Bartosz Kosowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartosz Kosowski
Data i miejsce urodzenia

1979
Kolno (województwo warmińsko-mazurskie)

Zawód, zajęcie

ilustrator

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi

Strona internetowa

Bartosz Kosowski (ur. 1979 w Kolnie[1][2]) – polski ilustrator związany z Łodzią, laureat wielu międzynarodowych nagród, zdobył popularność plakatem do filmu Lolita oraz plakatem przedstawiającym Władimira Putina w kominiarce na okładce magazynu „Time”.

Jest laureatem pięciu złotych i jednego srebrnego medalu przyznawanych przez Amerykańskie Stowarzyszenia Ilustratorów, jak również złotego medalu w konkursie Spectrum 27.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kosowski urodził się w Kolnie w województwie warmińsko-mazurskim[1][2]. W latach 1998–2001 studiował filologię angielską w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych we Wrocławiu, następnie w latach 2001–2003 także na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 2004–2007[3] studiował grafikę artystyczną na Wydziale Grafiki i Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi pod kierunkiem prof. Krzysztofa Wawrzyniaka[1], a po studiach założył własne studio ilustratorskie Blackbird Ilustration w Łodzi[3].

Współpracuje z czasopismami na całym świecie, w tym m.in.: „The New Yorker”, „The New Republic”, „The Hollywood Reporter”, „Politico”, „The Economist”, „Washington Post” „Chicago Magazine” „Gazetą Wyborczą” oraz „Newsweekiem”. Jego prace pojawiły się m.in. w wydawnictwach znanych w branży ilustracyjnej, takich jak: Illustration Now! Vol.4, Illustration – A Theoretical & Contextual Perspective, Spectrum 23, 25, 26 i 27, Total Geek Art oraz 200 Best Illustrators Worldwide 2011/2012[4][1][5]. Współpracował także z firmami takimi jak: Apple, Disney, LucasFilm, Canal+, Netflix, HBO, Electronic Arts, Legendary Pictures, Orange, ING, Kadr Film Studio[5].

Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych na świecie, m.in. w Nowym Jorku, Los Angeles, San Francisco, Nagoi, Limassol, Itace, Nikozji, Hongkongu, Vicenzie, Lahti, Bardejowie, Londynie, Haarlemie, Łodzi, Gdyni, Szczecinie i Warszawie[6].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

2005:

2008:

  • Associazione Culturale Good Design – Zwycięzca w kategorii „Good 50x70”

2012:

2013:

  • New York Festivals Awards – Finalista[6]

2014:

2015:

2017:

  • Jungle Illustration Award – Złoty medal w kategorii reklam
  • 3x3 Illustration Annual No.14 – Zwycięzca Wystawy Profesjonalnej

2018:

  • 3x3 Illustration Annual No.15 – Zwycięzca Wystawy Profesjonalnej

2019:

  • Polish Graphic Design Awards – Naroda Główna
  • 3x3 Illustration Annual No.16 – Zwycięzca Wystawy Profesjonalnej

2020:

  • Klub Twórców Reklamy – Brązowy medal
  • Spectrum 27 – złoty medal w kategorii reklam
  • 3x3 Illustration Annual No.17 – Zwycięzca Wystawy Profesjonalnej
  • European Design Awards – Brązowy medal

2021:

  • Society of Illustrators New York – Złoty medal
  • Projekt Roku – nominacja
  • Polish Graphic Design Awards – Nagroda główna
  • Klub Twórców Reklamy – Brązowy medal
  • Society of Illustrators Los Angeles – Srebrny medal

2022:

  • Polski Instytut Sztuki Filmowej – nominacja to nagrody PISF
  • Society of Illustrators Los Angeles – Złoty medal
  • 3x3 Illustration Annual No.19 – Zwycięzca Wystawy Profesjonalnej[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Bartosz Kosowski – TBPI Press [online], Galeria TBPI by {slow}, 30 czerwca 2020 [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  2. a b Spoke Art Gallery, The Wes Anderson Collection: Bad Dads: Art Inspired by the Films of Wes Anderson, Abrams, 9 sierpnia 2016, ISBN 978-1-61312-300-3 [dostęp 2022-09-27] (ang.).
  3. a b European Graduates | Akademia Sztuk Pięknych im. Władyslawa Strzemińskiego w Łodzi [online], graduates.name [dostęp 2022-09-27].
  4. a b c Amerykańskie sukcesy Bartosza Kosowskiego [online], Culture.pl [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  5. a b I have always been drawing. Interview with Bartosz Kosowski » Artophilia [online], Artophilia, 7 grudnia 2020 [dostęp 2022-09-27] (ang.).
  6. a b c d Bartosz Kosowski – RESUME [online], bartoszkosowski.com [dostęp 2022-09-27] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]