Danuta Wałęsa
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pierwsza dama Polski | |
Okres |
od 22 grudnia 1990 |
Małżonek | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Odznaczenia | |
Mirosława Danuta Wałęsa z domu Gołoś[2] (ur. 25 lutego 1949 w Kolonii Krypy) – pierwsza dama Polski w latach 1990–1995. Żona Lecha Wałęsy, z którym ma ośmioro dzieci.
Życiorys
Danuta Wałęsa urodziła się jako drugie spośród dziewięciorga dzieci Zbigniewa Gołosia i Feliksy z domu Barszcz, pochodzących z rodzin chłopskich i zajmujących się rolnictwem[3]. Ukończyła szkołę podstawową w Węgrowie, pracowała w rodzinnym gospodarstwie rolnym, a także u okolicznych gospodarzy[4]. W 1968 przeniosła się na stałe do Gdańska, gdzie początkowo mieszkała u rodziny i pracowała w kwiaciarni[5].
8 listopada 1969[6] została żoną Lecha Wałęsy, późniejszego przywódcy „Solidarności”, prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990–1995. Razem mają ośmioro dzieci: Bogdana (ur. 1970), Sławomira (ur. 1972), Przemysława (ur. 1974), Jarosława (ur. 1976), Magdalenę (ur. 1979), Annę (ur. 1980), Marię Wiktorię (ur. 1982) i Brygidę (ur. 1985). W imieniu męża Danuta Wałęsa odebrała 10 grudnia 1983 Pokojową Nagrodę Nobla[7]. Danuta Wałęsa jako pierwsza dama została także honorową patronką Fundacji „Sprawni Inaczej”[8]. Objęła również funkcję honorowego prezesa gdańskiej Fundacji na Rzecz Rozwoju Kultury[9], została członkinią rad honorowych konkursów i organizacji społecznych.
W 2011 nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazała się autobiografia Danuty Wałęsy zatytułowana Marzenia i tajemnice (opracowana przez Piotra Adamowicza). Sprzedaż książki w ciągu kilku miesięcy przekroczyła 300 tys. egzemplarzy[10]. Danuta Wałęsa w 2012 otrzymała za nią wyróżnienie Supergwarancja Kultury Wydarzenie Roku przyznane przez redakcję TVP Kultura[11].
W 2012 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za oddanie dla sprawy przemian demokratycznych w kraju, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, odznaczył ją Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[12][13].
Nagrody i wyróżnienia
- 2012: Wiktor 2011 w kategorii „Największe Odkrycie Telewizyjne”[14]
- 2012: Nagroda TVP Kultura w kategorii „Gwarancje Kultury”[15]
- 2012: Nagroda „Róże Gali” w kategorii „Literatura” za Marzenia i tajemnice[16]
- 2012: Medal świętego Jerzego, nagroda „Tygodnika Powszechnego” za Marzenia i tajemnice[17]
- 2012: Nagroda RMF Classic „MocArty” w kategorii „Za klasę i styl”[18].
- 2012: Nagroda Radia TOK FM[19]
- 2012: „Człowiek Roku 2011” według „Dziennika Bałtyckiego”[20]
- ↑ Do czasu zaprzysiężenia w dniu 22 grudnia 1990 Lecha Wałęsy na urząd prezydenta RP istniała także instytucja prezydenta RP na uchodźstwie; funkcję tę pełnił Ryszard Kaczorowski, którego żoną była Karolina Kaczorowska.
- ↑ Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 772. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ Wałęsa 2011 ↓, s. 13–14.
- ↑ Wałęsa 2011 ↓, s. 20–21.
- ↑ Wałęsa 2011 ↓, s. 32–33.
- ↑ Wałęsa 2011 ↓, s. 40.
- ↑ Pokojowa Nagroda Nobla Lecha Wałęsy. „Personalizm” nr 9/2005. [dostęp 2012-06-05].
- ↑ Fundacja „Sprawni Inaczej”. fsi.gda.pl. [dostęp 2012-06-05].
- ↑ Danuta Wałęsa gościła w Kolbudach. kolbudy.gd.pl, 6 lipca 2003. [dostęp 2012-06-05].
- ↑ Ryszarda Socha: To my, te szare. polityka.pl, 19 marca 2012. [dostęp 2012-06-05].
- ↑ Danuta Wałęsa, Andrzej Stasiuk i Anda Rottenberg laureatami nagród TVP Kultura. wirtualnemedia.pl, 25 kwietnia 2012. [dostęp 2012-06-05].
- ↑ Prezydent odznaczył kobiety zasłużone dla demokracji. prezydent.pl, 4 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-05].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 872
- ↑ Danuta Wałęsa: czuję się szczęśliwa. tvp.pl, 15 kwietnia 2012. [dostęp 2012-11-09].
- ↑ Gwarancje Kultury 2012 rozdane. tvp.pl. [dostęp 2012-11-09].
- ↑ „Róże Gali” dla Danuty Wałęsy. wydawnictwoliterackie.pl, 6 listopada 2012. [dostęp 2012-11-09].
- ↑ Kraków: Danuta Wałęsa i ks. Andrzej Augustyński laureatami Medalu św. Jerzego. ekai.pl, 28 maja 2012. [dostęp 2012-11-09].
- ↑ MocArty 2011 – druga edycja nagród RMF Classic. rmfclassic.pl. [dostęp 2012-11-09].
- ↑ Danuta Wałęsa laureatką Nagrody Radia TOK FM za 2011. wirtualnemedia.pl, 14 marca 2012. [dostęp 2012-11-09].
- ↑ Ryszarda Wojciechowska, Anna Werońska: Danuta Wałęsa Człowiekiem Roku 2011 „Dziennika Bałtyckiego”. dziennikbaltycki.pl, 21 maja 2012. [dostęp 2012-11-09].
Bibliografia
- Danuta Wałęsa, Piotr Adamowicz (oprac.): Danuta Wałęsa. Marzenia i tajemnice. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2011. ISBN 978-83-08-04741-5.
Linki zewnętrzne
- Nobel dla Wałęsy. wp.pl, 2 lipca 2008. [dostęp 2012-06-05].