Eifel (geologia)
Wygląd
System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) | |
---|---|---|---|---|
Karbon | Missisip | Turnej | młodsze | |
Dewon | górny | famen | 374,5–359,2 | |
fran | 385,3–374,5 | |||
środkowy | żywet | 391,8–385,3 | ||
eifel | 397,5–391,8 | |||
dolny | ems | 407–397,5 | ||
prag | 411,2–407 | |||
lochkow | 416–411,2 | |||
Sylur | Przydol | starsze | ||
Podział według IUGS, lipiec 2009 |
Eifel (ang. Eifelian)
- w sensie geochronologicznym – starszy wiek epoki dewonu środkowego, trwający około 6 milionów lat (od 397,5 ± 2,7 do 391,8 ± 2,7 mln lat temu). Eifel jest młodszy od emsu a starszy od żywetu.
- w sensie chronostratygraficznym – niższe piętro dewonu środkowego, leżące powyżej emsu, a poniżej żywetu. Nazwa pochodzi od gór Eifel (zachodnie Niemcy). Stratotyp dolnej granicy eiflu znajduje się w kamieniołomie na południe od Schönecken-Wetteldorf koło Prüm (Eifel, Niemcy). Granica oparta jest na pierwszym pojawieniu się konodonta Polygnathus costatus partitus Klapper, Ziegler et Mashkova, 1978.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]