Eduardo Rergis (ur. 1956)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Eduardo Rergis Pacheco)
Eduardo Rergis
Pełne imię i nazwisko

Eduardo Rergis Pacheco

Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1956
Veracruz

Wzrost

184 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1980 América 62 (1)
1980–1983 Atlante 106 (3)
1983–1984 Oaxtepec 34 (1)
1984–1986 Tampico 38 (4)
1986–1988 Tigres UANL 68 (10)
1988–1989 Atlante 41 (5)
1989–1991 Veracruz 54 (1)
W sumie: 403 (25)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977  Meksyk U-20 2 (1)
1976  Meksyk U-23 3 (0)
1983–1990  Meksyk 4 (0)
W sumie: 9 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993 Veracruz (tymcz.)
1998–1999 Irapuato
1999 Veracruz
2000 Atlante (tymcz.)
2001 Marte
2002–2003 Meksyk U-20
2005 Veracruz
2006–2007 Correcaminos UAT
2008 Real Colima
2011 Santos Laguna (tymcz.)
2017 Atlante (tymcz.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Eduardo „Lalo” Rergis Pacheco (ur. 20 kwietnia 1956 w Veracruz) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, w późniejszym czasie trener. Jego synowie Guillermo Rergis i Eduardo Rergis również byli piłkarzami.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rergis jest wychowankiem drużyny Club América z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk, do której seniorskiego zespołu został włączony jako dwudziestolatek za kadencji szkoleniowca Raúla Cárdenasa. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 12 września 1976 w wygranym 2:1 spotkaniu z Pueblą, jednak początkowo pozostawał rezerwowym i w wyjściowym składzie zaczął pojawiać się dopiero kilka miesięcy później. W 1977 roku triumfował ze swoją drużyną w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu, Pucharze Mistrzów CONCACAF, a później wygrał również Copa Interamericana. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 4 listopada 1978 w wygranej 3:1 konfrontacji z Leónem. W 1980 roku odszedł do innego stołecznego klubu, Atlante FC, gdzie z kolei od razu został kluczowym defensorem ekipy, a jego dobre występy zaowocowały pierwszymi powołaniami do kadry narodowej. W sezonie 1981/1982 wywalczył z Atlante tytuł wicemistrza Meksyku.

Latem 1983 Rergis odszedł do drużyny CF Oaxtepec, w której spędził kolejny rok, a po rozwiązaniu drużyny podpisał umowę z Tampico Madero FC, gdzie występował w roli podstawowego piłkarza przez dwa lata, odnosząc największe sukcesy w historii klubu; w sezonie Prode '85 zdobył wicemistrzostwo kraju i sukces ten powtórzył również pół roku później, podczas rozgrywek México '86. W późniejszym czasie przeszedł do klubu Tigres UANL z siedzibą w mieście Monterrey. Po dwóch latach występów w wyjściowej jedenastce po raz drugi podpisał kontrakt z Atlante FC, natomiast profesjonalną karierę piłkarską zakończył jako kluczowy zawodnik Tiburones Rojos de Veracruz w wieku 35 lat.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1976 roku Rergis został powołany przez szkoleniowca Diego Mercado do olimpijskiej reprezentacji Meksyku, składającej się wówczas wyłącznie z zawodników bez profesjonalnych kontraktów, na Igrzyska Olimpijskie w Montrealu. Tam był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i rozegrał wszystkie trzy spotkania od pierwszej minuty, zdobywając bramkę samobójczą w konfrontacji z Gwatemalą (1:1), natomiast jego kadra narodowa zajęła trzecie, niepremiowane awansem miejsce w grupie z bilansem dwóch remisów i porażki. W 1977 roku znalazł się w ogłoszonym przez trenera Horacio Casarína składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Tunezji, gdzie z kolei Meksykanie zanotowali udany występ, docierając aż do finału, jednak sam Rergis pozostawał rezerwowym zespołu – na pięć możliwych spotkań rozegrał tylko dwa, w tym półfinał z Brazylią (1:1), w którym wpisał się na listę strzelców oraz finał z ZSRR (2:2), który jego ekipa przegrała ostatecznie po serii rzutów karnych.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Rergis zadebiutował za kadencji serbskiego selekcjonera Bory Milutinovicia, 15 marca 1983 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Kostaryką. W 1990 roku został powołany przez trenera Ignacio Trellesa na Puchar Narodów Ameryki Północnej, gdzie rozegrał dwa spotkania, będąc podstawowym piłkarzem kadry, która zajęła drugie miejsce w turnieju. Swój bilans reprezentacyjny zamknął ostatecznie na czterech rozegranych spotkaniach bez zdobytej bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Rergis został trenerem. Pierwszą pracę w roli szkoleniowca otrzymał w październiku 1993, kiedy to po odejściu Carlosa Reinoso tymczasowo poprowadził w jednym spotkaniu drużynę Tiburones Rojos de Veracruz, której barwy reprezentował już jako piłkarz, po czym został zastąpiony przez Aníbala Ruiza. Wówczas wszedł w skład sztabu szkoleniowego Urugwajczyka i współpracował z nim jako asystent najpierw w Veracruz, następnie w Club León, a później w Puebla FC. W 1999 roku na krótko powrócił do Veracruz, występującego już w drugiej lidze meksykańskiej, w roli pierwszego trenera. W lutym 2000 roku został następcą chorwackiego trenera Zlatko Petričevicia w stołecznym Atlante FC, jednak nie zdołał odmienić słabej gry drużyny; prowadził ją do końca sezonu, notując bilans dwóch zwycięstw, pięciu remisów i sześciu porażek w trzynastu spotkaniach. W późniejszym czasie został zatrudniony przez Meksykański Związek Piłki Nożnej w roli selekcjonera reprezentacji Meksyku U-20, z którą wziął udział w Młodzieżowych Mistrzostwach Ameryki Północnej, gdzie odniósł dwa zwycięstwa i porażkę, kwalifikując się ze swoją drużyną na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Tam z kolei Meksykanie odpadli już w fazie grupowej, odnosząc remis i dwie porażki w trzech meczach.

W październiku 2005 Rergis po raz trzeci znalazł zatrudnienie w Tiburones Rojos de Veracruz, tym razem zastępując na stanowisku trenera Juana Carlosa Cháveza. Szkoleniowcem drużyny z portowego miasta pozostał niecałe półtora miesiąca, po czym został asystentem trenera Sergio Bueno w ekipie Monarcas Morelia. Bez większych sukcesów prowadził także drugoligowy klub Correcaminos UAT z siedzibą w mieście Ciudad Victoria. Jesienią 2007 rozpoczął współpracę z trenerem René Isidoro Garcíą w drużynie Jaguares de Chiapas z miasta Tuxtla Gutiérrez, a następnie, także w roli członka sztabu szkoleniowego, asystował Sergio Bueno w drużynie Club Santos Laguna z Torreón. We wrześniu 2011, kiedy z klubu odszedł z powodu słabych wyników dotychczasowy trener, Diego Cocca, został tymczasowym szkoleniowcem Santos Laguny i poprowadził ją w jednym meczu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]