Brad Gilbert
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 9 sierpnia 1961 Oakland | |
Wzrost | 185 cm | |
Masa ciała | 79 kg | |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | |
Status profesjonalny | 1982 | |
Zakończenie kariery | 1995 | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 20 | |
Najwyżej w rankingu | 4 (1 stycznia 1990) | |
Australian Open | 4R (1984) | |
Roland Garros | 3R (1993) | |
Wimbledon | QF (1990) | |
US Open | QF (1987) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 3 | |
Najwyżej w rankingu | 18 (29 września 1986) | |
Australian Open | 2R (1987) | |
Roland Garros | 2R (1987) | |
Wimbledon | 2R (1986) | |
US Open | 2R (1988) | |
Strona internetowa |
![]() | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Brad Glibert (ur. 9 sierpnia 1961 w Oakland) – amerykański tenisista i trener tenisa, komentator tenisowy, zdobywca Pucharu Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Seulu (1988) w grze pojedynczej.
Spis treści
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W 1981 występował w amerykańskim zespole w zawodach Junior Davis Cup. W tym samym roku zdobył złoty medal w deblu na Olimpiadzie Machabejskiej.
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1982–1995.
Startując w turniejach singlowych osiągnął 40 finałów rangi ATP World Tour, odnosząc 20 zwycięstw. Jest 2–krotnym ćwierćfinalistą imprez wielkoszlemowych, US Open 1987 i Wimbledonu 1990. W roku 1990 doszedł do finału Pucharu Wielkiego Szlema, gdzie przegrał z Pete’em Samprasem.
W grze podwójnej Gilbert wygrał 3 turnieje ATP World Tour oraz przegrał 3 finały.
Amerykanin zdobył w 1988 brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Seulu. Mecz o udział w finale zakończył się porażką Gilberta 4:6, 4:6, 3:6 z Timem Mayotte.
Reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa w meczach singlowych odnosząc 10 triumfów na 15 rozegranych meczów. W 1991 roku przyczynił się do wygrania trofeum przez drużynę amerykańską, występując w 1 rundzie i ćwierćfinale przeciwko Meksykowi i Czechosłowacji. W półfinale i finale nie zagrał.
Brad Gilbert prezentował defensywny styl gry[1]. Dysponował mocnym serwisem oraz efektownym i trudnym do odbicia dla rywali bekhendem[1]. Skupiał się na przebijaniu piłki i wyczekiwaniu na błąd przeciwnika[1].
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 4. miejscu (1 stycznia 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 18. pozycji (29 września 1986).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (20–20)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1982 | Tajpej | Dywanowa (hala) | ![]() |
6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 1984 | Columbus | Twarda | ![]() |
6:3, 2:6, 6:3 |
Finalista | 1. | 1984 | San Francisco | Dywanowa (hala) | ![]() |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1984 | Tajpej | Dywanowa (hala) | ![]() |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 1985 | Livingston | Twarda | ![]() |
4:6, 7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 5. | 1985 | Cleveland | Twarda | ![]() |
6:3, 6:2 |
Finalista | 2. | 1985 | Stuttgart | Ceglana | ![]() |
4:6, 0:6 |
Finalista | 3. | 1985 | Johannesburg | Twarda | ![]() |
4:6, 6:3, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 6. | 1985 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | ![]() |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 1986 | Memphis | Dywanowa (hala) | ![]() |
7:5, 7:6 |
Zwycięzca | 8. | 1986 | Livingston | Twarda | ![]() |
6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 9. | 1986 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | ![]() |
7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 10. | 1986 | Wiedeń | Twarda (hala) | ![]() |
3:6, 6:3, 7:5, 6:0 |
Finalista | 4. | 1987 | Waszyngton | Twarda | ![]() |
1:6, 0:6 |
Zwycięzca | 11. | 1987 | Scottsdale | Twarda | ![]() |
6:2, 6:2 |
Finalista | 5. | 1987 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | ![]() |
