Brulino-Koski
52°46′26″N 22°18′55″E/52,773889 22,315278| część wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Część miejscowości | |
| Liczba ludności (2006) |
ok. 90 osób |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0402610[3] |
Położenie na mapie gminy Czyżew  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
| 52°46′26″N 22°18′55″E/52,773889 22,315278[1]
| |
Brulino-Koski – część wsi Brulino-Piwki w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Czyżew[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego. Do 31 grudnia 2003 wieś należała do gminy Nur w województwie mazowieckim.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Czyżewie[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Brulino założone na początku wieku XV przez Brulińskich herbu Pierzchała, przybyłych z ziemi zakroczymskiej[6].
W roku 1576 powierzchnia użytków rolnych wynosiła 7 łanów[7].
- Niektórzy właściciele Brulina:
- od wieku XVII - Godlewscy
- 1780 - przejściowo w posiadaniu Aleksandra Brzostowskiego, kasztelana mazowieckiego
- XIX-XX - ponownie Godlewscy[6]
Pod koniec XIX w. wieś w składzie okolicy szlacheckiej Brulino w powiecie ostrowskim, gmina Szulborze-Koty, parafia Czyżew.
Okolicę tworzyły:
- wieś i folwark Brulino-Koski o powierzchni użytków rolnych 600 morgów
- Brulino-Oprawczyki, 3 domy i 28 mieszkańców
- Brulino-Lipskie, 67 mieszkańców
- Brulino-Piwki, 6 domów i 51 mieszkańców
- Brulino-Storozumy[8]
Obiekty zabytkowe[edytuj | edytuj kod]
- dwór neobarokowy, murowany, zbudowany w roku 1880 przez Józefa Godlewskiego w miejscu drewnianego. Po II wojnie światowej zrujnowany. Odbudowany.
- krzyż przydrożny z prętów żeliwnych z około 1880-1890[6]
- cmentarzysko z okresu rzymskiego - użytkowane między schyłkiem III a przełomem IV i V wieku. Posiada pochówki ciałopalne i szkieletowe. Grzebano tu tylko kobiety. Skład rasowy zbliżony do wczesnośredniowiecznych serii słowiańskich. Znaleziska świadczą o silnym ich powiązaniu z kulturą materialną wschodniego Pomorza. Niektóre typy naczyń i przedmioty metalowe posiadają nawiązania do pogranicza słowiańsko-bałtyjskiego[9]
- cmentarz żołnierzy rosyjskich z I wojny światowej -1915[10].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10588
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2013, s. 90 [zarchiwizowane 2013-07-15].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b c Katalog zabytków sztuki, Województwo łomżyńskie, Pod redakcją M. Kałamajskiej-Saeed, Ciechanowiec, Zambrów, Wysokie Mazowieckie i okolice, PAN Instytut Sztuki, Warszawa 1986, str. 8
- ↑ Brulino (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 239.
- ↑ Brulino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 387.
- ↑ A. Wierciński, Analiza antropologiczna czaszek z cmentarzyska z okresu rzymskiego w Brulinie Koskach, Wiadomości Archeologiczne, tom XXXII (1966-1967) zeszyt 3 -4
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków -stan na 31 grudnia 2011 r. - woj. podlaskie, pow. wysokomazowiecki z www.nid.pl
- Siedziba gminy: Czyżew
