Daeodon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daeodon
Okres istnienia: 20–18 mln lat temu
20/18
20/18
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

Laurasiatheria

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

świniokształtne

Nadrodzina

Entelodontoidea

Rodzina

Entelodontidae

Rodzaj

Daeodon
Cope, 1879

Synonimy
  • Ammodon Marsh, 1893
  • Dinochoerus Peterson, 1905
  • Dinohyus Peterson, 1906
Gatunki
  • D. shoshonensis Cope, 1879
Szkielet Daeodon

Daeodon – wymarły rodzaj ssaka należącego do rodziny Entelodontidae, żyjący 20-18 milionów lat temu w Ameryce Północnej.

To mierzące 3,6 m długości, 2,1 wysokości i ważące 1000 kg zwierzę przypominało ogromną świnię z potężną żuchwą i zębami. Dzięki nim mógł on nawet kruszyć kości. Był drapieżnikiem i padlinożercą, odnalezionym w Agate Springs Quarry[1]. Posiadał długie kości czaszki poniżej oczu oraz kostne wyrostki na żuchwie, nieróżniące się od brodawek guźca. Czepiały się nich mięśnie poruszające szczękami. Żył we wczesnym miocenie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prothero, Donald R. (2005). "After the dinosaurs. The age of mammals".