 2016/17 Superleague Ellada 15 7 5 3 20 10
2017/18 Superleague Ellada 27 19 8 6 4 2 39 27
2018/19 Superleague Ellada 13 9 2 3 12 6 27 18
Ittihad FC 2018/19 I liga 11 7 4 4 15 11
2019/20 10 1 3 1 - - 13 2
2020/21 28 7 2 2 - - 30 9
Western United FC 2021/22 A-League 27 13 1 1 - - 27 13
2022/23 16 5 - - - 16 5
Ogólnie w karierze 357 124 47 31 42 16 3 0 449[9] 171

Statystyki kariery reprezentacyjnej[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 4 listopada 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Serbia U-17 Ogólnie 5 2
Serbia U-18 Ogólnie 3 0
Serbia U-19 Ogólnie 8 3
Szwajcaria U-20 2010 2 1
Ogólnie 2 1
Szwajcaria U-21 2011 2 0
Ogólnie 2 0
Serbia Ogólnie 13 2

9 października 2017 r. w meczu eliminacji MŚ 2018 przeciwko Gruzji zdobył bramkę zapewniającą Serbii awans na turniej finałowy po ośmiu latach przerwy.[10] 17 czerwca 2018 r. wystąpił w meczu fazy grupowej Mistrzostw Świata przeciwko reprezentacji Kostaryki.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

FC Sion[edytuj | edytuj kod]

Legia Warszawa[edytuj | edytuj kod]

PAOK Saloniki[edytuj | edytuj kod]

Western United[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 15 (7), Liga Europy UEFA – 27 (9).
  2. Uwzględniono: Superpuchar Polski – 1 (0).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Legia Warszawa - Strona Oficjalna - legia.com [online], Legia Warszawa - Strona oficjalna [dostęp 2023-10-13] (pol.).
  2. "dołączcie do wędrówki po szkolnych boiskach w Szwajcarii i wioskach w serbskich górach" [online], Aleksandar Prijovic RSCH Playing for @westernutdfc AU Living in Melbourne AU (07.12.2021) [dostęp 2023-10-13] (ang.).
  3. Wirtualna Polska Media, Aleksandar Prijović: Gdybym wcześniej trafił do Legii, zrobiłbym większą karierę [online], sportowefakty.wp.pl, 23 kwietnia 2016 [dostęp 2023-10-13] (pol.).
  4. Widzew Łódź 2-1 Tromsø IL [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-11-04].
  5. Blisko cudu w meczu bez ludu [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-11-03].
  6. Szaleństwo w Dortmundzie. legia.com. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
  7. Legia Warszawa - Sporting Lizbona 1:0, 07.12.2016 [online], Biblioteka Piłkarstwa Polskiego [dostęp 2023-11-03] (pol.).
  8. OFICJALNIE: Aleksandar Prijović odchodzi z Western United [online], Transfery.info, 27 września 2023 [dostęp 2023-10-13] (pol.).
  9. Aleksandar Prijovic - Wszystkie dane z wynikami [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2023-10-13] (pol.).
  10. Telewizja Polska S.A, Kary, konflikty, kibice... Serbia czekała osiem lat [online], sport.tvp.pl, 12 października 2017 [dostęp 2023-11-04] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]