Przejdź do zawartości

Biernatów (województwo opolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biernatów
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

głubczycki

Gmina

Głubczyce

Liczba ludności (2022)

76[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-118[3]

Tablice rejestracyjne

OGL

SIMC

0494090

Położenie na mapie gminy Głubczyce
Mapa konturowa gminy Głubczyce, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Biernatów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Biernatów”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Biernatów”
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego
Mapa konturowa powiatu głubczyckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Biernatów”
Ziemia50°16′25″N 17°50′30″E/50,273611 17,841667[1]

Biernatów (niem. Berndau) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

We wsi ma swoją siedzibę leśnictwo Biernatów, które należy do nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[4].

Integralne części wsi Biernatów do 2023 r.[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0494108 Biernatówek przysiółek

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego głogóweckiego w Monarchii Habsburgów[7]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[8]. W związku z reformą administracyjną, w 1816 Biernatów został odłączony od powiatu prudnickiego i przyłączony do głubczyckiego[9].

Do głosowania podczas plebiscytu na Górnym Śląsku uprawnione były w Biernatowie 123 osoby, z czego 86, ok. 69,9%, stanowili mieszkańcy (w tym 84, ok. 68,3% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 122 głosy (ok. 99,2% uprawnionych), w tym 122 (100%) ważne; za Niemcami głosowało 121 osób (ok. 99,2%), a za Polską 1 osoba (ok. 0,8%)[10].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Biernatowie[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5838
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 62 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Leśnictwa - Nadleśnictwo Prudnik - Lasy Państwowe [online], www.prudnik.katowice.lasy.gov.pl [dostęp 2020-01-17].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736.
  8. Andrzej Dereń, XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X.
  9. Andrzej Dereń, Historia Powiatu Prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2022-04-16] (pol.).
  10. Odpis urzędowego dziennika Komisji Międzysojuszniczej Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku w Opolu „Journal Officiel de Haute-Silésie” Nr. 21 z dnia 7-go maja 1921 r., zawierającego wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku.. Katowice: Biuro Sejmu Śląskiego, 1932-10-10, s. 15. [dostęp 2015-02-12]. (fr. • pol.).
  11. Regulamin Odznaki Krajoznawczej Ziemi Prudnickiej [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-01-01].