Przejdź do zawartości

Gael García Bernal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gael García Bernal
Ilustracja
Gael Garcia Bernal (2015)
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1978
Guadalajara, Meksyk

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy

Lata aktywności

od 1989

Gael García Bernal (ur. 30 listopada 1978 w Guadalajarze) – meksykański aktor filmowy i telewizyjny[1]. Laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora w serialu komediowym lub musicalu jako Rodrigo De Souza, nowy dyrygent New York Symphony w serialu Mozart in the Jungle[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Guadalajarze[3] w Jalisco jako syn meksykańskiej pary aktorskiej – Patricii Bernal, byłej modelki, i José Angela Garcíi, reżysera[4]. Dorastał wraz z siostrą Tamarą i bratem Dario wychowywany przez ojczyma Sergio Yasbeka w kulturze katolickiej. Po raz pierwszy pojawił się na scenie jako dziewięciomiesięczny niemowlak w roli narodzonego Jezusa w widowisku bożonarodzeniowym. Od jedenastego roku życia występował z rodzicami w teatrze. Mając 11 lat zadebiutował na małym ekranie w meksykańskiej telenoweli Televisa Teresa (1989–1991). Na planie hiszpańskiej telenoweli El Abuelo y Yo (1992) poznał swojego najlepszego przyjaciela Diego Lunę. Po rozwodzie swoich rodziców, mając siedemnaście lat zdecydował rozpocząć karierę aktorską. Uczęszczał do International Baccalaureate[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W wieku osiemnastu lat zagrał postać nieśmiałego roznosiciela mleka w nominowanej do nagrody Oscara 16-minutowej komedii Dobra mina do złej gry (De tripas, corazón, 1996). W 1999 wyjechał do Londynu, gdzie dorabiał jako kelner, model i murarz. W latach 1999–2001 studiował w jednej z najbardziej renomowanych szkół aktorskich The Central School of Speech and Drama na Uniwersytecie Londyńskim[6].

Drogę do międzynarodowej kariery otworzyła mu kreacja Octavio, który zarabia, wystawiając swojego rottweilera do nielegalnych walk psów, a zebrane pieniądze chce przeznaczyć na ucieczkę z żoną swojego brata w mrocznym dramacie Amores perros (2000), za którą odebrał meksykańską nagrodę Srebrnego Ariela i Srebrnego Hugo na MFF w Chicago[7].

Międzynarodowy sukces zawdzięcza roli 17-letniego Julio Zapaty, który wraz z przyjacielem wyrusza w przesyconą erotyzmem podróż z dojrzałą kobietą w dramacie I twoją matkę też (Y Tu Mamá También, 2001), która przyniosła mu Nagrodę im. Marcello Mastroianniego dla najlepszego debiutu aktorskiego na 58. MFF w Wenecji i latynoską nagrodę kinową MTV.

W hiszpańskiej komedii Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios, 2001) zagrał postać Lucyfera Jacka Devenporta, doradcy i wysłannika piekła, szefa agentki specjalnej. W czerwcu 2002 został uznany za jednego z 25 najpiękniejszych ludzi świata hiszpańskiej edycji magazynu „People[8].

Za rolę tytułowego młodego katolickiego księdza, który złamał prawo kanoniczne i wdał się w romans z nastolatką, która zachodzi z nim w ciążę, a on organizuje dla niej aborcji w kontrowersyjnym melodramacie Zbrodnia ojca Amaro (El Crimen del padre Amaro, 2002) opowiadającym o korupcji, uprawianiu nierządu oraz kontraktach z handlarzami narkotyków wśród katolickich księży otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora od Związku Meksykańskich Dziennikarzy Filmowych, tytuł najbardziej obiecującego aktora od Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Chicago oraz meksykańską nagrodę kinową MTV.

W melodramacie Kropka nad i (Dot the I, 2003) wcielił się w postać namiętnego Brazylijczyka. Swój wszechstronny talent aktorski ujawnił raz jeszcze w budzącym kontrowersje thrillerze noir Pedro Almodóvara Złe wychowanie (La Mala educación, 2004), gdzie zagrał aż trzy role – Ángela, Juana i transwestyty enfant terrible – piękną Zaharę, zdobywając nagrodę Chlotrudis w Massachusetts. W dramacie Dzienniki motocyklowe (Diarios de motocicleta, 2004) jego bohater to młody Argentyńczyk Ernesto 'Che' Guevara de la Serna, który w 1952 roku wyruszają na poszukiwanie prawdziwego oblicza Ameryki Łacińskiej. Postać Che Guevary odtworzył po raz pierwszy w filmie telewizyjnym Fidel – Legenda (Fidel, 2002).

Przewodniczył jury Złotej Kamery na 63. MFF w Cannes (2010). Zasiadał również w jury konkursu głównego na 67. MFF w Cannes (2014).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Spotykał się z Cecilią Suárez (2001–2003) i Natalie Portman (2003–2006)[9].

Angażował się w programy zapobiegające rozprzestrzenianiu się epidemii AIDS na świecie, walczył z polityką imigracyjną Stanów Zjednoczonych w stosunku do Meksyku i popiera międzynarodową akcję humanitarną Oxfam, pomagającą krajom rozwijającym się.

Od 2008 do września 2014 był związany z argentyńską aktorką Dolores Fonzi. Poznali się na planie Vidas privadas w 2001. Z tego związku ma syna Lázaro (ur. 8 stycznia 2009 w Madrycie, w Hiszpanii) i córkę Libertad (ur. 4 kwietnia 2011 w Buenos Aires w Argentynie).

Opisał siebie jako „kulturowo - katolika, ale duchowo - agnostyka”[10].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 2002: Fidel – Legenda (Fidel) jako Che Guevara

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989-91: Teresa jako Peluche
  • 1992: El Abuelo y yo jako Daniel
  • 2000: Królowa miecza (Queen of Swords) jako Churi
  • 2006: Jestem twoim fanem (Soy tu fan)
  • 2014: Mozart w Dżungli (Mozart in the Jungle) jako Rodrigo De Souza
  • 2022: Wilkołak Nocą (Werewolf by Night) jako Jack Russell / Werewolf by Night

Filmy krótkometrażowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1996: Dobra mina do złej gry (De tripas, corazón) jako Martín
  • 2001: El Ojo en la nuca

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gael García Bernal. Listal. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  2. Gael García Bernal Awards. AllMovie. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
  3. Gael García Bernal. SensaCine.com. [dostęp 2016-06-30]. (hiszp.).
  4. Gael García Bernal What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 25 grudnia 2007. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
  5. Gael García Bernal Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
  6. Gael García Bernal. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
  7. Andrea LeVasseur: Gael García Bernal Biography. AllMovie. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
  8. Gael García Bernal Trivia. FamousFix. [dostęp 2021-06-30]. (ang.).
  9. Gael García Bernal dating. FamousFix. [dostęp 2021-06-30]. (ang.).
  10. El cine es para viajar y hacer amigos. El Universal. [dostęp 2019-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-19)]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]