Baszta Tęczyńska na Wawelu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baszta Tęczyńska
Symbol zabytku nr rej. A-7 z 24.03.1933
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Typ budynku

baszta

Ukończenie budowy

XIV w.

Zniszczono

1851

Odbudowano

1958

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Tęczyńska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Tęczyńska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Tęczyńska”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Tęczyńska”
Ziemia50°03′13″N 19°56′09″E/50,053611 19,935833
Baszta Tęczyńska na mapie Wawelu.

Baszta Tęczyńska – baszta na Wawelu, pochodziła z XIV w. Została zburzona przez Austriaków, była już mocno zniszczona, w 1851 r. w związku z budową murów obronnych wokół wawelskiego wzgórza. Wzgórze zostało jednym z elementów Twierdzy Kraków.

Część górną zrekonstruowano w 1958 roku. Nazwa pochodzi od przyległego dawniej domu Tęczyńskich. Obok niej znajduje się baszta Szlachecka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków, Kraków 1988, wyd. drugie.
  • Jacek Purchla Jak powstał nowoczesny Kraków. Studia nad rozwojem budowlanym miasta w okresie autonomii galicyjskiej (Biblioteka Krakowska nr 120), Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979, ISBN 83-08-00148-3.