Andrzej Kuliczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Kuliczkowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1950
Tarnów

profesor nauk technicznych
Specjalność: budownictwo sanitarne, wodociągi i kanalizacja
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1978

Habilitacja

1986

Profesura

2 czerwca 2003

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska
Politechnika Świętokrzyska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Janusz Kuliczkowski (ur. 27 lutego 1950 w Tarnowie[1]) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, profesor zwyczajny Politechniki Świętokrzyskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Rozprawę doktorską obronił w 1978 na Politechnice Wrocławskiej[1]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1986 na Uniwersytecie Technicznym w Lipsku na podstawie pracy zatytułowanej Optimierung der Projektierungs und Ausführungsparameter von Abwassersammlern unter städtischen Bedingungen (wydaną w Polsce jako monografia: Optymalizacja kolektorów kanalizacyjnych przebudowywanych w warunkach miejskich)[2]. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 2 czerwca 2003. Specjalizuje się w budownictwie sanitarnym, wodociągach i kanalizacji[3].

W latach 1973–1986 zatrudniony był na Politechnice Wrocławskiej[4]. W 1986 podjął pracę na Politechnice Świętokrzyskiej, na której kierował Katedrą Wodociągów i Kanalizacji oraz Katedrą Sieci i Instalacji Sanitarnych[1][3]. W latach 1987–1993 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Budownictwa Lądowego (początkowo ds. dydaktyczno-wychowawczych, a później – ds. inżynierii środowiska). Na Politechnice Świętokrzyskiej zaangażował się m.in. w utworzenie kierunku studiów pn. „inżynieria środowiska[2]. W latach 2000–2004 był członkiem prezydium Sekcji Inżynierii Sanitarnej Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk[1]. W latach 2006–2013 wygłaszał referaty na konferencjach w: Brisbane, Kuala Lumpur, Rzymie, Moskwie, Toronto, Singapurze, Berlinie, São Paulo i Sydney[2].

Po 1989 współtworzył firmę wykonawczą RenoRurCentrum. W latach 90. był przez osiem lat prezesem firmy badawczej EuroKan, został również prezesem firmy konsultingowej Wod-Kan Consulting[2]. W 2005 został prezesem zarządu Polskiej Fundacji Technik Bezwykopowych[1].

W 2002, za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. Otrzymał również Złoty Krzyż Zasługi i Medal Komisji Edukacji Narodowej (2004)[1]. W 2008 wraz ze swoim zespołem uzyskał międzynarodową nagrodę „No-Dig Award” za zorganizowanie pierwszego na świecie studium podyplomowego dotyczącego technologii bezwykopowych („techniki bezwykopowe w inżynierii środowiska” na Politechnice Świętokrzyskiej)[2]. Nagrodzony również Honorową Nagrodą – Statuetką Wydziału Inżynierii Środowiska, Geomatyki i Energetyki Politechniki Świętokrzyskiej (2013)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 5, Suplement A–Ż, red. nauk. Janusz Kapuścik. Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2006, s. 462–463.
  2. a b c d e Justyna Lisowska, Mariusz Karpiński-Rzepa. Profesor Andrzej Kuliczkowski – 40 lat wybitnej aktywności naukowej i inżynierskiej w branży technologii bezwykopowych. „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne”. 5/2013. s. 68–70. 
  3. a b Prof. dr hab. inż. Andrzej Janusz Kuliczkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-05-07].
  4. Prof. dr hab. inż. Andrzej Kuliczkowski – informacje. tu.kielce.pl. [dostęp 2017-05-07].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 lipca 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2002 r. nr 50, poz. 722).
  6. Honorowa Statuetka. wisgie.tu.kielce.pl. [dostęp 2017-05-07].