Boris Rybkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Rybkin
Boruch Aronowicz
Ilustracja
pułkownik bezpieczeństwa państwowego pułkownik bezpieczeństwa państwowego
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1899
Wiazowoje

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1947
koło Pragi

Formacja

Armia Czerwona
Czeka
NKWD
MGB

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Boris Arkadjewicz (Boruch Aronowicz) Rybkin (ros. Бори́с Арка́дьевич (Борух Аронович) Ры́бкин, ur. 7 czerwca?/19 czerwca 1899 w guberni jekaterynosławskiej, zm. 27 listopada 1947 k. Pragi) – wieloletni funkcjonariusz sowieckich służb specjalnych INO OGPU/NKWD/MGB działający pod przykryciem dyplomaty. Pułkownik bezpieczeństwa państwowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu prywatnej szkoły studiował w Piotrogrodzkiej Akademii Górniczej. W latach 1921–1921 żołnierz Armii Czerwonej, od lipca 1921 funkcjonariusz Czeki, 1923–1924 kursant Centralnej Szkoły OGPU ZSRR. Członek RKP(b)/WKP(b), 1924-1929 pomocnik szefa oddziału Wydziału Kontrwywiadowczego OGPU ZSRR, 1929-1931 pomocnik szefa okręgowego oddziału OGPU w Stalingradzie, do grudnia 1931 przewodniczący Wydziału Zagranicznego Pełnomocnego Przedstawicielstwa OGPU w Środkowej Azji. Od grudnia 1931 uczestnik misji handlowej Ludowego Komisariatu Handlu Zagranicznego w Meszhedzie (Iran), wicekonsul Generalnego Konsulatu ZSRR w Meszhedzie, później był we Francji, Bułgarii i Austrii, 1934-1935 pracownik Centralnego Aparatu Wydziału Zagranicznego OGPU ZSRR/NKWD ZSRR. Od września 1935 formalnie był konsulem Pełnomocnego Przedstawicielstwa (Ambasady) ZSRR w Finlandii, a faktycznie rezydentem NKWD ZSRR w Finlandii, następnie do 29 listopada 1939 formalnie II sekretarz Ambasady ZSRR w Finlandii, jednocześnie od kwietnia 1938 do 29 listopada 1939 chargé d'affaires ZSRR w Finlandii. Od listopada 1939 do lutego 1941 szef oddziału Wydziału V GUGB, od lutego do września 1941 szef wydziału Zarządu I NKGB ZSRR, od września 1941 do czerwca 1943 formalnie radca Ambasady ZSRR w Szwecji, a faktycznie rezydent NKWD ZSRR w Szwecji. Od 10 sierpnia 1943 do 1944 zastępca szefa Wydziału IV Głównego Zarządu NKGB ZSRR, od 1944 do lutego 1947 szef Wydziału IV Głównego Zarządu NKGB/MGB ZSRR, po wojnie wyjeżdżał do Turcji dla ustanowienia łączności z nielegalną agenturą ZSRR, od lutego 1947 pracownik Wydziału „DR” MGB ZSRR w stopniu pułkownika. Nagrodzony Mauserem z wygrawerowanym napisem „za bezlitosną walkę z kontrrewolucją”.

Zginął w wypadku samochodowym niedaleko Pragi będąc odkomenderowanym służbowo do Czechosłowacji. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]