Andrzej Tretiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Tretiak
Ilustracja
Andrzej Tretiak w 1923
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1886
Lwów

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1944
Warszawa

profesor nauk filologicznych
Specjalność: filologia angielska
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Profesura

1922

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Andrzej Wojciech Tretiak ps. Profesor T., Trzciński (ur. 8 czerwca 1886 we Lwowie, zm. 3 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski filolog, historyk literatury angielskiej, profesor filologii angielskiej na Uniwersytecie Warszawskim, dyrektor programowy Sekcji Polskiego Radia Delegatury Rządu na Kraj[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa i Zofii z Wilczyńskich. Ukończył gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. Studiował na wydziale filologicznym Uniwersytecie Wiedeńskiego i na wydziale rolniczym Uniwersytetu Wrocławskiego. Ożenił się 15 stycznia 1914 roku z Adelą Świderską.

Był pierwszym profesorem filologii angielskiej na Uniwersytecie Warszawskim, w 1922 roku mianowano go profesorem nadzwyczajnym. W latach 1933–1939 był redaktorem czasopisma „Neofilolog”.

W roku akademickim 1939/40 prof. Andrzej Tretiak został dziekanem Wydziału Humanistycznego i podczas wojny sprawował dalej tę funkcję w podziemnych strukturach Uniwersytetu. Od 1942 roku był poszukiwany przez Niemców, opuścił Warszawę, w czasie powstania warszawskiego przyjechał do Warszawy, gdzie został zamordowany[2] w 3. dniu powstania warszawskiego przez Niemców w swoim domu przy Nowym Zjeździe[a].

Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[4]. W latach 20. i 30. XX wieku mieszkał w Domu Profesorów przy ul. Nowy Zjazd 5 w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Mieszkaniowego Spółdzielczego Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego.

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Zaborowski w swych wspomnieniach[3] pisze, że Andrzej Tretiak został „aresztowany w jakiejś akcji, posłany do obozu koncentracyjnego, gdzie zginął.”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 230-231.
  2. Historia Instytutu. [dostęp 2012-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-30)].
  3. Stanisław Zaborowski, Wspomnienia z mojego życia (44) [online], goniec.net [dostęp 2016-12-19].
  4. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz, kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Biblioteki Wojskowej, 1938, s. 757.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]