Przejdź do zawartości

Fort II Twierdzy Toruń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fort II Stefan Czarniecki
Fort I Friedrich von Bülow
Symbol zabytku nr rej. A/1365 z 1 lutego 1971
Ilustracja
Widok ogólny fortu
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Adres

ul. Leszczynowa 55

Architekt

Hans von Biehler

Rozpoczęcie budowy

1879

Ukończenie budowy

1882

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Fort II”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Fort II”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fort II”
Ziemia53°01′27,88″N 18°39′18,77″E/53,024411 18,655214

Fort II Twierdzy Toruń – główny fort artyleryjski, od 1907 roku imienia Friedricha von Bülowa[1]. Znajduje się przy ul. Leszczynowej 55[2].

Powierzchnia fortu wynosi 3,91 ha[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Został zbudowany w latach 1878–1882 jako pierwszy obiekt w pierścieniu fortów toruńskich[1][2]. Został wzniesiony od strony ówczesnej granicy prusko-rosyjskiej[potrzebny przypis] i miał strzec dworzec Toruń Mokre[4]. Razem z fortem Przyczółek Mostowy, Fortem Kolejowym i fortem XI stanowił pierwszy luźny pierścień ochrony miasta. Ogień artyleryjski z fortu II miał zasięg do 7,5 kilometra[potrzebny przypis]. Koszt budowy fortu wyniósł 2 327 155 marek niemieckich[5].

W 1877 roku zakupiono grunt pod budowę fortu. Budowa warowni zaczęła się w 1878 roku, zakończyła w 1882 roku[1]. Fort został wzniesiony według projektu standardowego małego fortu głównego na planie pięciokąta. Jego uzbrojenie stanowił zespół 26 dział, a po późniejszych modyfikacjach także dwie baterie skrzydłowe na przedłużeniu szyi fortu oraz schrony z czterema punktami obserwacyjnymi. Całość fortu otacza wał przeciwskarpy[potrzebny przypis].

Po powrocie Torunia do Polski fort został przejęty przez wojsko polskie, które w 1921 roku urządziło w nim szpital Obozu Internowanych nr 15. W 1922 roku zakwaterowano w forcie 8. oddział służby artylerii[6].

Obiekt należy do prywatnego właściciela[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mirosław Giętkowski, Zbigniew Karpus, Waldemar Rezmer: Twierdza Toruń. Toruń: Dom Wydawniczy Duet, 2004. ISBN 83-89706-12-1.
  • Mirosław Giętkowski, Adam Kowalkowski: Forty artyleryjskie Twierdzy Toruń. Toruń: Muzeum Twierdzy Toruń, 2023. ISBN 978-83-66208-29-2.