6:3, 3:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 1987 | Paryż | Twarda (hala) | ![]() |
6:2, 3:6, 5:7, 7:6, 3:6 |
Finalista | 7. | 1987 | Johannesburg | Twarda (hala) | ![]() |
6:7, 6:4 6:2, 0:6, 1:6 |
Zwycięzca | 12. | 1988 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | ![]() |
4:6, 7:6, 6:2 |
Finalista | 8. | 1988 | Paryż | Twarda (hala) | ![]() |
3:6, 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 13. | 1989 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() |
6:2, 6:2, krecz |
Finalista | 9. | 1989 | Dallas WCT | Dywanowa (hala) | ![]() |
3:6, 3:6, 6:7 |
Finalista | 10. | 1989 | Waszyngton | Twarda | ![]() |
6:3, 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 14. | 1989 | Stratton Mountain | Twarda | ![]() |
7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 15. | 1989 | Livingston | Twarda | ![]() |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 16. | 1989 | Cincinnati | Twarda | ![]() |
6:4, 2:6, 7:6 |
Zwycięzca | 17. | 1989 | San Francisco | Dywanowa (hala) | ![]() |
7:5, 6:2 |
Finalista | 11. | 1989 | Orlando | Twarda | ![]() |
2:6, 1:6 |
Zwycięzca | 18. | 1990 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | ![]() |
6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 19. | 1990 | Orlando | Twarda | ![]() |
6:2, 6:1 |
Finalista | 12. | 1990 | Cincinnati | Twarda | ![]() |
1:6, 1:6 |
Zwycięzca | 20. | 1990 | Brisbane | Twarda | ![]() |
6:3, 6:1 |
Finalista | 13. | 1990 | Monachium | Dywanowa (hala) | ![]() |
3:6, 4:6, 2:6 |
Finalista | 14. | 1991 | San Francisco | Dywanowa (hala) | ![]() |
2:6, 6:3, 4:6 |
Finalista | 15. | 1991 | Los Angeles | Twarda | ![]() |
2:6, 7:6(5), 3:6 |
Finalista | 16. | 1991 | Sydney | Twarda (hala) | ![]() |
2:6, 2:6, 2:6 |
Finalista | 17. | 1992 | Scottsdale | Twarda | ![]() |
0:6, 6:1, 4:6 |
Finalista | 18. | 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | ![]() |
2:6, 7:6(4), 2:6 |
Finalista | 19. | 1993 | Tokio | Twarda | ![]() |
2:6, 2:6, 2:6 |
Finalista | 20. | 1994 | Memphis | Twarda (hala) | ![]() |
4:6, 5:7 |
Gra podwójna (3–3)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1985 | San Francisco | Dywanowa (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 1985 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 1986 | Boca West | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
walkower |
Finalista | 2. | 1986 | Wiedeń | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
walkower |
Finalista | 3. | 1987 | Los Angeles | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1992 | Hongkong | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:2, 6:1 |
Kariera trenerska i komentatorska[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu kariery zajął się pracą trenerską. Przez 8 lat, między rokiem 1994 a 2002, był szkoleniowcem Andre Agassiego[2]. W latach 2003–2004 pracował z Andym Roddickiem[3]. Potem Gilbert prowadził karierę Andy’ego Murraya, w sezonach 2006 i 2007[4]. W sezonie 2007 trenował Alexa Bogdanovicia, a w 2011 Kei'ego Nishikori'ego[1]. W roku 2012 przez krótki czas pracował wspólnie z Samem Querreyem[5].
Gilbert jest również ekspertem i komentatorem tenisowym dla stacji ESPN[1][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e BRAD GILBERT Pro Tennis Coach (ang.). protenniscoach.com. [dostęp 13 stycznia 2017].
- ↑ Lisa Dillman: Agassi Splits With Longtime Coach Gilbert (ang.). latimes.com, 31 stycznia 2002. [dostęp 13 stycznia 2017].
- ↑ Gilbert stunned by Roddick split (ang.). bbc.co.uk, 31 grudnia 2004. [dostęp 13 stycznia 2017].
- ↑ Murray splits with coach Gilbert (ang.). bbc.co.uk, 14 listopada 2007. [dostęp 13 stycznia 2017].
- ↑ a b Matt Cronin: Querrey splits with coach, hires Gilbert (ang.). tennis.com, 18 lutego 2012. [dostęp 13 stycznia 2017].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP (ang.). atptour.com. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 20 sierpnia 2013].
|