Bartosz Brożek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartosz Brożek
Data urodzenia

17 czerwca 1977

profesor nauk prawnych
Specjalność: filozofia prawa, bioetyka
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński
Papieska Akademia Teologiczna

Doktorat

14 kwietnia 2003
26 września 2007

Habilitacja

20 października 2008

Profesura

25 czerwca 2013

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Bartosz Paweł Brożek (ur. 17 czerwca 1977[1][2]) – polski filozof, kognitywista i prawnik, profesor nauk prawnych, pracownik Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, prodziekan tego Wydziału ds. współpracy międzynarodowej w kadencji 2016–2020. Dyrektor Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych (od 2018)[3]. Autor licznych publikacji z zakresu filozofii prawa, nauk kognitywnych, filozofii nauki, logiki i pokrewnych dziedzin, w tym ponad 20 książek, m.in. The Legal Mind, wydanej przez Cambridge University Press[4].

Edukacja i kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 2001 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz filozoficzne na Papieskiej Akademii Teologicznej (obecnie Uniwersytet Papieski w Krakowie). W 2003 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy pt. „Defeasibility of Legal Reasoning” (specjalizacja z teorii i filozofii prawa) na Wydziale Prawa i Administracji UJ, zaś w 2007 doktora filozofii („Teoria podwójnej prawdy. Analiza logiczna”) na Uniwersytecie Papieskim. W 2008 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych, a w 2011 został profesorem nadzwyczajnym UJ. 25 czerwca 2013 otrzymał tytuł naukowy profesora jako jeden z najmłodszych naukowców w Polsce. Od 2008 pracuje też w Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych, gdzie pełni lub pełnił funkcje dyrektora Centrum, dyrektora Copernicus College[5] oraz członka Rady Programowej Copernicus Festival[6].

Laureat wielu nagród przyznawanych za osiągnięcia naukowe, m.in. Nagrody I stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcie naukowe (wraz z Jerzym Stelmachem, 2007), Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Wybitnych Młodych Naukowców (2008), programu MISTRZ Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2015), Nagrody Narodowego Centrum Nauki (2018)[7]. Kierownik i wykonawca grantów badawczych finansowanych m.in. przez Narodowe Centrum Nauki, Fundację Templetona i Ministerstwo Nauki[8]. Jeden z najczęściej cytowanych polskich filozofów[9].

Wybrane publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Metody prawnicze (współautor Jerzy Stelmach), Zakamycze, Kraków 2004.
  • Defeasibility of Legal Reasoning, Zakamycze, Kraków 2004.
  • Methods of Legal Reasoning (współautor: Jerzy Stelmach), Springer Verlag, New York 2006.
  • Metody prawnicze (współautor: Jerzy Stelmach), wyd. 2, Wolters Kluwer Polska, Kraków 2006.
  • Dziesięć wykładów o ekonomii prawa (współautorzy: J. Stelmach, W. Załuski), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.
  • Rationality and Discourse. Towards a Normative Model of Applying Law, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.
  • Paradoksy bioetyki prawniczej (współautorzy: J. Stelmach, M. Soniewicka, W. Załuski), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
  • Sztuka negocjacji prawniczych (współautor: Jerzy Stelmach), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
  • The Double Truth Controversy. An Analytical Essay, Copernicus Center Press, Kraków 2010.
  • Normatywność prawa, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
  • Rule-Following. From Imitation to the Normative Mind, Copernicus Center Press, Kraków 2012.
  • The Art of Legal Negotiations (współautor: Jerzy Stelmach), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
  • Umysł matematyczny (współautor: Mateusz Hohol), Copernicus Center Press, Kraków 2014.
  • Myślenie: Podręcznik użytkownika, Copernicus Center Press, Kraków 2016[10].
  • Granice interpretacji, Copernicus Center Press, Kraków 2014, 2015, 2018[11].
  • Umysł prawniczy, Copernicus Center Press, Kraków 2018.
  • The Legal Mind. A New Introduction to Legal Epistemology, Cambridge University Press, Cambridge 2020[12].
  • Szkice z filozofii głupoty (współautorzy: Michał Heller i J. Stelmach), Copernicus Center Press, 2021, ISBN 978-83-7886535-3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ BARTOSZ BROŻEK: CV. Facultymedia.jcu.edu.s3.amazonaws.com. [dostęp 2021-11-19].
  2. ↑ prof. dr hab. Bartosz Brożek. Copernicus Center PRESS. [dostęp 2016-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać O nas, copernicuscenter.edu.pl [dostęp 2022-02-04].
  4. ↑ academia.edu [online], jagiellonian.academia.edu [dostęp 2018-09-11] (ang.).
  5. ↑ Copernicus College, Zespół [online], www.copernicuscollege.pl [dostęp 2018-09-11] (pol.).
  6. ↑ Copernicus Festival: zespół [online], www.copernicusfestival.com [dostęp 2018-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-12] (pol.).
  7. ↑ Laureat Nagrody NCN 2018 – HS – prof. Bartosz Brożek. Narodowe Centrum Nauki 2018-10-11. [dostęp 2018-10-11].
  8. ↑ Katedra Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej, Pracownicy [online], www.law.uj.edu.pl [dostęp 2018-09-11] (pol.).
  9. ↑ Bartosz Brozek – Cytowania w Google Scholar [online], scholar.google.pl [dostęp 2018-09-11].
  10. ↑ Bartosz Brożek: Myślenie: podręcznik użytkownika. Kraków: Copernicus Center Press, 2016. ISBN 978-83-7886-263-5. [dostęp 2016-12-03]. (pol.).
  11. ↑ Bartosz Brożek: Granice interpretacji. Kraków: Copernicus Center Press, 2014, 2015, 2018, s. 1-280. ISBN 978-83-7886-197-3., e-book ISBN 978-83-7886-081-5
  12. ↑ Bartosz Brożek, The Legal Mind [online], Cambridge Core, styczeń 2020 [dostęp 2019-08-03] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Nagrody Narodowego Centrum Nauki – nauki humanistyczne, społeczne i o sztuce
do 2019
lata 20. XXI wieku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Brożek&oldid=71319963”