Koniak (geologia)

System	Oddział	Piętro	Wiek (mln lat)
Paleogen	Paleocen	Dan	młodsze
Kreda	Górna	Mastrycht	66,0–72,1
		Kampan	72,1–83,6
		Santon	83,6–86,3
		Koniak	86,3–89,8
		Turon	89,8–93,9
		Cenoman	93,9–100,5
	Dolna	Alb	100,5–113,0
		Apt	113,0–125,0
		Barrem	125,0–129,4
		Hoteryw	129,4–132,9
		Walanżyn	132,9–139,8
		Berrias	139,8–145,0
Jura	Górna	Tyton	starsze
Podział według IUGS, luty 2017

Koniak (ang. Coniacian)

• w sensie geochronologicznym – trzeci wiek późnej kredy w erze mezozoicznej, trwający około 3,5 miliona lat (od 89,8 ± 0,3 do 86,3 ± 0,5 mln lat). Koniak jest młodszy od turonu a starszy od santonu.

• w sensie chronostratygraficznym – trzecie piętro górnej kredy, wyższe od turonu a niższe od santonu.

Stratotyp dolnej granicy koniaku znajduje się w kamieniołomie Salzgitter-Salder koło Hanoweru (Dolna Saksonia, Niemcy). Granica opiera się na pierwszym wystąpieniu małża Cremnoceramus rotundatus (sensu Troeger). Nazwa pochodzi od miasta Cognac w zachodniej Francji.

Bibliografia

• International Commission on Stratigraphy (ang.)

Zobacz też

• tabela stratygraficzna
• kreda
• senon