Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Kalnikowie
 A-457 z dnia 05.06.1992.
| |||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
15/28 sierpnia | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Stubno  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |||||||||||||||||||
 49°55′05,1″N 23°00′05,7″E/49,918083 23,001583
| |||||||||||||||||||
Cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy – murowana prawosławna cerkiew parafialna w Kalnikowie. Należy do dekanatu Przemyśl diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Dawna świątynia greckokatolicka.
Pierwsza wzmianka o cerkwi Najświętszej Maryi Panny, zachowana w przemyskich aktach grodzkich pochodzi z 1378. Obecna cerkiew została zbudowana w 1920 na miejscu starszej, murowanej cerkwi z 1882.
Z 1882 pochodzi również dzwonnica stojąca przed cerkwią. Świątynia należała do greckokatolickiego dekanatu jarosławskiego (przed I wojną światową do krakowieckiego).
Po wojnie cerkiew została opuszczona i zaniedbana, od 1958 jest użytkowana przez Kościół Prawosławny. Na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego cerkiew stała się wyłączną własnością tego Kościoła[1].
Cerkiew i dzwonnicę wpisano do rejestru zabytków 5 czerwca 1992 pod nr A-457[2].
-
Wejście -
Elewacja frontowa -
Dzwonnica
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 17 grudnia 2009 r. o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. 2010 nr 7, poz. 43), isap.sejm.gov.pl.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dmytro Błażejowśkyj – Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828–1939), Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
.jpg){kind=small}