Dufaux C.2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dufaux C.2
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

C.E.A.

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

1916

Liczba egz.

1

Liczba wypadków
 • w tym katastrof


1

Dane techniczne
Napęd

Le Rhône 9J

Moc

81 kW (110 KM)

Wymiary
Rozpiętość

7,96 m

Długość

6,1 m

Wysokość

2,8 m

Masa
Własna

530 kg

Startowa

740 kg

Osiągi
Prędkość maks.

140 km/h

Prędkość wznoszenia

13 min 15 s na 2000 m

Długotrwałość lotu

2 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Lewis (7,7 mm)
Użytkownicy
Francja

Dufaux C.2 – prototyp francuskiego dwumiejscowego samolotu myśliwskiego z okresu I wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Konstruktor samolotu Armand Dufaux

Dwumiejscowy myśliwiec Dufaux C.2, oblatany wiosną 1916 roku, był dziełem inż. Armanda Dufauxa, a zbudowany został w wytwórni Societe pour la Construction et l'Entretien des Avions w Châteaufort. Nietypowa konstrukcja tego płatowca nawiązywała do samolotu SPAD S.A2: śmigło pchające zainstalowano w połowie kadłuba, za płatami i miejscami załogi. Obie części kadłuba połączone były rurowym dźwigarem, na którym osadzono silnik rotacyjny Le Rhône 9J o mocy 81 kW (110 KM), który poprzez reduktor napędzał śmigło. Załoga miała miejsce w przedniej części szerokiego kadłuba, obok siebie: strzelec-obserwator po prawej stronie, lekko wysunięty do przodu, uzbrojony w obrotowy karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm z polem ostrzału 180° w przedniej półsferze; pilot miał miejsce po lewej stronie, nieco z tyłu obserwatora[1].

Samolot w czasie prób wykazywał zadowalające właściwości lotne, ale pojawiły się problemy z chłodzeniem silnika (osadzonego w środku kadłuba) oraz z wytrzymałością konstrukcji. Kadłub "wił się jak wąż" i podczas czwartego lotu przełamał się podczas lądowania. Samolotu nawet nie naprawiono, słusznie uważając, że prezentowany przezeń układ konstrukcyjny jest nieperspektywiczny[2].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Silnik rotacyjny Le Rhône 9J

Był to dwumiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej. Kadłub stanowiła kratownica drewniana o prostokątnym przekroju, pokryta sklejką. Usterzenie drewniane kryte płótnem, bez statecznika pionowego, z tzw. "pływającym" sterem kierunku. Płaty dwudźwigarowe, kryte płótnem, o jednakowej rozpiętości i bez wzniosu. Komora płatów była usztywniona pojedynczym słupkiem o kroplowym przekroju i wykrzyżowana drutem stalowym. Lotki tylko na płacie górnym. Podwozie dwukołowe z tylną płozą ogonową. Śmigło dwułopatowe pchające, drewniane. Napęd stanowił 9-cylindrowy silnik rotacyjny Le Rhône 9J o mocy 81 kW (110 KM). Uzbrojenie stanowił umieszczony w kabinie strzelca karabin maszynowy Lewis 7,7 mm (magazynek 47 naboi).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Bączkowski: Samoloty I wojny światowej. Warszawa: 2000, s. 19.
  2. Tamże, s. 19.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wiesław Bączkowski: Samoloty I wojny światowej. Warszawa: Lampart, 2000. ISBN 83-86776-54-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]