Cerkiew Opieki Matki Bożej w Kłokowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Matki Bożej
A-373 z dnia 22.10.1990.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Kłokowice

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

przemysko-gorlicka

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października

Położenie na mapie gminy Fredropol
Mapa konturowa gminy Fredropol, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kłokowice, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kłokowice, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kłokowice, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kłokowice, cerkiew prawosławna”
Ziemia49°40′37,0″N 22°45′21,1″E/49,676944 22,755861

Cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej – drewniana prawosławna cerkiew parafialna w Kłokowicach. Należy do dekanatu Przemyśl diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Dawna świątynia greckokatolicka, do czasu II wojny światowej należała do dekanatu niżankowskiego.

Zbudowana na miejscu starszej, drewnianej cerkwi w latach 1856–1860, odnowiona w 1903. Obok świątyni znajduje się drewniana XIX-wieczna dzwonnica.

Od 1968 cerkiew służy restytuowanej parafii prawosławnej[1].

Na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego cerkiew stała się wyłączną własnością tego Kościoła[2].

W 2. dekadzie XXI w. przeprowadzono częściowy remont cerkwi, m.in. umocniono fundamenty, wymieniono podwaliny, część oszalowania i elementów blaszanych, zaimpregnowano ściany. Planowane są dalsze prace, w tym wymiana dachu[3].

Cerkiew i dzwonnicę wpisano do rejestru zabytków 22 października 1990 pod nr A-373[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego nr 11/2016, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499, s. 10
  2. Ustawa z dnia 17 grudnia 2009 r. o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. 2010 nr 7 poz. 43), isap.sejm.gov.pl
  3. Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, nr 10/2017, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499, s. 18.
  4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]