Psałteria na Wawelu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plan i przekrój Domu Psałterzystów sporządzony w 1853 roku.

Psałteria (także: Dom Psałterzystów, Angelistarum, Psałterya) – gotycki budynek Wzgórza Wawelskiego[1]. Zbudowany został pod koniec XV wieku z cegły o detalu charakterystycznym dla tzw. architektury długoszowej. Przeznaczony był dla kolegium szesnastu psałterzystów i kleryka[2]. Posiadał piwnicę i dwie kondygnacje naziemne, plan prostokątny i wejście od północy. Do kamienicy przylegał od południowego wschodu ogród równej jak dom długości, w którym stał jeszcze mały budynek[2]. W roku 1655 Szwedzi zająwszy zamek zrujnowali budynek[2]. W 1847 roku mieszkało w nim jeszcze 45 osób, jednak w 1853 roku był już znacznie zdewastowany. W ścianę frontową od północy wprawioną była tablica, która obecnie wmurowaną jest w fasadę domu narożnego na ul. Kanoniczej[2].

Został zburzony przypuszczalnie w 1856 roku w celu budowy w jego miejscu szpitala dla wojsk austriackich[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Studia Waweliana (8.1999), digi.ub.uni-heidelberg.de [dostęp 2021-08-21] (niem.).
  2. a b c d e Stanisław Tomkowicz, Wawel tom 1, Kraków 1907, s.95-97