Przejdź do zawartości

Granat RGO-88

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ręczny granat obronny wz. 88
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Zakłady Metalowe „Dezamet”

Przeznaczenie

granat obronny

Dane techniczne
Wysokość

114 mm

Średnica

57 mm

Masa

485 g (uzbrojony)[1]

Materiał wybuchowy

heksogen, 60 g

Typ zapalnika

UZRG

Opóźnienie

3,2 – 4 s

Zasięg rzutu

30 m

Promień rażenia

5 m[1]

Liczba odłamków

~1150 o średniej masie 0,25 g

RGO-88polski granat obronny produkowany przez Zakłady Metalowe „Dezamet” w Nowej Dębie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W II połowie lat osiemdziesiątych XX w. rozpoczęto w Polsce prace nad nowym granatem obronnym – następcą granatu F-1. Nowy granat miał mieć przy podobnej masie znacznie większą skuteczność. Cel ten osiągnięto poprzez wyposażenie go w korpus wykonany z tworzywa sztucznego. Wewnątrz korpusu zatopiono stalowe kulki stanowiące elementy rażące. W porównaniu z granatem F-1 udało się osiągnąć trzykrotnie większą skuteczność w polu rażenia przy mniejszej masie.

Dużą zaletą związaną z użyciem prefabrykowanych elementów rażących jest zapewnienie całkowitego bezpieczeństwa rzucającemu (zasięg rażenia jest mniejszy niż zasięg rzutu).

Granat RGO jest produkowany przez Zakłady Metalowe Dezamet w Nowej Dębie[2] i znajduje się na uzbrojeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Granat RGO jest granatem obronnym. Głównym elementem jest korpus wykonany z tworzywa sztucznego, z wtopionymi kulkami stalowymi. Wewnątrz korpusu znajduje się materiał wybuchowy, heksogen. Korpus od zewnątrz jest osłonięty płaszczem z cienkiej blachy stalowej. W górnej części korpusu znajduje się gniazdo zapalnika UZGR lub UZRGM.

Granaty pakowane są w skrzynki drewniane po 20 sztuk w skrzynce o wymiarach 517 × 305 × 150 i masie 16 kg, a zapalniki do nich po 10 sztuk w pudełkach metalowych, hermetycznie zamkniętych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Gwóźdź, Zabójcze „pigułki”, Komandos 11/96. ISSN 0867-8669.