Darren Cahill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Darren Cahill
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

2 października 1965
Adelaide

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1984

Zakończenie kariery

1994

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

22 (24 kwietnia 1989)

Australian Open

3R (1985, 1989, 1991)

Roland Garros

3R (1985, 1987, 1989)

Wimbledon

2R (1988, 1990, 1994)

US Open

SF (1988)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

13

Najwyżej w rankingu

10 (7 sierpnia 1989)

Australian Open

F (1989)

Roland Garros

3R (1987, 1988)

Wimbledon

QF (1987, 1989)

US Open

QF (1989)

Darren Cahill (ur. 2 października 1965 w Adelaide) – australijski tenisista i trener tenisa, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą był w latach 1984–1994.

W grze pojedynczej uczestniczył w 3 finałach turniejów rangi ATP World Tour, z których 2 wygrał.

W grze podwójnej spośród 20 rozegranych finałów 13 zakończył zwycięstwem. Cahill jest finalistą Australian Open 1989 startując z Markiem Kratzmannem.

Australijczyk startując w grze mieszanej doszedł do finału Wimbledonu 1987 w parze z Nicole Bradtke.

Cahill zagrał w 10 meczach o Puchar Davisa, odnosząc 6 zwycięstw. W 1990 Australia w składzie z Cahillem przegrała finał ze Stanami Zjednoczonymi. Cahill poniósł porażki w swoich 2 meczach singlowych.

W 1988 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Seulu, osiągając 2 rundę w singlu i ćwierćfinał w deblu. Partnerem Cahilla był wówczas John Fitzgerald.

W rankingu gry pojedynczej Cahill najwyżej był na 22. miejscu (24 kwietnia 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej zajmował 10. pozycję (7 sierpnia 1989).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 10 lipca 1988 Gstaad Ceglana Szwajcaria Jakob Hlasek 6:3, 6:4, 7:6
Finalista 1. 15 lipca 1990 Newport Trawiasta Pieter Aldrich 6:7, 6:1, 1:6
Zwycięzca 2. 10 lutego 1991 San Francisco Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Brad Gilbert 6:2, 3:6, 6:4

Gra podwójna (13–7)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 29 grudnia 1985 Melbourne Trawiasta Australia Peter Carter Stany Zjednoczone Brett Dickinson
Argentyna Roberto Saad
7:6, 6:1
Finalista 1. 15 czerwca 1986 Londyn Trawiasta Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Kevin Curren
Francja Guy Forget
2:6, 6:7
Finalista 2. 19 lipca 1987 Bordeaux Ceglana Australia Mark Woodforde Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
3:6, 3:6
Zwycięzca 2. 18 października 1987 Sydney Twarda (hala) Australia Mark Kratzmann Boris Becker
Stany Zjednoczone Robert Seguso
6:3, 6:2
Zwycięzca 3. 3 stycznia 1988 Adelaide Twarda Australia Mark Kratzmann Australia Carl Limberger
Australia Mark Woodforde
4:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca 4. 10 stycznia 1988 Sydney Twarda Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Joey Rive
Stany Zjednoczone Bud Schultz
7:6, 6:4
Zwycięzca 5. 1 maja 1988 Hamburg Ceglana Australia Laurie Warder Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jim Pugh
6:4, 6:4
Zwycięzca 6. 16 października 1988 Sydney Twarda (hala) Australia John Fitzgerald Stany Zjednoczone Marty Davis
Australia Brad Drewett
6:3, 6:2
Zwycięzca 7. 15 stycznia 1989 Sydney Twarda Australia Wally Masur Pieter Aldrich
Danie Visser
6:4, 6:3
Finalista 3. 29 stycznia 1989 Australian Open, Melbourne Twarda Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jim Pugh
4:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 8. 18 czerwca 1989 Londyn Trawiasta Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Tim Pawsat
Australia Laurie Warder
7:6, 6:3
Zwycięzca 9. 8 października 1989 Brisbane Twarda Australia Mark Kratzmann Australia Broderick Dyke
Australia Simon Youl
6:4, 5:7, 6:0
Finalista 4. 15 października 1989 Sydney Twarda (hala) Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone David Pate
Stany Zjednoczone Scott Warner
3:6, 7:6, 5:7
Zwycięzca 10. 4 marca 1990 Memphis Twarda (hala) Australia Mark Kratzmann Udo Riglewski
Michael Stich
7:5, 6:2
Zwycięzca 11. 15 lipca 1990 Newport Trawiasta Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Todd Nelson
Stany Zjednoczone Bryan Shelton
7:6, 6:2
Zwycięzca 12. 12 sierpnia 1990 Cincinnati Twarda Australia Mark Kratzmann Wielka Brytania Neil Broad
Gary Muller
7:6, 6:2
Finalista 5. 4 listopada 1990 Paryż Dywanowa (hala) Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
7:5, 3:6, 4:6
Finalista 6. 13 stycznia 1991 Sydney Twarda Australia Mark Kratzmann Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
6:3, 3:6, 2:6
Zwycięzca 13. 16 stycznia 1994 Sydney Twarda Australia Sandon Stolle Australia Mark Kratzmann
Australia Laurie Warder
6:1, 7:6
Finalista 7. 6 lutego 1994 Dubaj Twarda Australia John Fitzgerald Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
7:6, 4:6, 2:6

Gra mieszana (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 5 lipca 1987 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Nicole Bradtke Wielka Brytania Jo Durie
Wielka Brytania Jeremy Bates
6:7(10), 3:6

Kariera trenerska i komentatorska[edytuj | edytuj kod]

Cahill w latach 1999–2001 był trenerem Lleytona Hewitta[1]. Za wyniki osiągnięte z Hewittem otrzymał w 2001 nagrodę trenera roku w Australii[2]. Od 2002 do 2006 procował jako szkoleniowiec Andre Agassiego[2]. Od roku 2007 do lutego 2009 był kapitanem reprezentacji Australii w Pucharze Davisa[3]. Od 2007 pracuje również jako komentator i ekspert dla stacji ESPN. W marcu roku 2009 dołączył do programu Adidas Player Development Program, który ma za zadanie rozwijać umiejętności młodych tenisistów[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neil Harman: How parent power left Hewitt’s coach out in cold. telegraph.co.uk, 8 grudnia 2001. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
  2. a b DARREN CAHILL Pro Tennis Coach. protenniscoach.com. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 października 2016)]. (ang.).
  3. a b PLAYER PROFILE Darren Cahill. tennis.com.au. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]