Reprezentacja Serbii w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serbia
Србија
Przydomek

Орлови (Orły)

Związek

Фудбалски савез Србије,
Фудбалски савез Србије и Црне Горе (do 2006),
Фудбалски савез СР Југославије (do 2003)

Sponsor techniczny

Puma

Trener

Dragan Stojković

Skrót FIFA

SRB
SCG (do 2006)
YUG (do 2003)

Ranking FIFA

32. (1517.43 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

15. (1854 pkt.)
(18 lipca 2023)

Zawodnicy
Kapitan

Dušan Tadić

Najwięcej występów

Branislav Ivanović (105)

Najwięcej bramek

Aleksandar Mitrović (52)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Brazylia 2:0 FRJ
(Porto Alegre, Brazylia; 23 grudnia 1994)

 Czechy 1:3 Serbia 
(Uherské Hradiště, Czechy; 18 sierpnia 2006)

Najwyższe zwycięstwo
 Wyspy Owcze 1:8 FRJ
(Toftir, Wyspy Owcze; 6 października 1996)
Najwyższa porażka
 Argentyna 6:0 SCG Serbia i Czarnogóra
(Gelsenkirchen, Niemcy; 16 czerwca 2006)
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Serbii w piłce nożnej mężczyzn (serb. Фудбалска репрезентација Србије) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Serbii. Za funkcjonowanie reprezentacji odpowiedzialny jest Związek Piłki Nożnej Serbii.

Piłkarska drużyna Serbii jest wg FIFA i UEFA oficjalnym sukcesorem tradycji reprezentacji Jugosławii[1][2][3]. Należy jednak pamiętać, iż według prawa międzynarodowego (Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 777 poparta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją nr 47/1) Federalna Republika Jugosławii (dzisiejsza Republika Serbii) nie jest kontynuatorem prawnym Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii.

Dzieje reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Mimo iż niepodległość "nowej" Jugosławii ogłoszono 28 kwietnia 1992 roku, to z powodu międzynarodowych sankcji nałożonych na ten kraj z powodu wojny w Bośni reprezentacja pierwszy mecz zagrała dopiero w grudniu 1994 roku. Do 1996 roku rozgrywała wyłącznie spotkania towarzyskie, gdyż z eliminacji do Mundialu 1994 i Euro 1996 została wykluczona. Wcześniej jeszcze przed rozpadem "starej" Jugosławii reprezentacja zdołała się zakwalifikować po sportowej walce na Euro 1992, jednak także z powodu międzynarodowych sankcji reprezentacja została wykluczona z mistrzostw, a jej miejsce zajęła druga w swojej grupie eliminacyjnej Dania, która później zdobyła mistrzostwo Europy.

Zadebiutowała w kwalifikacjach do Mundialu 1998. Drużyna prowadzona przez Slobodana Santrača z Predragiem Mijatovicem, Miroslavem Djukicem, Sinišą Mihajlovicem i Darko Kovačevicem w składzie wprawdzie została wyprzedzona w grupie przez Hiszpanię, ale pokonała m.in. ówczesnych wicemistrzów Starego Kontynentu Czechów. Jugosłowianie grali ofensywnie i efektownie, i właśnie wtedy doczekali się przezwiska "Brazylijczycy Europy". W barażach nie dali szans Węgrom (7:1 i 5:0).

Na Mundialu zaprezentowali się przyzwoicie. W 1/8 finału po wyrównanym meczu i w dość pechowych okolicznościach (Mijatović nie strzelił karnego w ostatniej minucie) przegrali 1:2 z Holandią.

Dwa lata później, na Euro 2000, reprezentacja dowodzona tym razem przez 70-letniego Vujadina Boškova również odpadła w drugiej rundzie, a ich pogromcami (przegrali 1:6) tak jak w 1998 roku byli Holendrzy. Na pocieszenie Jugosłowianom pozostała korona strzelców turnieju dla Savo Miloševica.

