Gary Muller
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1964 |
| Wzrost |
190 cm |
| Gra |
leworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1985 |
| Zakończenie kariery |
1997 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
49 (6 sierpnia 1990) |
| Australian Open |
3R (1987) |
| Roland Garros |
2R (1991) |
| Wimbledon |
2R (1990–1992) |
| US Open |
3R (1990) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
8 |
| Najwyżej w rankingu |
7 (15 listopada 1993) |
| Australian Open |
SF (1990) |
| Roland Garros |
QF (1991) |
| Wimbledon |
SF (1988, 1993) |
| US Open |
SF (1986) |
Gary Muller (ur. 27 grudnia 1964 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową Muller rozpoczął w 1985 roku, a zakończył w 1997 roku. W grze pojedynczej jednym z jego lepszych wyników jest triumf w turnieju z cyklu ATP Challenger Tour, w Kapsztadzie z 1990 roku.
W grze podwójnej południowoafrykański tenisista zwyciężył w ośmiu turniejach kategorii ATP World Tour i awansował do dwunastu finałów.
W 1995 i 1996 roku reprezentował Republikę Południowej Afryki w Pucharze Davisa, grając w dwóch pojedynkach deblowych, z których jedno wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Muller najwyżej był na 49. miejscu (6 sierpnia 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 7. pozycji (15 listopada 1993).
Po zakończeniu kariery zajął się pracą trenerską. Najpierw współpracował z Jonasem Björkmanem, któremu pomógł zdobyć sześć tytułów wielkoszlemowych w grze podwójnej i wiele turniejowych zwycięstw w deblu. Stefan Koubek i Sarkis Sarksjan, którzy w kolejnych latach byli trenowani przez Mullera, osiągnęli przy nim swoje najwyższe miejsca rankingowe. W 2002 roku Muller doprowadził Thomasa Johanssona do tytułu singlowego w Australian Open.
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP Masters Series |
| ATP Championship Series |
| ATP World Series |
Gra podwójna (8–12)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 26 lipca 1987 | Schenectady | Twarda |  Gary Donnelly
|
Brad Pearce Jim Pugh
|
7:6, 6:2 |
| Finalista | 1. | 20 listopada 1988 | Johannesburg | Twarda (hala) | Tim Wilkison
|
Kevin Curren David Pate
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 30 lipca 1989 | Waszyngton | Twarda |  Neil Broad
|
Jim Grabb Patrick McEnroe
|
6:7, 7:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 12 sierpnia 1990 | Cincinnati | Twarda | Neil Broad
|
 Mark Kratzmann Darren Cahill
|
6:7, 2:6 |
| Finalista | 3. | 30 września 1990 | Bazylea | Twarda (hala) | Neil Broad
|
 Stefan Kruger Christo Van Rensburg
|
6:4, 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 7 października 1990 | Tuluza | Twarda (hala) | Neil Broad
|
 Michael Mortensen Michiel Schapers
|
7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 14 lipca 1991 | Gstaad | Ceglana | Danie Visser
|
 Guy Forget Jakob Hlasek
|
7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 20 października 1991 | Wiedeń | Dywanowa (hala) |  Anders Järryd
|
Jakob Hlasek Patrick McEnroe
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 4. | 16 lutego 1992 | Memphis | Twarda (hala) | Kevin Curren
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
5:7, 6:4, 6:7 |
| Zwycięzca | 6. | 26 kwietnia 1992 | Seul | Twarda | Kevin Curren
|
 Kelly Evernden Brad Pearce
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 5. | 25 kwietnia 1993 | Seul | Twarda | Neil Broad
|
Jan Apell Peter Nyborg
|
7:5, 6:7, 2:6 |
| Finalista | 6. | 13 czerwca 1993 | Londyn | Trawiasta | Neil Broad
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
7:6, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 25 lipca 1993 | Stuttgart | Ceglana | Piet Norval
|
Tom Nijssen Cyril Suk
|
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 24 października 1993 | Lyon | Dywanowa (hala) | Danie Visser
|
John-Laffnie de Jager Stefan Kruger
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 8. | 31 października 1993 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Danie Visser
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
1:6, 6:3, 2:6 |
| Finalista | 9. | 19 czerwca 1994 | Halle | Trawiasta | Henri Leconte
|
Olivier Delaître Guy Forget
|
4:6, 7:6, 4:6 |
| Finalista | 10. | 16 października 1994 | Ostrawa | Dywanowa (hala) |  Piet Norval
|
Martin Damm Karel Nováček
|
4:6, 6:1, 3:6 |
| Finalista | 11. | 12 marca 1995 | Indian Wells | Twarda | Piet Norval
|
Tommy Ho Brett Steven
|
4:6, 6:7 |
| Finalista | 12. | 13 października 1996 | Pekin | Dywanowa (hala) |  Patrik Kühnen
|
Martin Damm Andriej Olchowski
|
4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 8. | 16 lutego 1997 | San José | Twarda (hala) | Brian MacPhie
|
 Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 7:6, 7:5 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-04-18] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-04-18] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-04-18] (ang.).