European Trophy 2013

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
European Trophy
2012 2014/2015
Miejsce finału

Berlin, Niemcy

Podium
Pierwsze miejsce

Finlandia JYP

Drugie miejsce

Szwecja Färjestad

Trzecie miejsce

Szwecja Luleå HF

European Trophy 2013 była czwartą edycją turnieju hokejowego rozgrywanego rokrocznie, a jeśli uwzględnić edycje Nordic Trophy (rozgrywany od 2006 roku) będzie to ósma edycja tego turnieju. Runda zasadnicza rozpocznie się 6 sierpnia 2013 roku, a zakończy 8 września 2013 roku. Runda play-off odbędzie się w dniach 19–22 grudnia 2013 roku w Berlinie.

Czwarta edycja różniła się jedynie miejscem rozegrania finału. Finałowe zawody odbędą się w O2 World Berlin i Wellblechpalast w Berlinie. Podobnie jak przed rokiem, zespoły zostały podzielone na cztery dywizje. Było to następstwo zmiany organizatora turnieju finałowego. Rozegranie zostanie 128 meczów fazy zasadniczej. W tym sezonie faza grupowa zakończy się w niespełna miesiąc, ponieważ organizatorzy doszli do wniosku, że nie warto przeciągać fazy grupowej przez cztery miesiące. W turnieju finałowym sześciu uczestników podzielonych zostało na dwie grupy po trzy zespoły z których zwycięzcy awansowali do meczu finałowego.

Mistrzem została fińska drużyna JYP, która w finale pokonała szwedzki Färjestad. Jest to ostatni sezon rozgrywek European Trophy. Od sezonu 2014/2015 w miejsce tych rozgrywek zajmie Hokejowa Liga Mistrzów.

Runda zasadnicza[edytuj | edytuj kod]

I etap rozgrywek odbędzie się w czterech dywizjach złożonych z ośmiu zespołów. W rozgrywkach grupowych drużyny grały systemem round rubin. Skład każdej z dywizji został ustalony według kryteriów geograficznych.

Dywizja Zachodnia Dywizja Północna Dywizja Południowa Dywizja Wschodnia

Tabela
Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/− = bilans bramek

     Drużyna awansowała do turnieju finałowego.

     Drużyna - gospodarz turnieju finałowego.

     Drużyna nie awansowała do turnieju finałowego.

Dywizja Zachodnia
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1 Szwecja Färjestad 8 21 7 0 0 1 23 11 +12
2 Szwecja Frölunda 8 16 5 0 1 2 32 17 +15
3 Finlandia Jokerit 8 14 4 1 0 3 17 12 +5
4 Niemcy Adler Mannheim 8 14 3 2 1 2 21 21 0
5 Szwajcaria ZSC Lions 8 12 4 0 0 4 21 19 +2
6 Niemcy ERC Ingolstadt 8 10 3 0 1 4 22 25 -3
7 Szwajcaria EV Zug 8 5 1 1 0 6 14 30 -16
8 Finlandia HIFK 8 4 1 0 1 6 16 31 -15
Dywizja Południowa
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1 Finlandia JYP 8 19 6 0 1 1 30 19 +11
2 Słowacja Slovan Bratysława 8 16 5 0 1 2 31 25 +6
3 Szwecja Linköpings HC 8 16 5 0 1 2 27 22 +5
4 Czechy Sparta Praga 8 14 3 2 1 2 28 21 +7
5 Szwecja HV71 8 11 3 1 0 4 28 25 +3
6 Austria Vienna Capitals 8 9 2 1 1 4 23 24 -1
7 Finlandia KalPa 8 7 2 0 1 5 17 28 -11
8 Czechy Piráti Chomutov 8 4 0 2 0 6 19 39 -20
Dywizja Północna
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1 Szwecja Luleå 8 19 6 0 1 1 22 14 +8
2 Austria EC Red Bull Salzburg 8 14 4 1 0 3 26 23 +3
3 Czechy HC Pilzno 1929 8 13 3 1 2 3 17 17 0
4 Czechy HC Kometa Brno 8 12 2 3 0 3 20 19 +1
5 Finlandia Kärpät 8 12 4 0 0 4 19 21 -2
6 Niemcy Hamburg Freezers 8 10 3 0 1 5 28 27 +1
7 Niemcy Eisbären Berlin 8 10 3 0 1 5 21 25 -4
8 Czechy HC Czeskie Budziejowice 8 6 2 0 0 6 20 27 -7
Dywizja Wschodnia
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1 Szwecja Djurgården 8 18 5 1 1 1 26 20 +6
2 Finlandia TPS 8 13 3 1 2 2 23 22 +1
3 Szwecja Brynäs 8 13 4 0 1 3 20 24 -4
4 Finlandia Tappara 8 12 3 1 1 3 24 22 +2
5 Czechy HC Pardubice 8 12 3 1 1 3 22 20 +2
6 Szwajcaria Fribourg-Gottéron 8 11 2 2 1 3 23 24 -1
7 Czechy Bílí tygři Liberec 8 9 3 0 0 5 26 27 -1
8 Szwajcaria SC Bern 8 8 2 1 0 5 19 24 -5

Turniej finałowy[edytuj | edytuj kod]

O2 World
Wellblechpalast

Turniej finałowy znany jako Red Bulls Salute rozegrany zostanie w Berlinie w halach: Wellblechpalast, gdzie odbędzie się pierwszy dzień turnieju oraz w O2 World Berlin, gdzie odbędzie się pozostała część turnieju, w tym spotkanie finałowe. w dniach 19–22 grudnia 2013. Zmieniono format rozgrywania turnieju. Zmniejszono liczbę uczestników z poprzedniej 8 do 6 oraz wprowadzono fazę grupową w której zespoły został podzielone na dwie trzyzespołowe grupy[1]. Zwycięzcy grupy awansowali do finału rozgrywek, zaś pozostałe drużyn kończą udział w turnieju.