Od czasu zakończenia mistrzostw Europy rozpoczął się kryzys drużyny narodowej, pogłębiany częstymi zmianami selekcjonerów. Rezygnacja z gry w kadrze najlepszych piłkarzy i wysoki stopień korupcji w związku piłkarskim to największe bolączki futbolu serbskiego u progu XXI wieku. W eliminacjach do Mundialu 2002 reprezentacja dała się wyprzedzić Rosji i Słowenii, a w kwalifikacjach do Euro 2004, w których po raz pierwszy wystąpiła pod nazwą Serbii i Czarnogóry – Włochom i Walijczykom.

Wydawało się, że powoli drużyna zaczyna wychodzić z zapaści. W połowie 2003 roku selekcjonerem został Ilija Petković. Zmieniły się również władze związku, na nowego prezesa wybrano byłego reprezentanta Jugosławii Dragan Stojkovicia. Trener Petković postawił na piłkarzy nieogranych na międzynarodowych boiskach i zrezygnował z usług większości gwiazd. Efektem jego polityki kadrowej był udany występ w eliminacjach do Mundialu 2006 i awans do tego turnieju z pierwszego miejsca (Serbowie wyprzedzili m.in. Hiszpanię i Belgię). Największą siłą drużyny była wówczas defensywa. Bramkarz Dragoslav Jevrić i obrońcy Goran Gavrancić, Ivica Dragutinović, Mladen Krstajić, Nemanja Vidić (który dzięki dobrym występom w kadrze został kupiony przez Manchester United) oraz Marjan Marković grali na tyle skutecznie, że reprezentacja straciła w kwalifikacjach tylko jedną bramkę. Zupełnie inaczej zaprezentowała się w samym turnieju. Serbowie i Czarnogórcy odpadli już po fazie grupowej, przegrywając wszystkie trzy spotkania, w których zanotowali bilans bramek 2:10. Dnia 21 maja 2006 roku w Czarnogórze odbyło się referendum niepodległościowe. Jego wynik oznaczał odłączenie Czarnogóry od państwa i tym samym powstanie nowej reprezentacji piłkarskiej.

W eliminacjach do Mundialu 2010, Serbowie trafili w nich do grupy 7 razem z Francją, Austrią, Litwą, Rumunią i Wyspami Owczymi. Zajęli w nich pierwsze miejsce z dorobkiem 22 punktów po siedmiu zwycięstwach, jednym remisie i dwóch porażkach w dziesięciu spotkaniach. Na Mundialu w RPA serbscy piłkarze grali w grupie D razem z Niemcami, Ghaną i Australią. Po jednym zwycięstwie (1:0 z Niemcami) i dwóch porażkach (z Ghaną 0:1 i Australią 1:2) z trzema punktami na koncie zajęli ostatnie miejsce w grupie i zakończyli swój udział w tych mistrzostwach na fazie grupowej.

Eliminacje do kolejnych trzech turniejów: Mistrzostw Europy 2012, Mundialu w 2014, i ME 2016 zakończyły się dla Serbów porażką. W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji serbską kadrę prowadził Slavoljub Muslin. Po zwycięstwie w grupie (21 punktów w 10 meczach) i bezpośrednim awansie na mundial dość nieoczekiwanie tamtejszy związek piłkarski postanowił rozwiązać umowę z Muslinem. Kadrę Serbii przejął Mladen Krstajić[4], który wywalczył awans na Mundial 2018. Serbia w Rosji grała w grupie E razem z Brazylią, Szwajcarią i Kostaryką. Po zwycięstwie z Kostarykanami 1:0 w pierwszym meczu przyszły dwie porażki (ze Szwajcarią 1:2 i Brazylią 0:2). Serbowie zajęli więc trzecie miejsce w grupie i ostatecznie nie uzyskali awansu do dalszej fazy turnieju.

O piłkarskiej reprezentacji Czarnogóry czytaj tu.

