Aryballos
Aryballos (stgr. ἀρύβαλλος, l.mn. aryballoi) – greckie naczynie toaletowe w kształcie niewielkiej kulistej butelki z wąską szyjką, służące do przechowywania olejków i pachnideł.
Aryballosy wytwarzano z ceramiki lub metalu, w okresie rzymskim także ze szkła. Miały kulisty brzusiec i wąską, niską szyjkę. Nieduży otwór otoczony był szerokim płaskim wylewem; najczęściej zaopatrzone były w niewielkie imadło, przez które przeciągano rzemień. Aryballosów używali atleci. Kształt tych naczyń był rozpowszechniony w VII w. p.n.e. zwłaszcza w Koryncie, gdzie wytwarzano je w stylu orientalizującym[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aryballos. W: Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Zdzisław Piszczek (red.). Wyd. 2. Warszawa: PWN, 1966, s. 98.
Ceramika starożytnej Grecji
| Naczynia na wino | |
|---|---|
| Naczynia na wodę | |
| Naczynia do mieszania | |
| Do gotowania | |
| Zastawa stołowa | |
| Na wonności, substancje oleiste; weselne |
|
| Ceramika rytualna | |
| Przechowywanie i inne | |
| Inne | |
| Techniki | |
| Malarstwo wazowe |
