Bronisław Bartyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Bartyński
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

17 września 1901
Zaborów

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

do 1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

64 Pułk Piechoty,
61 Pułk Piechoty,
batalion KOP „Osowiec”,
batalion KOP „Łużki”,
batalion KOP „Delatyn”,
kompania graniczna KOP „Małaszki”,

Stanowiska

dowódca kompanii piechoty KOP

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Bronisław Bartyński (ur. 17 września 1901 z Zaborowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bronisław Bartyński urodził się 17 września 1901 w Zaborowie jako syn Władysława i Wiktorii z domu Gierlak[1]. Podczas I wojny światowej był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego[1]. Początkowo służył w 2 pułku artylerii polowej[1]. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1922[2][3][4]. W latach 20. był oficerem 64 pułku piechoty w Grudziądzu[5][6]. W 1928 był w kadrze oficerów piechoty[7]. W 1932 był w kadrze Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy[8]. Od 1932 był oficerem 61 pułku piechoty i Centralnej Szkoły Podoficerów Korpusu Ochrony Pogranicza[1]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935[1]. Przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza służył w szeregach batalionu KOP „Osowiec” i batalionu KOP „Łużki”[1]. Od marca 1939 był dowódcą 1 kompanii granicznej batalionu KOP „Delatyn”[1]. Później do czasu mobilizacji w sierpniu 1939 pełnił stanowisko dowódcy kompanii granicznej KOP „Małaszki” w składzie batalionu KOP „Łużki”[9]. Jego przydział mobilizacyjny pozostaje nieznany[9].

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 pochowany na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Kamień pamiątkowy obok Dębów Pamięci w Lutowiskach

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[11].

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w 2009 został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Bronisława Bartyńskiego w Lutowiskach[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej. Bronisław Bartyński. Muzeum Katyńskie. [dostęp 2018-02-04].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 459.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 401.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 263.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 379.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 276.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 48, 263.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 97, 806.
  9. ↑ a b Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 710.
  10. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  11. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2017-10-01].
  12. ↑ Lutowiska. „Dęby pamięci” w hołdzie pomordowanym. rzeszow360.pl, 2009-09-26. [dostęp 2018-02-21].
  13. ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  14. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu przysposobienia wojskowego”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Bartyński&oldid=66603095”