Patricio Hernández

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patricio Hernández
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Patricio José Hernández

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1956
San Nicolás

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1982 Estudiantes La Plata 195 (56)
1982–1984 Torino 57 (15)
1984–1985 Ascoli 26 (2)
1985–1986 Instituto 10 (0)
1986–1987 River Plate 34 (12)
1987–1988 Argentinos Juniors 38 (13)
1988–1990 Cruz Azul 79 (34)
1990–1991 Argentinos Juniors 31 (7)
1991–1992 Huracán 19 (2)
1992 Instituto
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1982  Argentyna 10 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992 Argentinos Juniors
1993 Gimnasia y Tiro
1994–1995 Lanús
1995–1996 Santos Laguna
1996 Barcelona SC
1996–1997 Banfield
1998–1999 Estudiantes La Plata
2000 Puebla
2001 River Plate (tymcz.)
2001–2002 Deportivo Saprissa
2003 Nueva Chicago
2007 Banfield
2013–2016 San Miguel
2019 Sportivo Barracas
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Patricio Jose Hernández (ur. 16 sierpnia 1956 w San Nicolás de los Arroyos) – argentyński piłkarz, reprezentant kraju grający na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w 1974 w klubie Estudiantes La Plata. Grał w nim przez osiem lat, a największym sukcesem w barwach tej drużyny było zdobycie mistrzostwo Argentyny w sezonie 1982 Metropolitano. Łącznie zagrał dla Estudiantes w 195 spotkaniach, w których strzelił 56 bramek[1].

W 1982 wyjechał do Włoch, gdzie podpisał kontrakt z klubem Torino FC. Przez 2 lata w zespole Byków 57 razy pojawiał się na placu gry, 15 razy pokonując bramkarzy rywali[1]. Sezon 1984/85 spędził w Ascoli Calcio, po czym powrócił do ojczyzny, gdzie dołączył do Instituto. Dobra gra w tej drużynie zaprocentował w 1986, kiedy to zasilił szeregi River Plate. Wraz z zespołem tym samym roku wygrał Copa Libertadores oraz zdobył kolejne w karierze Mistrzostwo Argentyny.

W 1987 zacząć grać dla Argentinos Juniors, z którego przeniósł się Cruz Azul. Dla zespołu Azul wystąpił w 79 spotkaniach, w których strzelił 34 bramki. W 1990 powrócił do Argentinos Juniors. W 1991 na rok został piłkarzem CA Huracán. W 1992 po raz drugi stał się piłkarzem Instituto, w którym zakończył karierę piłkarską[1].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1974 Estudiantes La Plata  Argentyna Primera División
1975
1976
1977
1978
1979
1980
1981
1982
1982/83 Torino  Włochy Serie A 28 4
1983/84 29 11
1984/85 Ascoli 26 2
1985/86 Instituto  Argentyna Primera División 10 0
1986/87 River Plate 34 12
1987/88 Argentinos Juniors 38 13
1988/89 Cruz Azul  Meksyk Liga MX 38 27
1989/90 34 4
1990/91 Argentinos Juniors  Argentyna Primera División 31 7
1991/92 Huracán 19 2
1992/93 Instituto

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Hernández karierę reprezentacyjną rozpoczął 12 września 1979 w meczu przeciwko RFN, przegranym 1:2. Trzy lata później został powołany przez trenera César Luis Menottiego na Mistrzostwa Świata. Podczas hiszpańskiego turnieju pełnił rolę zawodnika rezerwowego.

Ostatnie spotkanie w narodowych barwach rozegrał 12 maja 1982, a przeciwnikiem była Rumunia. Mecz zakończył się zwycięstwem Argentyny 1:0. Łącznie w latach 1979–1982 zagrał w 10 spotkaniach[2].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w 1992 w Argentinos Juniors. Rok później przejął Gimnasia y Tiro, a od 1994 Lanús. W 1995 wyjechał do Meksyku, gdzie trennował Santos Laguna. W latach 1996–1997 pełnił funkcję pierwszego szkoleniowca zespołów Barcelona SC i Banfield.

W styczniu 1998 rozpoczął pracę w swoim macierzystym zespole Estudiantes La Plata. Doprowadził zespół do 12. miejsca w Clausurze 1998, podobnie jak w Aperturze 1998. Po sezonie Clausury 1999 odszedł z drużyny ze względu na słabe wyniki[3]. W następnym sezonie przeniósł się do Meksyku do Puebla, gdzie pozostał tylko jeden sezon.

W styczniu 2001 roku przyjął ofertę River Plate dotyczącą pełnienia funkcji zastępcy Américo Gallego[4]. Ostatniego dnia, w meczu z Lanúsem, prowadził zespół ze względu na odejście Gallego po dobrowolnym rozwiązaniu kontraktu, o którym zdecydowała porażka z Huracánem.

W 2002 roku dołączył do kostarykańskiego klubu Deportivo Saprissa. W kolejnych latach pracował między innymi w Nueva Chicago, ponownie w 2007 w Banfield[5], oraz w latach 2013–2016 w San Miguel. Ostatni raz jako trener pracował w 2019 w Sportivo Barracas.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik[edytuj | edytuj kod]

Estudiantes de la Plata

  • Mistrzostwo Argentyny (1): 1982 Metropolitano

River Plate

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c PATRICIO JOSE HERNANDEZ [online], bdfa.com [dostęp 2023-09-12] (ang.).
  2. Patricio Hernández [online], national-football-teams.com [dostęp 2023-09-12] (ang.).
  3. Las ironías de Hernández [online], clarin.com [dostęp 2023-09-12] (hiszp.).
  4. Con nuevos ayudantes [online], clarin.com [dostęp 2023-09-12] (hiszp.).
  5. Patricio y su regreso [online], clarin.com [dostęp 2023-09-12] (hiszp.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]