Przejdź do zawartości

Bożena Krzywobłocka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bożena Krzywobłocka-Kosiacka
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 września 2004
Warszawa

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia polityczna
Doktorat

1962
Instytut Historii PAN

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Akademia Nauk Społecznych

Grób Bożeny Krzywobłockiej-Kosiackiej na wojskowych Powązkach

Bożena Maria Krzywobłocka-Kosiacka (ur. 8 grudnia 1929 w Warszawie, zm. 1 września 2004 tamże) – polska lewicowa historyczka, nauczyciel akademicki, pisarka, polityk, dziennikarka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1944 do 1945 była więźniem obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Ukończyła studia historyczne. W 1962 uzyskała w Instytucie Historii PAN stopień doktora nauk humanistycznych. Wykładała m.in. na Uniwersytecie Warszawskim i w Akademii Nauk Społecznych. Była współzałożycielką, a od 1976 do 1977 redaktorem naczelnym pisma „Mówią Wieki”. Publikowała m.in. w tygodniku „Rzeczywistość”. Kierowała Międzyuczelnianym Studium Nauk Społeczno-Politycznych w Warszawie. Działała w Międzynarodowym Komitecie Oświęcimskim.

Do rozwiązania należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Związana była ze środowiskiem narodowo-komunistycznym, w tym ze Zjednoczeniem Patriotycznym „Grunwald”. Współpracowała m.in. z Bohdanem Porębą, Ryszardem Gontarzem i Ryszardem Filipskim. Należała do Klubu Partyjnej Inteligencji Twórczej „Warszawa 80”.

Na początku lat 90. była związana z partią Przymierze Samoobrona[1]. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy utworzonego przez to ugrupowanie komitetu Samoobrona – Leppera w województwie piotrkowskim (otrzymała 564 głosy).

W maju 1999 weszła w skład Rady Naukowej Instytutu Naukowego Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego im. generała Edwina Rozłubirskiego[2].

Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. B23, rząd 10, grób 14)[3].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Historie warszawskie (1961)
  • Orędzie a millenium (1966) (reakcja na orędzie biskupów polskich)
  • Śladami kobiet polskich w wielkiej rewolucji październikowej (1967) (z okazji 50. rocznicy wielkiej socjalistycznej rewolucji październikowej)
  • Delfina i inne (1969)
  • Antyklerykalne tradycje ruchu ludowego i robotniczego (1974)
  • Chadecja 1918–1937 (1974)
  • Socjalistyczne wzorce osobowe (1975)
  • O mieszkańcach Zamku Warszawskiego (1975) ISBN 83-01-06546-X (1986)
  • Magia klejnotów (1976),
  • Gdzie są chłopcy z tamtych lat (1978)
  • O pieśniach polskiego proletariatu (1979)
  • Opowieść o Feliksie (1979) ISBN 83-203-0166-1
  • Stare i nowe obyczaje (1981) ISBN 83-202-0123-3
  • Gawęda o Warszawie (1982)
  • Towarzyszki tamtych dni : opowieść o kobietach związanych z ruchem robotniczym i pierwszych polskich socjalistkach (1982) ISBN 83-03-00000-4
  • Wielkopolskie damy (1986) ISBN 83-03-01497-8

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kartel Samoobrona. polityka.pl, 20 października 2001.
  2. Wojsko Ludowe, nr 12-26, Warszawa, wrzesień 1999, str. 29
  3. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dr Bożena Krzywobłocka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-06-09].
  • Gdzie są chłopcy z tamtych lat..., „Gazeta Wyborcza”, 17 lutego 1995