Udział w międzynarodowych turniejach[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Udział w igrzyskach olimpijskich . Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich Uwagi
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
1900 Nie brała udziału jako SRB
Stany Zjednoczone 1904
Wielka Brytania 1908
Szwecja 1912
1948-1992 Serbia była częścią Jugosławii
Stany Zjednoczone 1996 Nie brała udziału - została wykluczona jako FRJ
Australia 2000 Nie zakwalifikowała się 8 5 2 1 29 10
Grecja 2004 Faza grupowa 16/16 3 0 0 3 3 14 13 8 2 3 23 17 jako SCG
2008 Faza grupowa 12/16 3 0 1 2 3 7 9 6 0 3 15 10 jako SRB
Wielka Brytania 2012 Nie zakwalifikowała się 8 4 1 3 14 12
Brazylia 2016 13 6 3 4 21 18
Japonia 2020 13 8 2 3 24 15

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy reprezentacji Serbii[edytuj | edytuj kod]

Szkoleniowiec O od do M W R P W% R% P% Największe osiągnięcia
Slobodan Santrač 1994 1998 43 26 10 7 60.46 23.25 16.28 awans i udział w MŚ 1998
Milan Živadinović 1998 1999 6 3 2 1 50.00 33.33 16.66
Vujadin Boškov 1999 2000 15 6 5 4 40.00 33.33 26.66 awans i udział w ME 2000
Ilija Petković 2000 2001 4 2 1 1 50.00 25.00 25.00
Milovan Đorić 2001 3 0 2 1 0.00 66.66 33.33
Vujadin Boškov 2001 8 4 2 2 50.00 25.00 25.00
Ivan Ćurković
Dejan Savićević
Dejan Savićević 2001 2003 17 4 3 10 23.53 17.65 58.82
Ilija Petković Serbia i Czarnogóra 2003 2006 30 11 10 9 36.66 33.33 30.00 awans i udział w MŚ 2006
Javier Clemente Hiszpania 2006 2007 16 7 7 2 43.75 43.75 12.50
Miroslav Đukić Serbia 2007 2008 5 0 2 3 0.00 40.00 60.00
Radomir Antić Serbia 2008 2010 28 17 3 8 60.71 10.71 28.57 awans i udział w MŚ 2010
Vladimir Petrović Serbia 2010 2011 13 5 3 5 38.46 23.08 38.46
Radovan Ćurčić Serbia 2011 2012 5 2 1 2 40.00 20.00 40.00
Siniša Mihajlović Serbia 2012 2013 19 7 4 8 36.84 21.05 42.10
Ljubinko Drulović Serbia 2014 4 2 1 1 50.00 25.00 25.00
Dick Advocaat Holandia 2014 4 0 2 2 0.00 50.00 50.00
Radovan Ćurčić Serbia 2014 2016 11 5 0 6 45.45 0.00 55.55
Slavoljub Muslin Serbia 2016 2017 15 8 5 2 53.33 33.33 13.33
Mladen Krstajić Serbia 2017 2019 19 9 5 5 47.36 26.32 26.32 awans i udział w MŚ 2018
Ljubiša Tumbaković Serbia 2019 2020 11 5 3 3 45.45 27.27 27.27
Ilija Stolica Serbia 2021 2021 2 0 2 0 0.00 100.00 0.00
Dragan Stojković Serbia 2021 35 20 7 8 57.14 20.00 22.86

Stan na 19 listopada 2023[7]

Stroje[edytuj | edytuj kod]

Producent od do
Adidas 1992 2002
Lotto 2002 2006
Nike 2006 2014
Umbro 2014 2018
Puma 2018 nadal

Dzieje strojów[edytuj | edytuj kod]

Stroje domowe

1994
1998
2000
2006
2006–2007
2008–2009
2010–2011
2012–2013
2014–2015
2016–2017
2018
2020

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. History. fss.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-27)]. at FSS official website, Retrieved 4 October 2012
  2. Serbia. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-23)]. at FIFA official website
  3. News: Serbia at UEFA official website, published 1 January 2011, Retrieved 4 October 2012
  4. Serbia sack coach Slavoljub Muslin despite World Cup qualification, „ESPNFC.com” [dostęp 2017-10-31].
  5. a b Fudbalski savez Srbije: Najviše utakmica. www.reprezentacija.rs. [dostęp 2020-11-06].
  6. a b Fudbalski savez Srbije: Najbolji strelci. www.reprezentacija.rs. [dostęp 2020-11-06].
  7. eu-football.info: National football team managers from Serbia. [dostęp 2020-11-06].