Cmentarz Kamionkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz Kamionkowski
Obiekt zabytkowy nr rej. 983 z 23 czerwca 1979
Ilustracja
Nagrobki na Cmentarzu Kamionkowskim
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Grochowska 365

Typ cmentarza

wyznaniowy

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

ok. 1,35 ha

Data otwarcia

XIII w.

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Kamionkowski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Kamionkowski”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz Kamionkowski”
Ziemia52°14′49″N 21°03′11″E/52,246944 21,053056

Cmentarz Kamionkowski – dawny cmentarz przykościelny na Kamionku w Warszawie. Jedna z najstarszych nekropolii w Polsce.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Grób Jakuba Jasińskiego i Tadeusza Korsaka na cmentarzu Kamionkowskim

Cmentarz powstał na przełomie XIII i XIV wieku przy nieistniejącym już dziś kościele św. Stanisława Biskupa w ówczesnej wsi Kamion. W XVII wieku stał się zbyt ciasny i zmarłych zaczęto grzebać na nowym cmentarzu parafialnym przy kościele w niedalekim Skaryszewie[1]. Użytkowany od chwili powstania do 1887, kiedy to utworzono cmentarz Bródnowski. Na przestrzeni dziejów stał się miejscem pochówku dla uczestników bitwy ze Szwedami w 1656, powstańców kościuszkowskich, w tym między innymi generałów Tadeusza Korsaka i Jakuba Jasińskiego, uczestników Bitwy pod Grochowem w 1831 oraz żołnierzy obu wojen światowych. Mogiły z okresu powstania kościuszkowskiego po 1831 zostały zniszczone bez śladu[2] i dopiero później zostały odtworzone.

Obecnie na cmentarzu znajduje się około pięćdziesiąt wykonanych z piaskowca nagrobków z połowy XIX wieku. Najstarszy zachowany pochodzi z 1827.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie konkatedry Matki Bożej Zwycięskiej. Na jego terenie znajduje się zabytkowa drewniana dzwonnica licząca dwie kondygnacje – w jej wnętrzu znajdują się dwa dzwony z których starszy powstał w 1722.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Urzykowski. Groby na Kamionku. „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, s. 28, 1997-10-25/26. 
  2. Bruno Wincenty Korotyński: Rzeź Pragi w stotrzydziestą rocznicę. Warszawa: Komitet Obchodu Rocznicy, 1924, s. 25. [dostęp 2010-02-07]. (pol.).