Blériot 73
Prototyp Blériot 73 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
inż. Touillet |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu |
lipiec 1918 |
Liczba egz. |
1 |
Liczba wypadków |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd |
4 x Hispano-Suiza 8Fb |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
28 m |
Długość |
14,5 m |
Wysokość |
6,15 m |
Powierzchnia nośna |
148 m² |
Masa | |
Własna |
3200 kg |
Startowa |
6880 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
130 km/h |
Długotrwałość lotu |
6 h 40 min |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
bomby | |
Użytkownicy | |
Francja |
Blériot 73 – francuski trzymiejscowy ciężki nocny samolot bombowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany przez inż. Touilleta i zbudowany w wytwórni Blériot Aéronautique. Powstała w jednym egzemplarzu maszyna z powodu zakończenia działań wojennych nie trafiła do produkcji seryjnej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Niezdolność francuskiego przemysłu lotniczego do wyprodukowania ciężkiego samolotu bombowego o żądanych charakterystykach użytkowych zmusiło dowództwo Aéronautique Militaire do wprowadzenia do służby bombowców włoskiej firmy Caproni, budowanych we Francji na licencji w wytwórni REP[1]. W międzyczasie francuscy konstruktorzy podjęli prace nad rodzimymi projektami ciężkich bombowców nocnych z trzyosobową załogą o wojskowym oznaczeniu BN3[1]. Według tej specyfikacji w wytwórni Blériot Aéronautique inż. Touillet zaprojektował czterosilnikowy bombowiec nocny Blériot 73, bazując na konstrukcji dziennego samolotu bombowego Blériot 71[1].
Zachowano ogólny układ poprzednika z centralnie zgrupowanymi czterema silnikami (po dwa na górnym i na dolnym płacie), jednak podobny do łodzi latającej kadłub w przeciwieństwie do Blériota 71 nie znajdował się pomiędzy skrzydłami, lecz poniżej (dolny płat przymocowany był do jego grzbietu)[2]. Nieznacznie powiększone zostały wymiary płatowca, a do jego napędu użyto mocniejszych silników widlastych Hispano-Suiza 8Fb o mocy 220 kW (300 KM) każdy[2]. Usterzenie zaprojektowano identycznie jak w Blériocie 67: tworzyły je podwójne stery wysokości i trzy stery kierunku[3]. Podwozie główne składało się z czterokołowych wózków umieszczonych pod każdym z dolnych silników; taki układ pozwolił na efektywne rozłożenie masy samolotu[3]. Cechą charakterystyczną podwozia było też przednie koło, które zapobiegało przechylaniu się samolotu (częsty problem podczas lądowania nocą)[3]. Lotki były wyważone, co znacznie ułatwiało sterowanie samolotem[3]. Bomby miały być umieszczone na pionowych stojakach zamontowanych na dolnych skrzydłach i bokach kadłuba[3].
Prototyp Blériota 73 został oblatany w lipcu 1918 roku na lotnisku w Buc, lecz podczas podchodzenia do lądowania w wyniku podmuchu wiatru doszło do wypadku, w którym zginął pilot doświadczalny o nazwisku Poullet[3]. Po naprawie samolotu kontynuowano testy do stycznia 1920 roku, jednak z powodu zakończenia działań wojennych maszyna nie została skierowana do produkcji seryjnej[3].
Opis konstrukcji i dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]Blériot 73 był czterosilnikowym, trójmiejscowym dwupłatem bombowym[3]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 28 metrów, zaś powierzchnia nośna 148 m²[3]. Długość samolotu wynosiła 14,5 metra, a jego wysokość 6,15 metra[3]. Masa własna wynosiła 3200 kg, zaś masa całkowita (startowa) 6880 kg[3]. Napęd stanowiły cztery chłodzone cieczą 8-cylindrowe silniki widlaste Hispano-Suiza 8Fb o mocy 220 kW (300 KM) każdy[3]. Prędkość maksymalna wynosiła 130 km/h, a długotrwałość lotu 6 godzin i 40 minut[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka samolotu Blériot 73 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-01-03]. (ros.).