Wybór gospodarza[edytuj | edytuj kod]

W porównaniu do poprzednich edycji po raz pierwszy finałowa faza rozgrywek nie została rozegrana w Austrii, również lista miast gospodarzy została zmniejszona z dwóch do jednego. W ankiecie na Facebooku fanów rozgrywek najczęściej na organizatora finałowych rozgrywek wymieniano Berlin oraz Pardubice[2]. Ostatecznie gospodarzem wybrano stolicę Niemiec jako organizatora turnieju finałowego[3].

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

9 września 2013 roku w hali O2 World Berlin odbyło się losowanie grup fazy grupowej turnieju finałowego[4]. Do grupy A przydzielono: Färjestad, Frölunda oraz zespół gospodarzy Eisbären Berlin, zaś do grupy B: Djurgården, Luleå oraz JYP.

Tabela

     Drużyna awansowała do finału.

     Drużyna nie awansowała finału.

Grupa A

M Z Zd Pd P G+ G- +/− Pkt
Szwecja Färjestad 2 6 2 0 0 0 9 2 +7
Niemcy Eisbären Berlin 2 3 1 0 0 1 4 7 -3
Szwecja Frölunda 2 0 0 0 0 2 5 9 -4

Grupa B

M Z Zd Pd P G+ G- +/− Pkt
Finlandia JYP 2 5 1 1 0 0 6 3 +3
Szwecja Luleå 2 4 1 0 1 0 6 5 +1
Szwecja Djurgården 2 0 0 0 0 2 3 7 -4

Wyniki

19 grudnia 2013 Djurgården Szwecja 1:3 Finlandia JYP Wellblechpalast, Berlin
19 grudnia 2013 Färjestad Szwecja 5:2 Szwecja Frölunda Wellblechpalast, Berlin
20 grudnia 2013 Luleå Szwecja 2:3 pk. Finlandia JYP O2 World Berlin, Berlin
20 grudnia 2013 Eisbären Berlin Niemcy 0:4 Szwecja Färjestad O2 World Berlin, Berlin
21 grudnia 2013 Luleå Szwecja 4:2 Szwecja Djurgården O2 World Berlin, Berlin
21 grudnia 2013 Eisbären Berlin Niemcy 4:3 Szwecja Frölunda O2 World Berlin, Berlin

Finał[edytuj | edytuj kod]

22 grudnia 2013 Färjestad Szwecja 1:2 Finlandia JYP O2 World Berlin, Berlin

Klasyfikacje indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie oficjalnych statystyk European Trophy 2013[5].

  • Klasyfikacja strzelców:
  1. Słowacja Milan Bartovič (Slovan) – 8 goli
  2. Dania Morten Madsen (Hamburg) – 8 goli
  3. Szwecja Marcus Sörensen (Djurgården) – 7 goli
  • Klasyfikacja asystentów:
  1. Szwecja Niklas Olausson (Luleå) – 9 asyst
  2. Norwegia Mathis Olimb (Frölunda) – 9 asyst
  3. Kanada Yanick Lehoux (Adler) – 8 asyst
  • Klasyfikacja kanadyjska:
  1. Szwecja Marcus Sörensen (Djurgården) – 13 punktów
  2. Stany Zjednoczone Chad Kolarik (Linköping) – 12 punktów
  3. Finlandia Jani Tuppurainen (JYP) – 12 punktów
  • Klasyfikacja kanadyjska obrońców:
  1. Słowacja Martin Škoula (Slovan) – 8 punktów
  2. Słowacja Michal Sersen (Slovan) – 7 punktów
  3. Stany Zjednoczone Sam Lofquist (Djurgården) – 7 punktów
  • Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy:
  1. Kanada Leland Irving (Jokerit) – 97,35%
  2. Kanada Danny Taylor (Färjestad) – 96,89%
  3. Czechy Matěj Machovský (Pilzno) – 95,76%
  • Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy:
  1. Kanada Leland Irving (Jokerit) – 0,75
  2. Kanada Danny Taylor (Färjestad) – 0,83
  3. Finlandia Joonas Korpisalo (Jokerit) – 1,01
Klasyfikacja European Star Award

W cyklu European Trophy wprowadzono punktację, której podstawą są nagrody dla trzech najlepszych zawodników przyznawane w każdym meczu turnieju. Zawodnik uznany pierwszą gwiazdą spotkania otrzymuje trzy punkty, druga gwiazda meczu – dwa punkty, a trzecia gwiazda meczu – jeden punkt. Suma punktów przedstawia klasyfikację European Star Award.

  1. Finlandia Mika Pyörälä (Kärpät) – 12
  2. Finlandia Tuomas Tarkki (JYP) – 12
  3. Kanada Matt Zaba (Vienna) – 10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Road to Berlin – the new finals format. europeantrophy.com. [dostęp 2013-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-23)]. (ang.).
  2. Se connecter à Facebook | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2017-12-02] (fr.).
  3. European Trophy Finalturnier erstmals in Deutschland – Red Bulls Salute 2013 findet in Berlin statt. sportreport.biz. [dostęp 2013-05-17]. (niem.).
  4. The draw for Red Bulls Salute is complete!. europeantrophy.com. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)]. (ang.).
  5. GENERAL STATS 2013. europeantrophy.com. [dostęp 2013-12-23]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]