Przejdź do zawartości

Karabinek sportowy wz. 48

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5,6 mm karabinek sportowy wz. 48
Państwo

 Polska

Projektant

Bohdan Szpaderski

Producent

Fabryka Broni „Łucznik”

Rodzaj

karabinek sportowy

Historia
Produkcja

lata 50 XX w.

Dane techniczne
Kaliber

5,6 mm

Nabój

.22 LR

Wymiary
Długość

1130 mm[1]

Długość lufy

630 mm (ma 6 bruzd)[1]

Długość linii celowniczej

530 mm[1]

Masa
broni

3,8 kg.[1]

Inne
Prędkość pocz. pocisku

ok. 350 m/s.[1]

Zasięg maks.

1300 m

Zasięg skuteczny

100 m

Siła spustu

25 N[1]

5,6 mm karabinek sportowy wz. 48 (kbks wz. 48) – polski jednostrzałowy karabinek sportowy, przeznaczony do szkolenia żołnierzy[1].

Kbks wz. 48 skonstruowany został przez Bohdana Szpaderskiego na przełomie lat 40/50 XX w., jako broń pomocnicza w szkoleniu strzeleckim żołnierzy (nauka celowania, ściągania i kontrolowania spustu itp.). Z tego też względu jego budowa zbliżona była do używanych w tamtym okresie w Ludowym Wojsku Polskim karabinków Mosin wz. 44. Jako broń ćwiczebna posiadał jednak znacznie uproszczoną konstrukcję (brak magazynka, możliwości regulacji spustu, stosowania różnych przyrządów celowniczych) i przystosowany był do zasilania amunicją bocznego zapłonu 5,6 × 15 mm R (22. LR). Produkowany od 1950 r. do końca lat pięćdziesiątych. Posiadał zdolność przebicia bala sosnowego o grubości 60 mm z odległości 50 m.[2][1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 94.
  2. Instrukcja piechoty - 5,6 mm karabinek sportowy (kbks) wz. 48, opis i utrzymanie, t. 21/50, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1950.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 94. ISBN 83-86028-01-7.